Τα κύρια πορίσματα των εκλογών ήταν δύο, η καθαρή νίκη - δικαίωση του Κυριάκου Μητσοτάκη και το πολύ αξιοπρεπές αποτέλεσμα (31,5%) του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα στους νεοδημοκράτες, πέρα από τον ενθουσιασμό για την αυτοδυναμία, επικρατεί εύλογη ανησυχία για τα ισχυρά ποσοστά του Αλέξη Τσίπρα. Στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί σχετική ηρεμία καθώς απέφυγε το εκλογικό βατερλό που προδιέγραφαν οι δημοσκοπήσεις και τα πρώτα exit poll.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πήρε το 31,5% των ψήφων στις εκλογές της Κυριακής, αυτό όμως ήταν το κύκνειο άσμα του. Γιατί αν θελήσουμε να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα θα πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτό το ανέλπιστο ποσοστό οφείλεται αποκλειστικά στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Μπορεί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να παραλαμβάνει μια Ελλάδα ρημαδιό αλλά έχει ένα ατού που καμία άλλη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης δεν είχε: Έλληνες πολίτες συνειδητοποιημένους, γνώστες των δυσκολιών και των περιορισμών του εγχειρήματος της ανασυγκρότησης της χώρας. Οι Έλληνες ξέρουν ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και δεν περιμένουν θαύματα από τη μία μέρα στην άλλη.

Αυτή η προεκλογική περίοδος είχε ένα χαρακτηριστικό που δεν έχει συναντηθεί άλλη φορά: Οι πολίτες είχαν ήδη αποφασίσει τι θα ψηφίσουν το βράδυ της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών. Οπότε, δεν υπήρχε κάτι να τους επηρεάσει. Ήταν μία βαρετή προεκλογική περίοδος. Το μόνο που περίμεναν πλέον ήταν η τυπική διαδικασία της κάλπης: «Να ψηφίσουμε να φύγετε». Κούρασαν, τελείωσαν… <b> Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης. </b>

Άλλη μια εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα πραγματοποιείται χωρίς τη συμμετοχή των Αποδήμων. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να δώσει νομική υπόσταση στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των Ελλήνων του εξωτερικού, αναφέρει σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle και επισημαίνει ότι οι Έλληνες του εξωτερικού στηρίζονται στις εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη να πραγματοποιήσει το διαχρονικό αίτημά τους.

Αναμφίβολα η κρισιμότητα των εκλογών της Κυριακής 7 Ιουλίου 2019 είναι προφανής. Η χώρα εξέρχεται από μία μακρά και επώδυνη διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής και το ζητούμενο είναι η σταθεροποίηση της ανοδικής της τροχιάς στον οικονομικό τομέα, με παράλληλη διασφάλιση των συμφερόντων της στα εθνικά θέματα.

Την Κυριακή, συμπληρώνουμε 1.625 ημέρες με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ στην εξουσία. Τέσσερα χρόνια, 5 μήνες και 13 ημέρες. Τόσο κράτησε η αριστερή παρένθεση: 1.625 εικοσιτετράωρα. Ήταν λίγο; Ήταν πολύ; Ήταν αρκετό; Κοιτώντας σήμερα πίσω μας, μας φαίνεται πως κράτησε μια στιγμή, γιατί πάει: πέρασε. Αλλά αυτή η στιγμή βάστηξε μια ολόκληρη ζωή.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω μου, είτε από το οικογενειακό, είτε από το φιλικό είτε από το ευρύτερο, είτε άγνωστοι, μου θέτουν το ίδιο ερώτημα: Τι θα ψηφίσουμε; Η απάντηση δεν είναι απλή, γιατί δεν είναι μία. Επειδή όλοι αυτοί υπήρξαν ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, του λευκού, ακροαριστερών κομμάτων και εραστές της ιδεολογικής αποχής. Επομένως, οι απαντήσεις είναι τουλάχιστον τρείς.

Με τον χρόνο πλέον να μετράει αντίστροφα για τις κάλπες της Κυριακής, η διαδικασία διενέργειας ερευνών κοινής γνώμης κορυφώνεται. Δημοσκοπήσεις, δημοσιοποιήσιμες και μη, καταγράφουν τις τάσεις του εκλογικού σώματος στέλνοντας στα κομματικά επιτελεία τα κατάλληλα μηνύματα προκειμένου αυτά να προχωρήσουν στις αναγκαίες κινήσεις τους, λίγο πριν από το κλείσιμο της προεκλογικής περιόδου. <b>Γράφει ο Γιάννης Κ.Τρουπής.</b>

Είναι πράγματι άχαρο να περιμένει κάποιος το βέβαιο τέλος του που θα επέλθει μετά από λίγες ημέρες. Αδρανής, μετρά τις ώρες, καθώς δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο. Σε αυτήν την κατάσταση του μελλοθανάτου βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις 26 Μαΐου. Μέχρι τότε η ηγετική του ομάδα και οι ψηφοφόροι του βαυκαλιζόταν με την ιδέα είτε μιας διαχειρίσιμης ήττας είτε με την ιδέα ακόμα και της νίκης.

