Ευθύς ως έγινε γνωστό πως τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα παραβίασαν τον εθνικό εναέριο χώρο στην Αλεξανδρούπολη, εμφανίστηκαν όλοι αυτοί που θαυμάζουν την πολιτική του τουρκικού παζαριού. Είναι οι ίδιοι που στενοχωρήθηκαν με την επιτυχία της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Βέβαια, δε μπορούσαν να πουν πολλά, αλλά ψιθύριζαν το γνωστό μίζερο σχόλιο «και τι κερδίσαμε;»

Δύο τουρκικά μαχητικά εισήλθαν παράνομα στον εθνικό εναέριο χώρο και προσέγγισαν την Αλεξανδρούπολη σε απόσταση μόλις 2,5 ναυτικών μιλίων, ενέργεια που προκάλεσε το έντονο διάβημα του υπουργείου Εξωτερικών, που την καταδικάζει «με τον πιο έντονο τρόπο». Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, τα τουρκικά αεροσκάφη εισήλθαν στο Αιγαίο από την περιοχή της Ίμβρου, πέταξαν πάνω από τη νησίδα Ζουράφα και επέστρεψαν στην Τουρκία αναχαιτιζόμενα πετώντας στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης.

Με τίτλο: «Πρόκληση από δεύτερο χέρι: Η Αθήνα που παρέλαβε από τη Γαλλία τα Rafale, κλιμακώνει την ένταση» η τουρκική εφημερίδα Yeni Safak κάνει λόγο για νέες προκλήσεις από την Ελλάδα, ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις παγκόσμιες δραστηριότητες της Τουρκίας και για δεκάδες παραβιάσεις του τουρκικού εναέριου χώρου, μέσα σε 15 ημέρες.

Η κάθε «γαλάζια πατρίδα» αποτελεί πρόβλημα των γειτόνων μας, στο βαθμό βέβαια, που μένει στις διακηρύξεις. Το τι υποστηρίζουν και διεκδικούν οι Τούρκοι, δε σημαίνει πως εμείς υποχωρούμε ή διολισθαίνουμε από τις σταθερές θέσεις μας. Το γεγονός πως μετά τα Ίμια οι απειλές ποτέ δε μετατράπηκαν σε τυχοδιωκτική, επιθετική ενέργεια εκ μέρους της Τουρκίας αποδεικνύει πως υπολογίζουν το κόστος που θα καταβάλουν αν την αποτολμήσουν. Συνεπώς, οι μεμψίμοιρες φωνές πως υποχωρούμε και παραχωρούμε, είναι εκτός πραγματικότητας.

Πολύ πιθανό να δούμε σύντομα τη Τουρκία να πιέζει ξανά για «λύσεις» στα ενεργειακά ή να αποστέλει ερευνητικά σκάφη σε διαφιλονικούμενες περιοχές μεταξύ Καστελόριζου - Κρήτης ή και εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Το καλοκαίρι ίσως να μην έχουμε ήρεμα νερά σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο. Τα πρώτα δείγματα αυτής της συμπεριφοράς τα είδαμε προ ημερών, με την Αγκυρα, να υπενθυμίζει οτι οι αξιώσεις της δεν έφυγαν ποτέ από το τραπέζι, εκφράζοντας ταυτόχρονα δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι εκκρεμεί το ραντεβού Ερντογάν - Μπάιντεν, τον οποίο ωστόσο ο Μητσοτάκης θα δει στις 16 Μαΐου.

Είναι πλέον κοινός τόπος πως ο Βλ. Πούτιν και ο Τ. Έρντογάν είναι δύο ηγέτες με κοινά χαρακτηριστικά. Συνεπώς, δε νοείται κάποιος να επικρίνει τον Ερντογάν και να χειροκροτεί τον Πούτιν. Δεν γίνεται να είσαι με τους Κούρδους, αλλά να επικρίνεις τους Ουκρανούς που υπερασπίζονται την πατρίδα τους. Κι όμως μας προέκυψε και αυτός ο τύπος του Ελληναρά. Τουρκοφάγος, αλλά συγχρόνως θαυμαστής του Πούτιν. Μπερδεμένα μυαλά ή γεμάτες τσέπες.

Ερχόμενη αμέσως μετά την ιστορική ελληνογαλλική συμφωνία, η νέα συμφωνία με τις ΗΠΑ αλλά και η πολιτικά σημαντική επιστολή Μπλίνκεν, συνιστούν ένα ακόμη βήμα στον μακρύ δρόμο ενίσχυσης της ελληνικής θέσης στην περιοχή και της αποτροπής της τουρκικής επιθετικότητας.

Νέες απειλές προς την Αθήνα εκτόξευσε ο σύμβουλος του προέδρου Ερντογάν, Γιγκίτ Μπουλούτ, υποστηρίζοντας ότι σε ενδεχόμενο πολεμικής σύρραξης με την Τουρκία, η Ελλάδα θα καταστραφεί σε τρεις ή τέσσερις ώρες.

Για τις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας ενημέρωσε τους ομολόγους του στο ΝΑΤΟ, ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος, μετέχοντας στη Σύνοδο Υπουργών Άμυνας της Συμμαχίας.

«Οι δημόσιες δηλώσεις θα πρέπει να είναι μετρημένες και ειδικότερα αυτές οι οποίες προέρχονται από το πρωθυπουργικό γραφείο πρέπει να είναι πιο προσεκτικές», σημείωσε ο Δ. Καμμένος σχολιάζοντας την ανακοίνωση στην οποία ο Ερντογάν χαρακτηρίστηκε «σουλτάνος».\r\n\r\n\r\n

Ο Γάλλος πρέσβης, Κριστόφ Σαντεπί, αναφερόμενος στην τουρκική προκλητικότητα, είπε ότι «πρoφανώς», πρέπει να μπει ένα τέλος και εξήγησε ό,τι «το θέμα των σχέσεων με την Τουρκία είναι ένα θέμα πολύ σημαντικό όχι μόνο για την Ελλάδα, επίσης για τη Γαλλία και για την Ευρώπη».\r\n\r\n