«Μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων στην Ελλάδα έχουν επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητές τους, με τις νεότερες γενιές να εκφράζουν ενεργά την ανάγκη για προσωπική ολοκλήρωση, ενώ παράλληλα δε διστάζουν να αποχωρήσουν από την εργασία τους αν δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες και τις αξίες τους».
Με αυτόν τον τρόπο η κα Λήδα Σγουράκη, Director, Professionals της Randstad Hellas δίνει το στίγμα των προτεραιοτήτων που έχουν οι Έλληνες που γεννήθηκαν μετά την δεκαετία του 80 –βλέπε Millennials και Generation Z- οι οποίοι δεν θέλουν πια να κάνουν δουλειές που τους καλύπτουν μόνο βάσει της πληρωμής και σίγουρα δεν θέλουν να ζουν για να δουλεύουν.
Μάλιστα, είναι διατεθειμένοι, όπως δείχνουν οι τάσεις τα τελευταία χρόνια, μετά την έναρξη της παγκόσμιας κρίσης, να φεύγουν από μία δουλειά που δεν συμβαδίζει με τις αξίες τους και δεν αφήνει περιθώρια μιας εύρρυθμης προσωπικής ζωής.
Αυτό όμως το φαινόμενο που εντάθηκε ακόμα περισσότερο μετά την πανδημία και ονομάστηκε Μεγάλη Παραίτηση (Great Resignation), στην πραγματικότητα δεν είναι παραίτηση και βουτιά στο εργασιακό κενό. Είναι ένας Μεγάλος Ανασχηματισμός (Great Reshuffling) που έχει στόχο μια καριέρα που ανταποκρίνεται καλύτερα στον τρόπο ζωής που έχει επιλέξει κάθε εργαζόμενος να ακολουθεί.
«Είναι γεγονός ότι το φαινόμενο της «Μεγάλης Παραίτησης» αναφέρεται στο ότι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι εγκαταλείπουν την υπάρχουσα θέση εργασίας τους. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ένας σημαντικός αριθμός εργαζομένων φαίνεται πως επαναξιολογεί και αναδιαμορφώνει τις προτεραιότητες στην επαγγελματική του σταδιοδρομία, γεγονός που οδηγεί και σε αλλαγές στις θέσεις εργασίας.
Μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων επιδιώκει να αλλάξει το σημερινό εργασιακό του περιβάλλον, με σκοπό να καταλάβει άλλη, καλύτερη θέση εργασίας. Πολλοί εργαζόμενοι μετακινούνται σε κλάδους εργασίας με ευνοϊκότερες οικονομικές αποδοχές ή σε πολλές περιπτώσεις με εργασιακά περιβάλλοντα που συμβαδίζουν με τις προσωπικές αξίες τους.
Σε αυτό τον μεγάλο ανασχηματισμό της εργασιακής ζωής και του εργασιακού περιβάλλοντος αναφερόμαστε με τον όρο «Great Reshuffling». Οι εργαζόμενοι φαίνεται να επαναδιαπραγματεύονται το εργασιακό τους μέλλον με έναν διαφορετικό τρόπο.», εξηγεί η κα Σγουράκη που τονίζει την παράμετρο «ευτυχία στην δουλειά» που επιδιώκουν οι εργαζόμενοι πια στη χώρα μας.
Εργασιακή ευτυχία
«Όπως επιβεβαιώνεται από την έρευνα Workmonitor της Randstad, το νέο μοντέλο εργασίας που αναδύθηκε μέσα στην πανδημία για τους εργαζόμενους, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, έδωσε ώθηση σε μεταβολές που μπορούν να λάβουν μόνιμο χαρακτήρα και να αλλάξουν ριζικά το επαγγελματικό τοπίο. Η ευτυχία στο εργασιακό περιβάλλον αποτελεί προτεραιότητα για τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα μετά την έναρξη της πανδημίας, ενώ οι προσωπικές τους αξίες θα ήθελαν να συμβαδίζουν με την αποστολή και την κουλτούρα του εργοδότη τους.»
Πώς αποτυπώνονται όμως με αριθμούς οι επιθυμίες και οι επιδιώξεις των εργαζομένων της Gen Z –που γεννήθηκαν μετά την δεκαετία του 90 έως την δεκαετία του 2010- και των Millennials, της προηγούμενης δημογραφικής γενιάς τους; Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας Workmonitor:
- Το 52% της Gen Z και το 50% των Millennials δεν θα δέχονταν μια πρόταση εργασίας σε μια εταιρεία που θα ήταν αντίθετη με τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές πεποιθήσεις τους, σε σύγκριση με το 40%της γενιάς των Baby Boomers.
