Δεν δέχεται ακόμα και την απόφαση του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αντί να παραδεχτεί πως οι αρχαιότητες που εντοπίσθηκαν στον σταθμό του Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης μπορούν να αποσπασθούν και να μεταφερθούν με πλήρη ασφάλεια, όπως δέχτηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας, ο Αλέξης Τσίπρας με σημερινή του ανάρτηση στο Facebook ζητά από την κυβέρνηση να μην προβεί στην απόσπαση.

Αν κάτι δείχνει την ιδεολογική φτώχεια, την απογύμνωση και την χωρίς πυξίδα και ελπίδα υποχώρηση Κεντροαριστεράς στην Ευρώπη, είναι ότι δεν της έμεινε τίποτα να αναδείξει ως σημείο αναφοράς κεντροαριστερού ηγέτη, και κατέληξε να αναδείξει τον Πρόεδρο της χώρας του ξέφρενου καπιταλισμού, εξαρτώντας τη μελλοντική της αναζωογόνηση από την πορεία του Τζο Μπάιντεν.

Από την πρώτη στιγμή που ο βρέθηκε εκτός... νυμφώνος, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέστησε σαφές ότι θα συνεχίσει να παρεμβαίνει λειτουργώντας μάλιστα ορισμένες φορές και ως «σκιώδης» Πρόεδρος κάτι ανάλογο με τους σκιώδεις υπουργούς όπως αποκαλούνται οι υπεύθυνοι των τομέων που αναλαμβάνουν βουλευτές της εκάστοτε αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στο πλαίσιο αυτό ουδείς εκπλήσσεται.

Η ασυλία δεν αφορά στους επιστήμονες δήλωνε ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος σήκωσε σημαία αντιπολιτευτική με αφορμή την τροπολογία που προέβλεπε «ακαταδίωκτο» για τους λοιμωξιολόγους. Και τόνιζε ότι η κυβέρνηση το έκανε για τους πολιτικούς που εμπλέκονται. Φευ! Μια ανάρτηση του Πολάκη έφτανε για να γκρεμίσει και αυτό το αφήγημα.

Αποπροσανατολισμό και εμπαιγμό των πολιτών σχετικά με την πανδημία καταλογίζει στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα το υπουργείο Υγείας σε νέα του ανακοίνωση. Το υπ. Υγείας αναφέρει: «Μετά το "εμπόριο ελπίδας" με ένα "εμβόλιο που δεν έχει ανακαλυφθεί", τις προφητείες για αποτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος και το "ξεστοκάρισμα" των εμβολίων, ο κ. Τσίπρας τώρα ανακάλυψε τη θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα».

«Αδειάζοντας» την μέχρι πρότινος τακτική του ΣΥΡΙΖΑ και κορυφαίων στελεχών του που έχουν κατ' επανάληψη κάνει λόγο από την αρχή της πανδημίας για τον κίνδυνο «νέων μνημονίων» ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο πλαίσιο του Φόρουμ των Δελφών, δήλωσε ότι ο ίδιος δεν φοβάται «επιστροφή στις μαύρες μέρες των μνημόνιων».

Μαθαίνω από έγκυρες πηγές της Κουμουνδούρου, ότι ο Αλέξης έχει μεταθέσει ξανά το χρονικό όριο της δημοσκοπικής μεταστροφής του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άνοιξη του 2021 (που το είχε τοποθετήσει και δεν του 'κατσε) τώρα το πάει στο τέλος του καλοκαιριού του 2021. Αφού δεν απέδωσε το σχέδιο για ισοπέδωση του Μητσοτάκη μέσω πανδημίας, έφτιαξε ένα καινούργιο, σύμφωνα με το οποίο θα τον συντρίψει σε λίγους μήνες λόγω …νομοσχεδίου Χατζηδάκη.

Ο Ν. Φίλης διετέλεσε αρμόδιος υπουργός. Γιατί δεν κατήργησε το μάθημα των θρησκευτικών που συνιστά «χριστιανική κατήχηση» όπως καταγγέλλει; Και αν δεν του επέτρεψε ο Τσίπρας να τα καταργήσει, γιατί δεν παραιτήθηκε εις ένδειξιν διαμαρτυρίας; Η σιωπή του οφείλετο στην αποφυγή δημιουργίας προβλημάτων στην κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστεράς. Σεβαστό μεν, αλλά ισχύει και γι' αυτόν η πάγκοινη αρχή ότι μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Επιθετικοί προσδιορισμοί στον υπερθετικό βαθμό, εμπρηστικοί τόνοι, υστερία μέχρι λιποθυμίας. Αυτή είναι η συνταγή που ακολουθούν εδώ και μήνες στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν τους προβληματίζει ότι δεν δείχνουν να «τσιμπάνε» στις δημοσκοπήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ παράγει περιεχόμενο για να το καταναλώσουν οι ίδιοι οι οπαδοί του. Μόνο που αυτοί δεν φτάνουν για να επανέλθει το κόμμα τους στην εξουσία.

