Μέχρι πότε θα κάνουμε ότι δεν υπάρχει εφηβική βία;
«Παιδιά είναι, θα κάνουν και φασαρία» ή «Έλα μωρέ, ακροδεξιά (ή δεν ξέρω τι άλλο) βρωμόπαιδα, με λίγο ξύλο θα στρώσουν». Αυτά είναι δείγματα μιας κοινωνίας που σύρεται σε ακόμα πιο βαθιά αποσύνθεση, αποδεχόμενη στην ουσία και την εφηβική βία. Σε αυτή τη χώρα, ποτέ δεν βλέπουμε τα προειδοποιητικά σημάδια, όλα εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά στα μάτια μας. Ένας λαός πεφτοσυννεφάκηδων, που πάντοτε καταπλήσσεται και ποτέ δεν προλαμβάνει.