Οι επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνε εδώ και είκοσι χρόνια στους ίδιους ανθρώπους, ανεξάρτητα αν αυτοί καλλιεργούν πλέον έστω και ένα τετραγωνικό μέτρο γης. Επειδή κάποια στιγμή, στις αρχές της δεκαετίας της νέας χιλιετίας, καλλιεργούσαν, οι άνθρωποι αυτοί συνεχίζουν και περνούν κάθε χρόνο από το ταμείο. Κι αυτό το έχουν ονομάσει «ιστορικά δικαιώματα»! Το αποτέλεσμα; Το κράτος δεν μπορεί να επιδοτήσει νέες καλλιέργειες.