Η προοπτική και μόνο μιας φιλελεύθερης διακυβέρνησης οδήγησε τους επενδυτές να πληρώσουν για να δανείσουν το ελληνικό Δημόσιο! Έγινε, κύριε Πρόεδρε, αυτό που έλεγε ο Αλέξης το 2015: Μας παρακαλάνε να μας δανείσουν. Φυσικά, άλλο εννοούσε ο κ. Τσίπρας και άλλο συνέβη. Και σε κάθε περίπτωση, ό,τι τελικώς συνέβη, συνέβη επί των δικών σας και όχι επί των δικών του ημερών. Αυτή ήταν μία και μόνο γεύση από τον πλούσιο μπουφέ των αγορών. <b> Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης. </b>

Συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς θα έχει σήμερα από το πρωί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με βασικό θέμα στην ατζέντα τη διευκόλυνση της ψήφου των εκτός επικρατείας εκλογέων. Στις 11 η συνάντηση με Αλέξη Τσίπρα.

Νέα κάλυψη στον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο παρείχε ο Αλέξης Τσίπρας, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για «αστεία υπόθεση» καθώς και ότι η κυβέρνηση άνοιξε «φάμπρικα» ώστε όποιος διερευνά ένα σκάνδαλο να μπορεί να κατηγορείται.\r\n\r\n

Ενα σταθερό πρόβλημα των διανοουμένων του φιλελεύθερου χώρου ήταν - και εν τίνι μέτρω παραμένει - η αδυναμία πρόσληψης της πολιτικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν ανεπαρκείς. Απλώς τον προσέγγιζαν με λάθος γνωστικά εργαλεία. Η συμβολή όλων ημών που περάσαμε στην όχθη του φιλελευθερισμού αφού διασχίσαμε τον μαρξισμό, βρίσκεται στο γεγονός πως γνωρίζαμε από την πρώτη στιγμή με ποιους έχουμε να κάνουμε.

Στην πολιτική του καριέρα, πάντα έλεγε λιγότερα απ’ όσα έκανε. Αυτό στην πολιτική θα μπορούσε να εκληφθεί και ως προτέρημα, αν όσα έκανε δεν ήταν πάντα σκεπασμένα κάτω από μια αχλή αοριστίας και μυστικοπάθειας. Οι δικαστικοί δεν μιλάνε δημοσίως, θα παρατηρήσετε. Πολύ περισσότερο οι αρχηγοί της ΕΥΠ. Οι υπουργοί όμως; Αυτοί κατά το σύνταγμα ασκούν δημόσια δραστηριότητα και υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο.

Μπορεί ο Προκόπης Παυλόπουλος να συσπειρώσει τους Έλληνες σε μία κρίσιμη περίοδο; Νομίζουμε, κύριε Πρόεδρε, ότι η απάντηση στο ερώτημα είναι προφανής: Αν ο κ. Παυλόπουλος ήταν ικανός για έναν τέτοιο ρόλο, τον ενωτικό και τα λοιπά, θα μας το είχε ήδη δείξει. Αντίθετα, ο κ. Παυλόπουλος φρόντισε να τοποθετηθεί νωρίς νωρίς ως εχθρός του φιλελεύθερου χώρου, ανακαλύπτοντας το φανταστικό τέρας του Μινώταυρου του νεοφιλελευθερισμού. Να μας συγχωρείτε. Αλλά δικός μας Πρόεδρος δεν θα γίνει. <b>Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.</b>

Τη μεγάλη σημασία του κλίματος εμπιστοσύνης που έχει επαναφέρει με τις κινήσεις της από το πρώτο κιόλας τρίμηνο η νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την ελληνική οικονομία τονίζει σε συνέντευξή του στην DW ο οικονομολόγος του Ινστιτούτου της Γερμανικής Οικονομίας στην Κολωνία Γιούργκεν Μάτες. Ταυτόχρονα επισημαίνει ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ενεργούσε «μόνον στη βάση έξωθεν πιέσεων».

Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ έγινε ευρύτερα γνωστός στην Ελλάδα δεν ήταν λίγοι στα δεξιά του Κέντρου, κάποιοι και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που έσπευσαν να ταυτιστούν μαζί του και να αρχίσουν να τον μιμούνται. Τι κι αν πλήθος δημοσιευμάτων, αναλύσεων, παρεμβάσεων ειδικών επεσήμαναν πως οι κ.κ. Τραμπ και Τσίπρας ήταν και οι δύο προϊόντα του εθνολαϊκισμού και όλα τα σοβαρά ΜΜΕ της υφηλίου τους στοίχιζαν στην ίδια κατηγορία μαζί με τη Μαρίν Λεπέν;\r\n

Ήταν χαρακτηριστική η αμηχανία του Αλέξη Τσίπρα κατά την ομιλία του. Αναλώθηκε ως επιχείρημα στην ανάδειξη της απουσίας του Μητσοτάκη από τη Βουλή, χαρακτηρίζοντάς την «μέγιστη πολιτική δειλία», τη μέρα που ο Έλληνας Πρωθυπουργός βρέθηκε στο Κάιρο για την τριμερή Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>

Με προσωπική επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη και πλήρη στήριξη στον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, ο Αλέξης Τσίπρας προκάλεσε εκ νέου το κυβερνών κόμμα να τον παραπέμψει σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσει, πολιτικά, το ζήτημα της υπόθεσης Novartis. Ταυτόχρονα μίλησε για «βαθιά κυκλώματα εντός των θεσμών», που ως κυβέρνηση «δεν καταφέραμε να πολεμήσουμε», καταλήγοντας πως αυτή είναι και η αιτία που ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε. <b>(Δείτε live τη συνεδρίαση)</b>

Η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί με βάση το τι πιστεύει διαισθητικά η πλειοψηφία αλλά με αποδείξεις, που όταν αφορούν πολιτικές παρεμβάσεις «στο μιλητό» δεν θεωρούνται αμάχητες. Ούτως ή άλλως όμως από την όλη διαδικασία θα αναδυθεί η αχλύ της παραεξουσίας που προσπάθησε να εγκαθιδρύσει η κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης.</b>

Ο Αλέξης Τσίπρας αυτό που θέλει είναι να παραμείνει κυρίαρχος του παιχνιδιού, σμιλεύοντας εκ νέου το προφίλ του. Η Γκρέτα και ο Σύριζα, ισχυρίζεται χωρίς στοιχεία ο κ. Τσίπρας, έχουν τους ίδιους πολιτικούς αντιπάλους. Κι έτσι, «υιοθέτησε» την Γκρέτα Τούνμπεργκ βγάζοντας στο προσκήνιο τον «πράσινο Τσίπρα»... <b> Γράφει η Κατερίνα Οικονομάκου. </b>

Επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε στην ομιλία του στο 12ο Συνέδριο της ΟΝΝΕΔ, ο υπουργός Ανάπτυξης, \\'Άδωνις Γεωργιάδης, λέγοντας ότι «κατά την διακυβέρνηση τού κ. Τσίπρα συντελέστηκε ο μεγαλύτερος εξευτελισμός της αριστεράς, και αυτή είναι μία ευκαιρία που δεν πρέπει να αφήσουμε να πάει χαμένη».\r\n\r\n

Η εικόνα που προσλαμβάνει η κοινωνία για τον Αλέξη Τσίπρα, είναι ρετουσαρισμένη από την απατηλή αίσθηση παντοδυναμίας. Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όμως η εικόνα είναι αρκούντως αντεστραμμένη. Ο Τσίπρας δεν είναι πανίσχυρος. Ήδη οι μπαλωθιές εναντίον του άρχισαν να ακούγονται και οι παλιοί θεωρούν ότι τους χρωστάει την Πρωθυπουργία. <b> Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης. </b>