- Το 53% της Gen Z και το 42% των Millennials δήλωσαν ότι δεν θα εργάζονταν σε μια επιχείρηση που δεν καταβάλλει προληπτικές προσπάθειες για τη βελτίωση των δεικτών ενσωμάτωσης της διαφορετικότητας και της ισότητας, σε σύγκριση με το 31% των Baby Boomers.
- Το 95% των εργαζομένων που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε ότι η διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής είναι πολύ σημαντική τόσο στην τρέχουσα όσο και στη μελλοντική του απασχόληση.
Οι Έλληνες εργαζόμενοι δηλώνουν ως σημαντική προτεραιότητα το ευέλικτο ωράριο (85%) και την ευελιξία στο χώρο εργασίας (79%). Το 28% θα αρνούνταν μια εργασία χωρίς ευελιξία στον τόπο εργασίας, ενώ το 34% δεν θα δεχόταν μια θέση εργασίας χωρίς ευελιξία στο ωράριο εργασίας τους (42% παγκοσμίως).
Επίσης, η νέα γενιά ακριβώς επειδή επιδιώκει όλα τα παραπάνω, χαρακτηρίζεται και από μεγαλύτερη κινητικότητα.
«Το 1/3 των νέων που συμμετείχαν στην έρευνα (28,4% τη Gen Z και 28% των Millennials) αναζητούν ενεργά την επόμενη επαγγελματική τους ευκαιρία, ενώ το 74% των Ελλήνων εργαζομένων είναι ανοιχτοί σε νέες ευκαιρίες απασχόλησης, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι δεν είναι ευχαριστημένοι από την εταιρεία που εργάζονται αυτό το διάστημα.», εξηγεί η κα Σγουράκη.
Είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η νέα γενιά εργαζομένων έχει μετατοπίσει τον δείκτη αυτού που λέμε επιτυχία στη ζωή από τον τομέα της καριέρας σε αυτόν της προσωπικής ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι για το 59% του δείγματος, ως βασική προτεραιότητα τίθεται η προσωπική του ζωή έναντι της επαγγελματικής, ενώ το 40% θα επέλεγε να μην εργαστεί καθόλου σε περίπτωση που οι οικονομικές του αποδοχές δεν αποτελούσαν τροχοπέδη για την προσωπική του διαβίωση (48% παγκοσμίως)!
Επειδή η ανεργία έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας δεν είναι λίγοι και αυτοί που είναι διατεθειμένοι να παραιτηθούν χωρίς να έχουν βρει την επόμενη τους εργασία, όταν αυτή που έχουν πλήττει αυτό που οι ίδιοι προσδιορίζουν ως ποιότητα ζωής αλλά και αξιακό σύστημα.
Το 37% των Gen Z και το 34% των Millennials δηλώνουν πρόθυμοι να αποχωρήσουν σε περίπτωση που η εργασία τους επηρέαζε αρνητικά την προσωπική τους ζωή, ενώ το 39% της Gen Z και το 42% των Millennials έχουν αποχωρήσει από την εργασία τους στο παρελθόν, λόγω απώλειας της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Η ίδια γενιά εργαζομένων αξιολογεί σε μεγάλο βαθμό τη συμβατότητά τους με την κουλτούρα της εταιρείας, θεωρώντας ιδιαίτερης σημασίας οι αξίες της εταιρείας – εργοδότη να συμβαδίζουν με τις προσωπικές τους αξίες. Μάλιστα, το 52% της Gen Z και το 50% των Millennials δηλώνουν ότι δε θα δέχονταν μια πρόταση εργασίας σε μια εταιρεία που θα ήταν αντίθετη με τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές πεποιθήσεις τους.
«Συνολικά, καταγράφεται μια σημαντική μεταβολή της νοοτροπίας των εργαζομένων, με τις νεότερες γενιές να θέτουν ως προτεραιότητα την αναζήτηση μεγαλύτερης ικανοποίησης και ευτυχίας στον εργασιακό τους χώρο, ενώ δείχνουν σαφή προτίμηση στα ευέλικτα μοντέλα εργασίας, τη στιγμή που ένα σημαντικό μέρος νέων εργαζόμενων δεν έχει εργαστεί ποτέ από το γραφείο. Οι εργοδότες, από την πλευρά τους, θα πρέπει να καθορίσουν πώς θα αναπτύξουν την εταιρική τους κουλτούρα αλλά και τη στρατηγική ανθρωπίνων πόρων, προκειμένου να διαχειριστούν αυτό το φαινόμενο.», τονίζει καταλήγοντας η διευθύντρια της Randstad Hellas.
