Η Αριστερά δεν γητεύει το σύνολο της νεολαίας. Δεν είναι λογικό, άλλωστε, να συμβεί. Η πεποίθηση ότι οι νέοι «πρέπει» να εμβαπτιστούν στα νάματα της Αριστεράς προτού ανταμώσουν την συντηρητική τους εξέλιξη είναι πλέον παρωχημένη. Η προοπτική της στο μέλλον απολύτως περιορισμένη δεδομένου ότι αυτό που ορίζουμε ως μέλλον είναι πλέον παρόν. Το παρόν μας ορίζεται ήδη ως Ψηφιακή Εποχή. Η νεολαία θέλει οδικό χάρτη εφαρμογής των δεδομένων της ψηφιακής εποχής. Όχι θεωρίες της εποχής των παγετώνων.

Με την εκκίνηση της η απλή αναλογική δεν πρόλαβε καν να πάρει ύψος, εξερράγη σαν το πύραυλο του Μασκ. «Κουμουνδούρου, έχουμε πρόβλημα»! Στην παγίδα του εκλογικού συστήματος που με δόλο έστησε για τον Μητσοτάκη, φαίνεται να έχει πιαστεί ο ίδιος ο Τσίπρας. Εάν κάτι δίνει μια αίσθηση κινητικότητας, τώρα, στην αρχή της προεκλογικής περιόδου είναι οι απεγνωσμένες κινήσεις του Τσίπρα να κρατηθεί από τις ρίζες των δένδρων και να βγει στην επιφάνεια του λάκκου στον οποίο ο ίδιος έπεσε.

Αποσβολωμένοι και εμβρόντητοι Τσίπρας και συνεργάτες του έχουν ακινητοποιηθεί από το τέλειο μάρκετινγκ του Γιάνη. Ο Βαρουφάκης λέει ανέφικτα πράγματα. Όμως, με την μπαρουφολογία του απευθύνεται σε κοινό που κλέβει από τον Τσίπρα. Στριμωγμένος κι από τις δημοσκοπήσεις αυτός δεν μπορεί ούτε καν να αποδοκιμάσει το ίνδαλμα του. Μαζί έκλεισαν το 2015 τις τράπεζες αλλά τώρα ο Βαρουφάκης λες και εκδικείται για την απόφαση του Τσίπρα να τον εκδιώξει στα μέσα εκείνου του Ιουλίου. Σαν εφιάλτης επέστρεψε και έχει κάνει κατάληψη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ελίτ Βαρουφάκης, σιχαίνεται τους πάντες και πουλάει και τρόμο για να κλέψει ψήφους από τον πρώην συμπαίκτη του στους τυχοδιωκτισμούς. Ο Τσίπρας πάλι, είναι ευάλωτος από τα αριστερά του. Όσο παλεύει, υποτίθεται, να γίνει συστημικός τόσο ο Γιάνης μπορεί να σαγηνεύει αποσυνάγωγους ρακοσυλλέκτες της πολιτικής αντίληψης. Μόνος ξεκάθαρος ο Ανδρουλάκης. Τον απορρίπτει χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τουλάχιστον δεν θέλει να εμφανιστεί αντισυστημικός.

Αποφασίσαμε στην Ελλάδα αντίθετα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Η απόστασή μας από τα προηγμένα σιδηροδρομικά κράτη, όπως αποφαίνονται οι εμπειρογνώμονες, είναι μισός αιώνας.