Η πατρίδα μας εδώ και αρκετούς μήνες βιώνει μια ολομέτωπη  επίθεση προκλήσεων από την γείτονα χώρα Τουρκία. Οι σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ των χωρών μας υπήρξαν πάντα ένα μακρινό όνειρο, όμως οι Τούρκοι όσο περνάνε τα χρόνια όλο και βρίσκουν αφορμές και ευκαιρίες να τεντώσουν το σχοινί λίγο παραπάνω...

Κυκλοφόρησε κάποτε στη χώρα μας η «λαϊκή σοφία» πως αν στην Ελλάδα πετάξεις πέτρα, ή γάτα, ή πρόεδρο θα πετύχεις (προφανώς προτιμότερο είναι οι πετρούλες να μένουν… απέταχτες). Τις τελευταίες μέρες παρατηρείται ένα συγκλονιστικό φαινόμενο: αν ρίξει κάποιος μια πέτρα (πάντα μεταφορικά) προς την αξιωματική (κυρίως) αντιπολίτευση, θα πετύχει σίγουρα κάποιον στρατηγό, για να μην πούμε στρατηλάτη.

Με το δημογραφικό να μένει αδικαιολόγητα πολύ πίσω στις προτεραιότητες της κοινωνίας μας, όταν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, όχι απλά της χώρας μας, αλλά της Δύσης ολόκληρης, είναι σημαντικό να ξεκινήσουμε να παίρνουμε πρωτοβουλίες, ουσιαστικές και αποτελεσματικές.

Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότερες αποκαλύψεις, τυχαία ή όχι και τόσο τυχαία, γίνονται για τον τρόπο που σχεδίαζε και δρούσε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μια δαιδαλώδης κατασκευή υπόγειων διασυνδέσεων, διευκολύνσεων και προσπαθειών καταστρατήγησης του συντάγματος, των νόμων, της δημοκρατίας.

Οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά τη συζήτηση στη Βουλή για το νέο νομοσχέδιο του υπ. Παιδείας, μάς υπενθύμισαν το αληθινό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Μας υπενθύμισαν ότι πίσω από τα ωραία λόγια περί «προόδου», υπάρχει ένα βαθιά ιδεοληπτικό κόμμα, με άσβεστο μίσος για κάθε έννοια αριστείας, για κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Ευτυχώς, ελάχιστοι πια τους ακούνε.

Στις δύσκολες αυτές στιγμές η «μικρή» μας Ελλάδα, ως ένα άλλο γαλατικό χωριό αντιστέκεται και μάχεται απέναντι σε αυτή τη πρωτόγνωρη απειλή και μάλιστα πετυχημένα. Η κυβέρνησή, σε αντίθεση με άλλες πιο προηγμένες και με βαριά βιομηχανία χώρες, πρώτη έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα άμεσα.