Μετά την νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που ζήτησε να περάσουν όλοι οι μαθητές της φετινής τρίτης λυκείου χωρίς εξετάσεις στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας σειρά πήρε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ζητά να μην ισχύσει το σύστημα των βάσεων και να γίνει η εισαγωγή ακόμη και με βαθμό 3, όπως έγινε για παράδειγμα την περσινή χρονιά.

Nα μην εφαρμοστούν οι αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια ζητάει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με επίκαιρη ερώτηση που απευθύνει στον πρωθυπουργό, αναφέροντας ότι θα αφήσουν εκτός ΑΕΙ 20.000 έως 30.000 υποψηφίους.

Μετά την εστίαση, τους επιστήμονες. τον τουρισμό και συνολικά τα μέτρα που έχουν ληφθεί και λαμβάνονται ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει στο στόχαστρο τα σχολεία που άνοιξαν σήμερα, με τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει πως δεν έχει γίνει τίποτα «που να δημιουργεί μια αίσθηση μεγαλύτερης ασφάλειας» αλλά και να υποστηρίζει πως τα self tests «είναι ένα χρήσιμο εργαλείο αλλά απολύτως συμπληρωματικό δεδομένου ότι δεν έχουν και πολύ υψηλή ευαισθησία».

Συγνώμη, έπρεπε να το πει η Αχτσιόγλου στην κομματική τους εκδήλωση για να καταλάβουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει την πανδημία ως πολιτική ευκαιρία; Ή μάλλον την έβλεπε, διότι μήνα με τον μήνα εξατμίζεται η ευκαιρία κι απομένει ο Αλέξης με μια ακόμα ήττα στο χέρι. Μεταξύ μας, αν για κάτι πρέπει να φάει κριτική η Εφη και μάλιστα από τους δικούς της, είναι για λογοδιάρροια και για αφέλεια. «Αυτά κυρία μου τα κάνουμε, δεν τα λέμε» θα της ψιθύριζε κάποια παλιά καραβάνα της αριστεράς.

Αυτά που είπε δημοσίως ο Τζανακόπουλος για τις «εκκαθαρίσεις», αυτά που είπε προχθές η σύντροφος του για την κανονικότητα, τα όσα λέει κατά καιρούς ο Πολάκης και ο Τσίπρας, όλα αυτά τα συζητούν στα κομματικά όργανα διεξοδικά. Δεν τους ξεφεύγουν αυτά που εμείς θεωρούμε πως είναι ακρότητες. Γι' αυτούς είναι απολύτως φυσιολογικά και εκπλήσσονται που εμείς εκπλησσόμαστε με τα όσα λένε.

Το άρθρο του κ. Τσίπρα στην «Καθημερινή της Κυριακής» θα εντυπωσιάσει το μεγάλο πλήθος των αφελών και εύπιστων κεντροδεξιών. Το πρόβλημα είναι ότι τα όσα ισχυρίζεται ότι σκέφτεται ο κ. Τσίπρας και μας εκθέτει στο άρθρο του δεν αφορούν την Ελλάδα διότι αν την αφορούσαν θα τα είχαμε δει, έστω μερικά από αυτά, κατά τη διάρκεια της υπερ-τετραετούς πρωθυπουργίας του.

Παρακολουθώντας τον άτυπο διαγωνισμό ανάμεσα στα πλέον προβεβλημένα στελέχη της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, που προαλείφονται ως διάδοχοι του Αλέξη Τσίπρα, για το ποιος θα εκφράσει τον πιο πρωτόγονο λόγο, την πιο αδόμητη σκέψη, το μεγαλύτερο ψέμα, το πιο φτηνό βερμπαλισμό, τον πιο χυδαίο λαϊκισμό, ήρθε στη μνήμη μου μια ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη πριν από δυο χρόνια, περί συντηρητισμού και προοδευτικότητας.

