Του Γιάννη Σιδέρη
Χθες η κυβέρνηση με – αυτοχειριαστική εν τέλει – κουτοπονηριά, προσπάθησε να δημιουργήσει επικοινωνιακό πλεονέκτημα υπέρ της, αλλά το έκανε τόσο χοντροκομμένα που ως αποτέλεσμα είχε να υποστεί μία αχρείαστη πολιτική ήττα ολκής.
Έβαλε το ΑΠΕ να κατασκευάσει μία είδηση θετικής ατμόσφαιρας, σχετικά με το φλέγον θέμα των συντάξεων. Και δεν αρκέστηκε να την αποδώσει ως πληροφορίες από τις Βρυξέλλες ότι οι θεσμοί δείχνουν κατανόηση και μάλλον συναινούν στη μη περικοπή των συντάξεων, αλλά ενέπλεξε και την αντιπολίτευση, φέροντάς την να έχει ενημερωθεί από τους εκπροσώπους των θεσμών γι' αυτό.
Δεν κατανόησε δηλαδή ότι ακόμη βρίσκεται κάτω από μεγεθυντικό φακό, και ότι μια τέτοια είδηση ξεπερνούσε τα κόλπα του εγχώριου πολιτικού σκηνικού και προσλάμβανε διεθνή διάσταση, στο μέτρο που προσέδιδε σε Ε.Ε. και ΔΝΤ κινήσεις στις οποίες δεν είχαν προβεί.
Η Commission ενοχλήθηκε και αντέδρασε, απέστειλε το μήνυμα ότι «τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται», ενώ άλλη διάψευση μέσω του Reuters καταρράκωσε την πολλαπλώς τρωθείσα, τα τελευταία χρόνια, αξιοπιστία του ΑΠΕ. Τα δύο κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εξέδωσαν σκληρές καταγγελτικές ανακοινώσεις, ενώ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, είτε λόγω αγγλοσαξονικής πολιτικής ηθικής, είτε γιατί ενημερώθηκε για το τηλεγράφημα του Reuters, αναγκάστηκε να διαψεύσει το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων (!) λέγοντας ότι δεν είναι αλήθεια αυτά! (σ.σ. τρία στα τρία η αποτυχία!). Θέλησαν να εκθέσουν τον Μητσοτάκη ως αναντίστοιχο (καθότι υποτίθεται ενημερωμένος από τους θεσμούς για τις συντάξεις) και έπεσαν στη δική τους παγίδα.
Και ενώ η κυβέρνηση είχε υποστεί Βατερλώ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αντί απολογίας επιτέθηκε στη ΝΔ κατηγορώντας την ότι έχει τη βαθιά επιθυμία να κοπούν οι συντάξεις!
Το χθεσινό επεισόδιο δεν ήταν μόνο απόηχος των συμπεριφορών του παρελθόντος, τότε που κάθε λίγο και λιγάκι επί Γιάνη διαβεβαίωναν ότι η διαπραγμάτευση έκλεινε, αλλά και προείκασμα του κλίματος έντασης στο οποίο θα διεξαχθούν οι εκλογές. Και φυσικά από το όλο αυτό κλίμα δεν αφίσταται ο πρωθυπουργός. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν είναι αυτόνομος, είναι η φωνή του.
Τα προβλήματα του κ. Τσίπρα
Σωσίβιο του κ. Τσίπρα είναι η ακραία πόλωση με κάθε δυνατό τρόπο, προκειμένου να επιτύχει το εύλογο: Να τσιμεντάρει μεν το ποσοστό που του δίνουν τώρα οι δημοσκοπήσεις, αφετέρου να αυξήσει την συσπείρωση στο ακροατήριο του Σεπτεμβρίου του 2015. Γνωρίζει ότι τον κόσμο της Αριστεράς τον έχει χάσει, ακόμη και εκείνον που με σφιγμένα δόντια για την προδοσία του «Όχι», του έδωσε τότε μία ακόμη ευκαιρία (Το ενδιαφέρον είναι ότι η εγκατάλειψή του από τους αριστερούς ψηφοφόρους τον πονάει και την εκλαμβάνει ως…. προδοσία! Με τόσα που έχει υπογράψει δεν πρόδωσε αυτός, τον πρόδωσαν αυτοί!).
Παράλληλα χάνει και από το χώρο της Κεντροαριστεράς εκείνο το τμήμα του λεγόμενου «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ» (μεγάλων ηλικιών), που εκλαμβάνει την συμφωνία με τα Σκόπια ως απεμπόληση του ονόματος Μακεδονία από τον χάρτη της Ελλάδας. Επειδή αυτό το κοινό είναι βιωματικά αντιδεξιό, για χάρη του κυρίως το κυβερνών κόμμα εκφωνεί σε όλες τις κλίσεις, τις λέξεις «ακροδεξιά» και «Μαύρο μέτωπο», όταν αναφέρεται στη ΝΔ.
Ωστόσο στην παρούσα φάση οι ιδεολογικοί ψήφοι στον ΣΥΡΙΖΑ (αριστεροί και πατριώτες Πασόκοι) δεν αποτελούν το μεγάλο τμήμα του εκλογικού του σώματος. Αυτό αποτελείται από τη αποιδεολογικοποιημένη μάζα που ακολούθησε τον ΓΑΠ για το «λεφτά υπάρχουν» και τον Αλέξη για τα μνημόνια που θα έσκιζε, μαζί τα καλούδια που θα τους έφερνε το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης.
Δεν τα κατάφερε μεν, αλλά ως γνωστόν η πολιτική τους ανάγνωση ήταν ότι «το Παιδί προσπάθησε». Όταν τους έδωσε το επίδομα φτώχειας το εξέλαβαν ως αυταπόδεικτο ότι ο Αλέξης τους νοιάζεται. Τώρα, με τις συντάξεις, ακόμη και αν δεν ανασταλεί η περικοπή τους, η πεποίθηση υπάρχει: «ο Αλέξης αγωνίστηκε αλλά δεν εισακούστηκε». Σε συνδυασμό και με το νέο επίδομα φτώχειας που θα δώσει τα Χριστούγεννα, πάλι θα εδραιωθεί ως αναμφισβήτητη αλήθεια ότι «Ο Αλέξης νοιάζεται για τους φτωχούς».
Το ότι με την πολιτική του τους φτωχαίνει περαιτέρω, ενώ μαζί τους βυθίζει και άλλα κοινωνικά στρώματα στη φτώχεια, είναι δυσδιάκριτο. Άλλωστε δεν φταίει αυτός, φταίνε εκείνοι που μας έβαλαν στα μνημόνια ενώ αυτός μας έβγαλε. Πολύ περισσότερο που ο ακροδεξιός Μητσοτάκης θα κάνει απολύσεις και δεν θα αφήσει τον φτωχό κοσμάκη να φάει ένα κομμάτι ψωμί.
Σε αυτό το ευτελές και ά-λογο τοπίο θα διεξαχθεί ο προεκλογικός αγώνας. Τα χτυπήματα κάτω από τη μέση σαν το χθεσινό, είναι αναμενόμενα και οι επιθέσεις κατά της αντιπολίτευσης αδυσώπητες, αφού όντας αντιλαϊκή, απεργάζεται δεινά για το λαό (βαθιά επιθυμία να κοπούν οι συντάξεις, που είπε ο Τζανακόπουλος).
Οπότε, καλές οι διακηρύξεις περί ανάπτυξης, αλλά η αντιπολίτευση θα αναγκαστεί να παίξει και σε αυτό το πεδίο. Το μπορεί;
