Μία ακόμη μελέτη, αυτή τη φορά από ερευνητές του ΜΙΤ, δικαιώνει την επιλογή κυβερνήσεων να επιβάλουν έγκαιρα και αυστηρά μέτρα καραντίνας, σημειώνοντας ότι σε χώρες που ακολούθησαν αυτό τον δρόμο η καμπύλη εξάπλωσης το κορονοϊού «επιπεδώθηκε» πιο γρήγορα.
Το συμπέρασμα των δύο ερευνητών προκύπτει βάσει αποτελεσμάτων από ένα νέο αλγοριθμικό μοντέλο που ανέπτυξαν, το οποίο χρησιμοποιεί δεδομένα από την πανδημία του κορονοϊού σε συνδυασμό με τη χρήση νευρωνικού δικτύου. Με τη μέθοδο αυτή προσδιόρισαν την αποτελεσματικότητα των μέτρων καραντίνας στην εξάπλωση του ιού.
Ο Ελληνοαμερικανός Γιώργος Μπαρμπαστάθης και ο συνάδελφός του, Raj Dandekar, υποστηρίζουν ότι βελτίωσαν υφιστάμενα μοντέλα προβλέψεων, εκπαιδεύοντας ένα νευρωνικό δίκτυο με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριλαμβάνει στις αναλύσεις και τον αριθμό των μολυσμένων ατόμων που βρίσκονται σε καραντίνα και κατά συνέπεια δεν μεταδίδουν τον ιό σε άλλους.
Σχηματική αναπαράσταση του μοντέλου πρόβλεψης που ανέπτυξαν οι δύο ερευνητές (Πηγή: ΜΙΤ)
Αν και δεν γίνεται αναφορά στην Ελλάδα, καθώς δεν έχουν εξεταστεί στοιχεία από τη χώρα μας, στην προδημοσίευση της έρευνας τονίζεται ότι σε χώρες όπου υπήρξε άμεση κυβερνητική παρέμβαση με εφαρμογή ισχυρών μέτρων καραντίνας, η καμπύλη εξάπλωσης του ιού επιπεδώθηκε πιο σύντομα. Αντίθετα, σε χώρες όπου οι κυβερνήσεις καθυστέρησαν να λάβουν μέτρα ο ιός συνέχισε να εξαπλώνεται εκθετικά. Το σχετικό δημοσίευμα αναφέρει ως παράδειγμα έγκαιρης αντίδρασης τη Νότια Κορέα, σε αντιδιαστολή με την Ιταλία και τις ΗΠΑ.
Τα αποτελέσματα των μέτρων καραντίνας στην εξάπλωση του κορονοϊού σε Κίνα, Ιταλία, Νότια Κορέα και ΗΠΑ (Πηγή: ΜΙΤ)
Οι δύο ερευνητές ξεκίνησαν να «μοντελοποιούν» την εξάπλωση του κορονοϊού εισάγοντας στοιχεία από την Κίνα, την Ιταλία, τη Νότια Κορέα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά το 500ο επιβεβαιωμένο κρούσμα σε κάθε χώρα, και αφού υπήρξε σαφής οριοθέτηση του τρόπου με τον οποίο διάφορες κυβερνήσεις εφάρμοσαν μέτρα καραντίνας.
Οπλισμένοι με ακριβή δεδομένα από αυτές τις χώρες, οι ερευνητές εισήγαγαν στο νευρωνικό δίκτυο στοιχεία για το πώς τα άτομα υπό καραντίνα επηρεάζουν το ποσοστό μόλυνσης. Με αυτό τον τρόπο ανέπτυξαν αυτό που οι ίδιοι ονομάζουν «λειτουργία ισχύος ελέγχου καραντίνας». Έτσι, δημιούργησαν μια άμεση συσχέτιση μεταξύ των μέτρων καραντίνας και της μείωσης του πραγματικού αριθμού αναπαραγωγής κρουσμάτων του ιού.
Στη Νότια Κορέα, όπου εφαρμόστηκαν γρήγορα και αυστηρά μέτρα, υπήρξε αποτελεσματική μείωση των νέων κρουσμάτων. Αντίθετα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τα μέτρα καραντίνας εφαρμόστηκαν στα μέσα Μαρτίου, ήταν πιο δύσκολο να σταματήσει η εξάπλωση του SARS-CoV-2.
Σε δηλώσεις του στον ιστότοπο news.mit.edu ο Γιώργος Μπαρμπαστάθης επισημαίνει έναν ακόμη σοβαρό κίνδυνο: την πρόωρη χαλάρωση των μέτρων. Φέρνοντας ως παράδειγμα τη Σιγκαπούρη, ο καθηγητής του ΜΙΤ τονίζει ότι το δεύτερο κύμα της πανδημίας που αντιμετωπίζει η χώρα αντικατοπτρίζει τα ευρήματα του μοντέλου τους για τη συσχέτιση μεταξύ των μέτρων καραντίνας και του ποσοστού μόλυνσης.
Οι δύο ερευνητές σχεδιάζουν να μοιραστούν το αλγοριθμικό μοντέλο με άλλους επιστήμονες, με την ελπίδα να βοηθήσει στην ενημέρωση των στρατηγικών καραντίνας που ακολουθούν οι χώρες τους.
Φωτογραφία: Eurokinissi
