Με προσωπική διαδρομή στην ανανεωτική αριστερά, τον ενιαίο Συνασπισμό μέχρι το 1998, και στο ΠΑΣΟΚ της εκσυγχρονιστικής περιόδου μετά, αλλά και με γερή δόση μίας 30χρονης εμπειρίας στην ιδιωτική αγορά και στη δημόσια - πολιτική σφαίρα, θα επέλεγα ως αρχηγό του ΚΙΝΑΛ τον Ανδρέα Λοβέρδο.

Τις ευχές του για ταχεία ανάρρωση έστειλε, σε προσωπικό μήνυμα, στην κ. Φώφη Γεννηματά, ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κώστας Σημίτης. Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ νοσηλεύεται σε νοσοκομείο μετά από επιδείνωση της υγείας της.

Την ανάγκη να υπάρξει ευρύτερη συνεργασία στα εθνικά ζητήματα και η κυβέρνηση να διαμορφώσει ένα κλίμα «ανταλλαγής απόψεων και προσπάθεια ευρύτερης αποδοχής των αναγκαίων πολιτικών», επισημαίνει σε άρθρο του στα «Νέα του Σαββατοκύριακου» ο πρώην πρωθυπουργός. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Σημίτης καλεί την αντιπολίτευση να συμβάλει στη λύση των καίριων προβλημάτων της χώρας και τονίζει ότι «ο ρόλος της δεν μπορεί να είναι μόνο αρνητικός».

Το Κέντρο ήταν πάντα το Ιερό Δισκοπότηρο των αριστεροδεξιών και η με κάθε μέσον λεηλάτησή του ο κρυφός πόθος και των δύο. Το σχέδιο άλωσης του Κέντρου από τη συμμαχία της κυβερνώσας αριστεροδεξιάς είναι ένας αδυσώπητος πόλεμος χωρίς αιχμαλώτους. Που δεν σέβεται ούτε τον πρωθυπουργό που έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ. <b> Γράφει η Λίνα Παπαδάκη. </b>

Τον κίνδυνο για νέα Ίμια επισημαίνει με άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, τονίζοντας με αφορμή την κλιμάκωση από την πλευρά της Τουρκίας και την απόφαση να σταλεί και δεύτερο γεωτρύπανο στην Ανατολική Μεσόγειο, ότι ο κίνδυνος επεισοδίων θα είναι υπαρκτός «εάν δεν βρούμε λύσεις, όχι πάντα ευχάριστες».

«Κεραυνοβολημένος και θυμωμένος» είναι ο Κώστας Σημίτης για τα τεκταινόμενα στο Κίνημα Αλλαγής, που οδήγησαν στην αποχώρηση του ιστορικού στελέχους Ευάγγελου Βενιζέλου, σύμφωνα με κύκλους που πρόσκεινται στο περιβάλλον του. Μεταφέρουν επίσης τον προβληματισμό του πρώην πρωθυπουργού για το γεγονός ότι οι εξελίξεις λαμβάνουν χώρα λίγες εβδομάδες πριν από τις εθνικές εκλογές.

«Όσο κι αν καταστροφολογεί, όσο κι αν ενοχλείται ο κ. Σημίτης, η έξοδος από τα μνημόνια είναι πραγματικότητα», δήλωσε με ανάρτησή της στο facebook η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ μετά τη σημερινή συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού.

Στην EE θεωρείται βέβαιο ότι η Ελλάδα, μετά το 2018, θα προσφύγει σε δανεισμό από τον ESM, αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός και χαρακτηρίζει «αμφιβόλου ύπαρξης» το πλεόνασμα της κυβέρνησης, διότι δεν κατέβαλε στο εσωτερικό τις οφειλές της.

Μόλις ενεπλάκησαν τα ονόματα των τριών υπουργών της Νέας Δημοκρατίας για την υπόθεση παραλαβής του C4I, όλως τυχαίως, ένας μάρτυρας καταδικασμένος σε δεκαεξαετή κάθειρξη σε πρώτο βαθμό, θυμήθηκε τι έγινε το 2003. Δεκαπέντε χρόνια δεν είναι τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα. Ιδίως αν σε λίγες ημέρες διεξάγεται η δίκη σε δεύτερο βαθμό.

Τι συμβαίνει στο εξωτερικό, και μάλιστα όχι στις ανεπτυγμένες και πλούσιες σκανδιναβικές χώρες, όταν στην Ελλάδα μεθοδεύεται η σπίλωση του ονόματος ενός πρώην ευρωπαϊστή πρωθυπουργού; Τι σημαίνει να ζει κανείς σε ένα οργανωμένο κράτος, και όχι σε μία χώρα χειμαζόμενη από τη Ριζοσπαστική Αριστερά, δηλαδή την επιτομή της οπισθοδρόμησης και του αυταρχισμού;

Μεγάλη ευκαιρία θεωρεί ο Βαγγέλης Μαλέσιος για να αποκατασταθεί μέσα από τα πορίσματα και τις αποφάσεις της δικαιοσύνης και των αρμοδίων αρχών η προσωπική του τιμή και υπόληψη.\r\n

Με αφορμή την υπόθεση της προφυλάκισης Παπαντωνίου που είναι στην επικαιρότητα ξαναέρχεται στην συζήτηση το ζήτημα της διαφθοράς των πολιτικών καθώς και αν αυτή ευθύνεται για την χρεοκοπία της χώρας. <b> Γράφει ο Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης. </b>

«Το ενδιαφέρον της κυβέρνησης είναι επιφανειακό και πολιτικό», για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας αναφέρει σε άρθρο του στο «Βήμα της Κυριακής» ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, τονίζοντας πως οι αλλαγές δεν έρχονται με ευχές και μέτρα που στοχεύουν να κερδίζει η εκάστοτε κυβέρνηση ψηφοφόρους. Απαιτούν συστράτευση και προσήλωση στον στόχο της ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη.\r\n\r\n

Φυσικά και υπάρχουν. Μάλιστα είναι και επιβεβλημένο να υπάρχουν. Όλες οι σημαντικές πολιτικές επιλογές έχουν ιδεολογική αφετηρία. Δεν υπάρχει ουδέτερη επιλογή. Ακόμα και αυτοί που δηλώνουν απλώς τεχνοκράτες, η δήλωση τους αυτή έχει ιδεολογικό φορτίο.