Κάποιοι απόρησαν, κάποιοι συμφώνησαν, μερικοί έμειναν να το σκεφτούν. Ελάχιστοι πάντως το προσπέρασαν. Η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να θέσει ευθέως το δίλημμα «αυτοδυναμία ή νέες εκλογές τον Δεκαπενταύγουστο» αποτέλεσε την καινούργια κίνηση στην πολιτική σκακιέρα ενόψει της κάλπης της 7ης Ιουλίου. <b>Γράφει ο Γιάννης Κ. Τρουπής.</b>

«Η Νέα Δημοκρατία πέτυχε σημαντική πολιτική νίκη, αλλά συγκεντρώνει μόλις 147 έδρες». Πόσο πιθανό είναι ένα τέτοιο σενάριο; Όλες οι δημοσκοπήσεις θέλουν πρώτη και με διαφορά την ΝΔ. Οι δημοσκοπήσεις, όμως, δεν μπορούν να «μετρήσουν» δύο πράγματα: Το μέγεθος της αποχής και πόσα κόμματα θα μπουν στην Βουλή. Οι πιθανότητες να καταλήξουμε σε ακυβερνησία δεν είναι μικρές. <b>Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης. </b>

Μπορεί η κοινή ημερομηνία για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές να είναι μια πρακτική λύση σε ο,τι αφορά τεχνικά και λογιστικά ζητήματα αλλά σε ό,τι αφορά στην πολιτική συζήτηση και την πολιτική παίδευση των πολιτών είναι μια αποτυχία. <b>Γράφει ο Νίκος Χαραλάμπους.</b>

Ο κύβος ερρίφθη. Εκλογές στις 7 Ιουλίου. Το δίλημμα δεν είναι Νέα Δημοκρατία ή ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία ή χάος. Σήμερα κανένας δεν αμφιβάλλει για τον νικητή των εκλογών. Η διακύβευση των εκλογών είναι η κυβερνητική σταθερότητα.

Το σήμερα ακόμη κυβερνών κόμμα το χωρίζει αρκετά βαθιά τάφρος και με τους εκ δεξιών και με τους εξ αριστερών του ψηφοφόρους. H διάβαση της τάφρου αυτής που θα εμφανιστεί στις ευρωεκλογές μάλλον δεν θα είναι εύκολη στις επόμενες εκλογές για ανάδειξη εθνικού κοινοβουλίου και κυβέρνησης. Ουσιαστικά η σημερινή κάλπη (προσδι)ορίζει οριστικά την επόμενη κυβέρνηση. <b>Γράφει ο Θανάσης Διαμαντόπουλος.</b>

Ο πρωθυπουργός μοιάζει να έχει δεχτεί το πολιτικά «μοιραίο» και έχει μπει ήδη σε μία λογική διαχείρισης της ήττας. Τα πρώτα δείγματα τα έδειξε ο ίδιος στη διάρκεια της τοποθέτησής του από το βήμα της βουλής, όταν στη συζήτηση του πρωτοκόλλου ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, απέφυγε να πει ότι το κυβερνών κόμμα θα κερδίσει τις ευρωεκλογές, σε αντίθεση με τα όσα ο ίδιος συνήθιζε να λέει. <b>Γράφει ο Γιάννης Κ. Τρουπής.</b>

Η Ελλάδα έχει να αντιπαρατάξει δύο ισχυρά χαρτιά στον δρόμο της για το μέλλον: το ανθρώπινο δυναμικό και τη γεωγραφική θέση της, που θα συνεχίσει να αποτελεί ποικιλόμορφη πύλη προς την Ευρώπη. Για να πετύχει όλα όσα της επιφυλάσσουν οι προϋποθέσεις της έχει μπροστά της ένα μεγάλο στοίχημα: Να ασχοληθεί σοβαρά με το μέλλον της!

Όποια και αν είναι η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα για την ακριβή ημερομηνία προκήρυξης των εθνικών εκλογών, το μόνο βέβαιο είναι ότι σε σαράντα μέρες από σήμερα η χώρα θα μπει επισήμως σε εκλογική χρονιά. <b>Γράφει ο Γιάννης Κ. Τρουπής.</b>