Του Αλέξανδρου Σκούρα
Ένα από τα πολλά πράγματα που συνέβαλαν στην άνοδο της λαϊκιστικής ακροδεξιάς σε Ευρώπη και ΗΠΑ είναι η αστυνομία σκέψης που την ονομάζουμε "πολιτική ορθότητα". Οι υποστηρικτές της, σχεδόν όλοι άνθρωποι της αριστεράς, ψάχνουν μετά μανίας να εντοπίσουν στο δημόσιο λόγο και τα κοινωνικά δίκτυα αφορμές για να απευθύνουν καταγγελίες ξενοφοβίας ρατσιμού, μισογυνισμού, ομοφοβικότητας, τρανσφοβικότητας, και οποιασδήποτε άλλης κατηγορίας μπορεί να περιθωριοποιήσει εκείνους που διαφωνούν μαζί τους. Είναι ειρωνικό ότι οι λεγόμενοι μαχητές της κοινωνικής δικαιοσύνης (Social Justice Warriors ή SJW) καταφέρνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προσπαθούν να πετύχουν.
Όταν κάποιος αναλαμβάνει το ρόλο της "αστυνομίας σκέψης", για να είναι σεβαστός οφείλει να έχει κύρος και αξιοπιστία. Οι SJW όχι μόνο δεν εκπληρώνουν αυτή την προϋπόθεση αλλά ορισμένες φορές οι κατηγορίες τους προς ανθρώπους που είτε από άγνοια είτε από έλλειψη ενσυναίσθησης είπαν κάτι οριακά παρεξηγήσιμο είναι τόσο σφοδρές που τελικά τους σπρώχνουν προς την αντίθετη πλευρά. Στην καθομιλουμένη θα λέγαμε ότι έχουν τον ανθρωποδιώκτη!
Την τελευταία δεκαετία, χάρη στην εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων και την πολιτική πόλωση που ακολούθησε την κρίση που ξεκίνησε στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, η συζήτηση για την πολιτική ορθότητα και τα προβλήματα που αυτή αμβλύνει και διαιωνίζει έχουν ως επίκεντρο την αριστερά. Όμως, από το 2016 παρατηρούμε την εμφάνιση μίας διαφορετικής πολιτικής ορθότητας που αυτή τη φορά έρχεται από τα δεξιά. Ο πρώτος που επισήμανε το φαινόμενο ήταν ο σπουδαίος φιλελεύθερος οικονομολόγος του Cato Institute Άλεξ Νόραστε (Alex Nowrasteh) με άρθρο του στην Washington Post και επίκεντρο την αμερικανική δεξιά. Πολύ φοβάμαι ότι ενδεχομένως η ελληνική δεξιά να ακολουθεί αυτό το μονοπάτι.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα που περιλαμβάνει μεγάλο μέρος της ατζέντας της νέας αυτής πολιτικής ορθότητας βρίσκεται στην επιστολή της τ. προέδρου της ΟΝΝΕΔ Πεντέλης. Η απομάκρυνσή της από το πόστο της ήταν ευχάριστη έκπληξη διότι η γλώσσα, τα επιχειρήματα και ο τόνος της δεν απείχαν πολύ από τον τρόπο με τον οποίο μιλούν πολλοί συμπολίτες μας για το προσφυγικό - μεταναστευτικό, γεγονός που κατέστησε τη στάση της ΝΔ αντάξια ενός θεσμικά προσανατολισμένου κόμματος. Ορισμένα από τα κύρια σημεία που η "πατριωτική ορθότητα", όπως την περιγράφει ο Νόραστε, εκδηλώνεται στην Ελλάδα αφορούν το Μακεδονικό, το μεταναστευτικό, τις παρελάσεις και τη σχέση εκκλησίας και κράτους. Οποιοσδήποτε τολμήσει να παρεκκλίνει από την "πρέπουσα" άποψη σε αυτά τα θέματα έρχεται αυτόματα αντιμέτωπος με το αντίστοιχο των SJW της δεξιάς και δέχεται κατηγορίες περί εθνικής μειοδοσίας, κατονομάζεται ως τσιράκι του Σόρος, ή ανθέλληνας.
Οι προεκτάσεις αυτού του αναδυόμενου φαινομένου δεν μπορούν να καταγραφούν αυτή τη στιγμή. Είναι πολύ νωρίς για προβλέψεις αλλά σίγουρα όσοι επενδύουν και υιοθετούν αυτή την προσέγγιση μοιάζουν προς το παρόν να κερδίζουν έδαφος. Από την δεξιά φράξια της ΝΔ μέχρι και την εξωκοινοβουλευτική ακροδεξιά, δίνεται η αίσθηση ότι οι άνθρωποι του πολιτικού αυτού χώρου είναι σίγουροι ότι κάποια στιγμή θα τους δοθεί ευκαιρία προκειμένου να προχωρήσουν το πρότζεκτ τους στο επόμενο στάδιο.
Το φαινόμενο αυτό, όσοι δεν θέλουν να ζήσουν την ορμπανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας οφείλουν να το παρατηρούν με ιδιαίτερη προσοχή. Εμείς, εδώ στο liberal, θα το κάνουμε τακτικά.
