Μια διαδομένη ερμηνεία της «Μεγάλης Αφύπνισης» είναι ότι για τη ριζοσπαστική Αριστερά, η πολιτική των ταυτοτήτων έχει αντικαταστήσει τα οικονομικά.

Καθώς δεν είμαι φίλος της ταινίας «Ο Τιτανικός», δεν γνώριζα την παρακάτω ιστορία. Έπεσα πάνω σε αυτή διαβάζοντας το βιβλίο του Franco Moretti «The Bourgeois. Between History and Literature». Μου φαίνεται ένα ξεκάθαρο παράδειγμα της «αντικαπιταλιστικής νοοτροπίας» για την οποία συχνά μιλάμε, και ιδίως για την κυριαρχία της μεταξύ των «μεταπρατών των ιδεών», όπως ο Χάγιεκ ονόμαζε τους διανοούμενους.

Μία από τις βασικές ενστάσεις έναντι του καπιταλισμού είναι η πολυφορεμένη επιμονή ότι σε ένα καπιταλιστικό σύστημα ο εργαζόμενος δεν κερδίζει την πλήρη αξία της εργασίας του. Αυτό είναι εκμετάλλευση, και κάτι πρέπει να γίνει γι’ αυτό. Το επιχείρημα αυτό έχει ένα σημαντικό λογικό σφάλμα: πάει και από τις δύο πλευρές, καθώς ούτε ο καπιταλιστής δεν κερδίζει το πλήρες αποτέλεσμα της χρήσης του κεφαλαίου του. <b>Γράφει ο Tim Worstall. </b>