Ο Αλέξης Τσίπρας το Σεπτέμβριο του 2017 έλεγε στο πολυπληθές ακροατήριο στο Βελλίδειο «εν αρχή είναι η οικονομία». Για αριστερούς και δεξιούς διαχωρισμούς δεν έλεγε. Ούτε για τον Μόμπιο και τον Πικετί. Ως πρωθυπουργός μιλούσε για σχεδιασμό, συντονισμό, αποτελεσματικότητα. Μιλούσε για το αύριο. Για το «όλοι μαζί». Ξέρετε ποιο ήταν το δηλωμένο ως «όραμα» του κ. Τσίπρα τον Σεπτέμβριο του 2017 για το 2020; Αμφιβάλλω αν το θυμάται. Αν και ο λογογράφος του θα πρέπει να το θυμάται κάθε μέρα! 

Δεν είναι μόνο το γεγονός πως το προσκλητήριο Τσίπρα για συμμετοχή στην κινητοποίηση της Πέμπτης για τα εργασιακά δεν είχε την ανταπόκριση που περίμεναν οι συνεργάτες του, αλλά ήρθε και η παρουσία του ίδιου πλαισιωμένου από πρώην στελέχη του παλαιού ΠΑΣΟΚ στην... πρώτη γραμμή για να διεγερθούν εκ νέου τα... πάθη στον ΣΥΡΙΖΑ, με τα παλαιότερα στελέχη να εκφράζονται αρνητικά για την ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου.

Ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να δημιουργήσει συμμαχίες, αλλά ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ δε συναίνεσαν. Πλέον του έμειναν οι προσχωρήσαντες από το ΠΑΣΟΚ, να περιφέρεται μαζί τους στους δρόμους σε μια πεπαλαιωμένη εκλογική δύναμη. Πόσο γρήγορα γέρασαν τα εγερτήρια νεανικά όνειρα της νέας Αριστεράς στους δρόμους του πλανήτη. Πώς κουράστηκαν τα Κινήματα στις… Γένοβες, τις Πράγες, τις Μαδρίτες. Πόσο η ουτοπία ενός άλλου κόσμου ηττήθηκε στον αδήριτο ρεαλισμό του υπάρχοντος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εμφανιστεί κατ' επανάληψη ως θιασώτης μιας τακτικής πλειοδοσίας αναφορικά με τη στήριξη των διαφόρων κοινωνικών τάξεων εν μέσω της πανδημίας και της λογικής των επιδομάτων και των επιχορηγήσεων άνευ επιστροφής. Η αύξηση φορολογικών εσόδων προδιαθέτει αύξηση των φόρων που σήμερα μειώνονται και μάλιστα σε μόνιμη βάση.

Είναι όντως πρωτότυπο να απεργείς και να καταγγέλλεις κάτι που δεν το έχεις δει και δεν το έχεις διαβάσει γιατί δε δημοσιεύθηκε ακόμα. Είναι κάτι σαν προληπτική διαμαρτυρία. Βέβαια, στην Ελλάδα της επαναστατικής γυμναστικής και της ταλαιπωρίας των πολιτών από μια δράκα αριστερών διαδηλωτών, κάτι τέτοιο δεν προκαλεί εντύπωση. 

Αν ως κοινωνία αρχίσουμε να εκτιμούμε την έννοια της πολιτικής παρακαταθήκης και οι πρώην πρωθυπουργοί και πολιτικοί πρώτης γραμμής αρχίσουν να αποτιμούν διαφορετικά τον πολιτικό χρόνο, ίσως τότε να παράγουμε καλύτερη πολιτική γενικώς. Μέχρι τότε θα πρέπει να συμβιβαστούμε με πολιτικούς που παράγουν μόνο παραπολιτικά.

Χρειάστηκε να περάσουν 8 περίπου χρόνια για να εμφανιστεί και πάλι ο Αλ. Τσίπρας στο... πεζοδρόμιο σαν «μπροστάρης» στις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης. Από την πορεία για την Πρωτομαγιά του 2013 και μετά προτιμήθηκαν οι αναρτήσεις στο διαδίκτυο, ακόμη και ένα οικογενειακό τριήμερο στη Φοινικούντα. Μεσολάβησε η Πρωτομαγιά του 2014, όταν πάλι ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετέβη (όχι ανήμερα, την επομένη) στην Μυτιλήνη για να φωνάξει το σύνθημα «go back κυρία Μέρκελ»...

Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει ακόμα τι έχει συμβεί στην Ισπανία. Η Ισπανίδα Μητσοτάκης ισοπέδωσε τον Ισπανό Τσίπρα ή μια Δεξιά Ισπανίδα Τραμπ βούτηξε τους ψηφοφόρους του αριστερού Ισπανού Τραμπ; Διότι αν έγινε το πρώτο χαιρόμαστε τα μέγιστα, αν πάλι συνέβη το δεύτερο στεκόμαστε αμήχανοι και αναρωτιόμαστε ξανά που πάει αυτός ο κόσμος.