Στις 25 Σεπτεμβρίου οι Ιταλοί προσέρχονται στις κάλπες. Οι εναλλακτικές που τους αφήνει ο Ντράγκι είναι λαοπλάνοι πολιτικοί, απίθανες συμμαχίες, ανύπαρκτη πλειοψηφία, και μια προεκλογική εκστρατεία express με τα αντίστοιχα τεράστια περιθώρια προπαγάνδας και μιντιακής χειραγώγησης. Είναι τέτοιες οι διαστάσεις του ιταλικού χρέους και το ειδικό της βάρος της χώρας στις υπερεθνικές συμμαχίες και θεσμούς, ώστε στο κακό σενάριο, οι επιπτώσεις θα ξεπεράσουν τρομακτικά την ελεγχόμενη έκρηξη μιας ελληνικής κρίσης.

Σε ένα μη φιλικό κλίμα στην αγορά, δεν είναι παράλογη υπόθεση η σχετική καταστολή της δραστηριότητας σε συγχωνεύσεις και εξαγορές. Η διεθνής πολιτική και οικονομική αστάθεια σίγουρα δε βοηθούν το συγκεκριμένο είδος συναλλαγών, που παρουσιάζουν υψηλή πολυπλοκότητα, ρίσκο και έκθεση σε πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες.

Πλησιάζουμε το τέλος του πρώτου εξαμήνου ενός έτους, που μόνο ευχάριστο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί για τις αγορές κεφαλαίων. Ο πληθωρισμός, η άνοδος των επιτοκίων και ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν οδηγήσει τα χρηματιστήρια σε υψηλή αστάθεια και σε ένα bear market που προβλέπεται να διαρκέσει μέχρι και για τους επόμενους 64 μήνες. Έτσι μετά το σημαδιακό 2021 με ρεκόρ για IPOs και IPOs by SPAC, το 2022 διέκοψε το πρωτόγνωρο εορταστικό κλίμα για τις νεο-εισαγόμενες εταιρείες.