Η αγορά μας χρειάζεται κάποιου είδους ρύθμιση! Διότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν είναι αρκετό να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια. Διότι συμβαίνουν πολλά γεγονότα γύρω μας που σκανδαλίζουν τους Πιστούς και εγείρουν θέματα για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας. Πώς θα σας φαινότανε, για παράδειγμα, αν ένας υπουργός πρόσφερε ταυτόχρονα τις υπηρεσίες του προς μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας; Νόμιμο είναι. Ηθικό; Δεν υπάρχει αυτόματα θέμα ανταγωνισμού; Πολιτικό θέμα για την αντιπολίτευση;

Σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα της EY, παρατηρούνται σημαντικές διαφορές ως προς τον τρόπο με τον οποίο ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας αντιλαμβάνονται το μέλλον των συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης, όσον αφορά σε ζητήματα ηθικής, διακυβέρνησης, ιδιωτικότητας και ρυθμιστικού πλαισίου.

Η ελευθερία και οι εθελούσιες σχέσεις αναδεικνύουν τα καλύτερα στοιχεία των ατόμων και συνεπώς της κοινωνίας. Είναι γι’ αυτό οδυνηρό να βλέπει κανείς να επικρίνονται οι διαρρυθμίσεις της ελευθερίας για οτιδήποτε μπορεί να σκεφτεί κανείς προκειμένου να υποστηρίξει τον εξαναγκασμό κάποιων ανθρώπων από κάποιους άλλους μέσω του κράτους για την επιδίωξη κάποιου ανέφικτου ουτοπικού οράματος. <b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>\r\n\r\n

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε πριν λίγες ημέρες μια σειρά κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο εταιρείες και κυβερνήσεις πρέπει να αναπτύξουν «ηθικές» εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης.

O Αριστοτέλης, στα Ηθικά Νικομάχεια, μιλούσε για την ηδονή της πολιτικής πράξης. Να ευχαριστιέσαι δηλαδή από την εφαρμογή της ιδέας σου. Να εμπνέεσαι, να σχεδιάζεις και να σου αρέσει να εφαρμόζεις. Εδώ ακριβώς, βρίσκεται το πρόβλημα με την αριστερά. Το πεδίο πολιτικού προβληματισμού της δεν βρίσκεται στην οντολογική αλλά στη δεοντολογική υπόσταση του κόσμου.

Με αφορμή την υπόθεση της προφυλάκισης Παπαντωνίου που είναι στην επικαιρότητα ξαναέρχεται στην συζήτηση το ζήτημα της διαφθοράς των πολιτικών καθώς και αν αυτή ευθύνεται για την χρεοκοπία της χώρας. <b> Γράφει ο Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης. </b>

Μόλις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση, μπορούσαμε να δεχτούμε ότι δεν ήξεραν πολλά πράγματα και δεν είχαν και τη στοιχειώδη εκπαίδευση και τις δεξιότητες που απαιτούνταν για να κυβερνήσουν σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες. <b> Γράφει η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου. </b>\r\n