Όσο λοιπόν οι συζητήσεις αφορούν τις διαδικασίες διαδοχής μέσω μιας γενικής ανάλυσης των αιτίων της διπλής ήττας, όλο και τους ακούς να λένε κάποια πραγματάκια. Μόλις όμως φύγουν από το γενικόλογο και το αόριστο για να πάνε στο συγκεκριμένο και το στοχευμένο, κατ’ ευθείαν αναδύεται από μέσα τους ο παλιός καλός Συριζαίος, αυτός που ξέραμε όλη την τετραετία και στις δύο προεκλογικές περιόδους. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Σαν να βρισκόμαστε στις αρχές του Μαΐου...