Δεν είναι λίγοι οι πολίτες που πιστεύουν βαθιά μέσα τους, πως οι θέσεις απασχόλησης και οι αποδοχές που τις συνοδεύουν πρέπει να δημιουργούνται και να καθορίζονται από το κράτος. Που πιστεύουν πως οι θέσεις εργασίας δημιουργούνται από κάποιον κεντρικό αόρατο μηχανισμό και πως οι αμοιβές είναι εκ των προτέρων δεδομένες.
Βέβαια οι θέσεις απασχόλησης δεν δημιουργούνται από το κράτος, ούτε πέφτουν από τον ουρανό. Και οι αμοιβές δεν προσδιορίζονται με νόμους και με κυβερνητικές αποφάσεις, ούτε φυτρώνουν στις σκιές των λεφτόδενδρων. Οι θέσεις εργασίας δημιουργούνται από τις επιχειρήσεις και οι αμοιβές ακολουθούν τα δεδομένα της πραγματικής οικονομίας. Οπότε για να υπάρχουν αρκετές και καλά αμειβόμενες θέσεις απασχόλησης, θα πρέπει η πραγματική οικονομία να πηγαίνει καλά και να αναπτύσσεται. Θα πρέπει οι επιχειρηματίες να έχουν τη διάθεση να επενδύσουν από την αρχή ή να μεγαλώσουν τις επιχειρήσεις τους, αναζητώντας ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους προσφέροντας καλύτερες αμοιβές.
Το σχετικό επιτυχημένο παράδειγμα της Θεσσαλονίκης, είναι κλασικό και θα πρέπει να διδάσκεται σε όλες τις πανεπιστημιακές οικονομικές σχολές και στις σχολές διοίκησης επιχειρήσεων.
Είναι γνωστό πως για πολλά χρόνια οι αμοιβές των εργαζομένων στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης υπολείπονταν των αντίστοιχων αμοιβών της Αθήνας. Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει όταν μεγάλοι διεθνείς οίκοι που είναι εγκατεστημένοι στη χώρα μας αποφάσισαν να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στη Βόρειο Ελλάδα. Έτσι, εταιρείες όπως η Accenture, η Deloitte, η ΕΥ, ίδρυσαν γραφεία, ερευνητικά ή τεχνολογικά κέντρα στη Θεσσαλονίκη προσλαμβάνοντας μεγάλο αριθμό αποφοίτων πανεπιστημίων. Ακολούθησε η ίδρυση του κέντρου ψηφιακής τεχνολογίας της Pfizer, του κέντρου καινοτομίας της Microsoft και η προώθηση του σχεδίου υλοποίησης του πάρκου ThessINTEC.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η εγκατάσταση των επιχειρήσεων απαίτησε την κατασκευή ή ανακαίνιση γραφείων και τεχνολογικών κέντρων, που με τη σειρά της κινητοποίησε μια σειρά από επαγγελματίες και δημιούργησε ένα σημαντικό αριθμό από βασικές αρχικές θέσεις απασχόλησης. Ακολούθησε ένα κύμα προσλήψεων. Μεγάλωσε η ζήτηση για εξειδικευμένους εργαζομένους «υψηλής καλίμπρας», σε σημείο που η υπερβάλλουσα ζήτηση να έχει ξεπεράσει την υπάρχουσα προσφορά από άποψη ανθρώπινου δυναμικού. Με αποτέλεσμα να υπάρξει σημαντική αύξηση των αμοιβών που προσφέρουν οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις, στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν και να διεκδικήσουν τους καλύτερους.
Επομένως η ευρύτερη οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, οδήγησε μια σειρά από ξένες επιχειρήσεις να επενδύσουν στη Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα να μεταλλαχθεί το υπάρχον επιχειρηματικό οικοσύστημα. Αυτό οδήγησε στην αύξηση των θέσεων απασχόλησης και στην ταυτόχρονη άνοδο των αποδοχών. Και η αλυσίδα εξελίξεων δεν σταματάει εδώ. Μεταβάλλεται άρδην και το πρότυπο των νέων που βλέπουν μπροστά τους ένα χειροπιαστό τρόπο ενσωμάτωσης στην εργασία, αφήνοντας πίσω τους τον κίνδυνο της ανεργίας.
Το παζλ της τελικής μεγάλης επιτυχημένης εικόνας, αποτελείται από μικρά και μεγάλα κομμάτια που τοποθετούνται στις θέσεις τους με αποφασιστικότητα, μεθοδικότητα και αποτελεσματικότητα από τους παράγοντες που συγκροτούν την πραγματική οικονομία. Τον τόνο τον δίνει σίγουρα η κυβέρνηση με τη φιλοεπενδυτική της πολιτική. Η οποία από εκεί και πέρα, αφού έχει θέσει τους κανόνες του παιχνιδιού, επιτρέπει στις επιχειρήσεις να κινηθούν με βάση τους κανόνες της οικονομικής ελευθερίας. Διότι μόνο η οικονομική ελευθερία γεννά ευημερία.
Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε όλοι στο δρόμο προς τις κάλπες. Nα έχουμε επίσης στο μυαλό μας την εικόνα, πως σήμερα στην Ελλάδα καταγράφεται υψηλό ρεκόρ ξένων επενδύσεων και χαμηλό ρεκόρ ανεργίας. Κι επειδή η έννοια των ξένων επενδύσεων προκαλεί σε πολλούς αλλεργία, ας εστιάσουν στην πορεία της ανεργίας στη χώρα μας, όπως απεικονίζεται στο ακόλουθο γράφημα.