Μπορεί τον περασμένο Ιούνιο, παρουσία του κ. Τσίπρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να υπέγραψε τις συμβάσεις για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές, από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών» για τις ίδιες συμβάσεις. Δείτε τι έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας προεκλογικά για τους υδρογονάνθρακες. <b>Βίντεο.</b>\r\n

Έκκληση προς τους Ευρωπαίους εταίρους απευθύνει ο Αλ. Τσίπρας, μέσω άρθρου του στους Financial Times, όσον αφορά την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υποστηρίζοντας πως η Συμφωνία των Πρεσπών «ξεκλείδωσε την ευρωπαϊκή προοπτική της γειτονικής χώρας».\r\n\r\n

Μια μέρα από τα παλιά, η χθεσινή. Μια εθιμοτυπική γενική απεργία, μια αργόσυρτη, αραιή και νικημένη βόλτα άεργων συνδικαλιστών και ανεπάγγελτων επαναστατών. Ακούστηκαν κάποια κουρασμένα συνθήματα της περασμένης εικοσαετίας. Σα να μην πέρασε μια μέρα, σα να μην κύλησε μια ώρα μέσα στη ακίνητη σκέψη των ταγών του συνδικαλισμού και του παραγοντισμού.

Ο Αλέξης Τσίπρας που είχε φροντίσει να αντιμετωπίζει με δυνάμεις των ΜΑΤ κάθε κινητοποίηση και να κλείνει την Ηρώδου Αττικού ακόμα και για τους πεζούς, κατηγορεί τώρα τον πρωθυπουργό για «καθεστωτική» νοοτροπία, λέγοντας πως έχει «δυσανεξία στις απεργίες».

Τα υψηλά πλεονάσματα ήταν μια συμφωνία του Τσίπρα με τους Ευρωπαίους, που μετά το κάζο του πρώτου εξαμήνου του 2015, φάνηκαν να αδιαφορούν για την μακροχρόνια ανάπτυξη στην Ελλάδα, και να επικεντρώνονται σχεδόν αποκλειστικά στην δημοσιονομική της ισορροπία, τονίζει στο Liberal ο Γκίκας Χαρδούβελης, σχολιάζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις Τόμσεν για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις Βρυξέλλες. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Προφανώς και είναι απολύτως θεμιτό και απολύτως αναγκαίο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ασκεί σκληρή κριτική στις κυβερνητικές επιλογές. Προφανώς και θα πρέπει η εκάστοτε αντιπολίτευση να ζητά επίμονα τις πρέπουσες απαντήσεις από τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου. Όμως ακόμα και η παραπάνω επιβεβλημένη τακτική έχει τα οριά της. <b>Γράφει ο Γιάννης Κ. Τρουπής.</b>

Το rebranding του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί μια απλή υπόθεση. Όσοι θεωρούν ότι ο πολιτικός « που πιάνει πουλιά στον αέρα» μπορεί με ολίγον επικοινωνία, πολύ αμετροέπεια, ψευδολογία, θράσος και επανάληψη της ίδιας συνταγής θα επανέλθει νικητής και τροπαιούχος, αυταπατάται.

Ο κ. Φλαμπουράρης σημείωσε ότι οι άνθρωποι που τον πλησιάζουν στον δρόμο τον ρωτούν: «Μα ήταν ανάγκη να χάσετε;», ενώ σε ερώτηση αν θα πρέπει να συζητήσει το κόμμα τα αίτια της ήττας στις εκλογές, απάντησε: «Αν θέλετε τη γνώμη μου δεν πρέπει να ανοίξει».

Την εκτίμησή του για τον πρώην πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, επανέλαβε σε συνέντευξή του ο Σταμάτης Κραουνάκης, κάνοντας παράλληλα κριτική στην πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Στην αποκάλυψη ότι η επίτευξη της Συμφωνίας δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση, προχώρησε ο Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Β. Μακεδονία, σημειώνοντας ότι «μια εβδομάδα πριν από την τελική συμφωνία, υπήρξε μια στιγμή «που σηκώσαμε τα μολύβια»».