Η Γερμανία αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα με την Ακροδεξιά. Δεν πρόκειται, μάλιστα, για ένα φάντασμα του παρελθόντος που σπέρνει τον φόβο, αλλά για την αδυσώπητη πραγματικότητα, η οποία προκαλεί θύματα, ξυπνά φρικαλέες μνήμες και αντιπροσωπεύει ένα θανάσιμο κίνδυνο – τόσο για τη χώρα όσο και συνολικά για την Ευρώπη.
Είναι σαφές, άλλωστε, ότι η χθεσινή πολύνεκρη επίθεση εναντίον Τούρκων και Κούρδων μεταναστών στην δυτική πόλη Χάναου, κοντά στη Φρανκφούρτη, δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία. Λιγότερο από μία εβδομάδα νωρίτερα, άλλωστε, δηλαδή την περασμένη Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου, οι αρχές της χώρας είχαν ανακοινώσει ότι κατάφεραν να συλλάβουν 12 άτομα, ως ύποπτα για τη συμμετοχή σε ένα δίκτυο ακροδεξιών τρομοκρατών που σχεδίαζε να εξαπολύσει σειρά επιθέσεων, με απώτερο σκοπό να προκαλέσει γενικευμένη πολιτική αποσταθεροποίηση στη χώρα.
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στις 9 Οκτωβρίου 2019. Η μόνη διαφορά ήταν ότι τότε στο στόχαστρο του «μοναχικού λύκου» βρέθηκε μια εβραϊκή συναγωγή στην ανατολική πόλη Χάλε, κοντά στην ιστορική και μαρτυρική Λειψία, ενώ από τα πυρά του βρήκαν τον θάνατο μία γυναίκα η οποία «τόλμησε» να τιμήσει την μεγάλη γιορτή του Γιομ Κιπούρ και ένας άνδρας σε γειτονικό μαγαζί.
Πολιτικά εγκλήματα
Πρέπει να είναι σαφές, επίσης, ότι τα «επεισόδια» δεν αφορούν μόνο στέκια αλλόφυλων και αλλόθρησκων, Μουσουλμάνων και Εβραίων, προσφύγων και μεταναστών, αλλά και το πολιτικό σκηνικό. Ποιος δεν θυμάται, εξάλλου, την στυγνή δολοφονία του Χριστιανοδημοκράτη πολιτικού Βάλτερ Λίμπκε – επίσης κοντά στη Φρανκφούρτη... – το περυσινό καλοκαίρι, η οποία δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα μήνυμα, γραμμένο με αίμα, προς όλους όσοι είχαν στηρίξει την αρχική πολιτική των «ανοιχτών θυρών» της Ανγκελα Μέρκελ;
Κι όμως. Μετά από όλα αυτά, παρά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις των κρατικών υπηρεσιών ότι έχουν αυξηθεί οι επιθέσεις ακροδεξιών ομάδων, όπως και η διείσδυσή τους και η «γοητεία» που ασκούν σε τμήματα της κοινωνίας (και ειδικά της νεολαίας), υπήρξαν κάποιοι που δεν δίστασαν να κάνουν πολιτική «κολεγιά» με την επίσημη πολιτική ομπρέλα των νεοναζί στη χώρα: Την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), δηλαδή το κόμμα για τους μισούς σχεδόν βουλευτές του οποίου υπάρχουν ντοκουμέντα που αποδεικνύουν τα ανατριχιαστικά πιστεύω τους και τη νοσταλγία της χιτλερικής περιόδου!
Τι, άραγε, να σκέφτηκαν τα στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών και των Φιλελευθέρων Δημοκρατών στην Θουριγγία όταν αποδέχονταν τη στήριξη της AfD για την εκλογή του τοπικού πρωθυπουργού; Δεν συνειδητοποίησαν ότι με τον τρόπο αυτό της έδιναν πρακτικά συγχωροχάρτι και της πρόσφεραν πολιτική νομιμοποίηση – ανοίγοντας τον δρόμο ακόμη και για τη συμμετοχή της, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στην κεντρική κυβέρνηση;
Η Μέρκελ καταδικάζει, αλλά...
Για να είμαστε δίκαιοι, βεβαίως, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι τόσο η Ανγκελα Μέρκελ και το προεδρείο της CDU όσο και η ηγεσία του FDP διαχώρισαν άμεσα και ταχύτατα την θέση τους από την συγκεκριμένη ενέργεια, εξαναγκάζοντας τον νέο πρωθυπουργό του κρατιδίου να ανακοινώσει την παραίτησή του, μέσα σε λίγες ώρες. «Ο ρατσισμός είναι δηλητήριο, το μίσος είναι δηλητήριο και αυτό το δηλητήριο υπάρχει στην κοινωνία και ευθύνεται για πάρα πολλά εγκλήματα», δήλωσε επίσης η καγκελάριος μετά τη νέα χθεσινή τρομοκρατική επίθεση, την οποία καταδίκασε το σύνολο των κομμάτων.
Αυτό, όμως, ούτε αναιρεί ούτε λύνει το πρόβλημα. Η Γερμανία, η κοινωνία της και το πολιτικό της προσωπικό, οφείλουν να δουν κατάματα την πραγματικότητα, να αναζητήσουν τα σύγχρονα αίτια που ευνοούν την ανάπτυξη τέτοιων ιδεολογιών και πρακτικών και να μην ανατρέχουν διαρκώς στα εγχειρίδια και την κληρονομιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, θεωρώντας ότι έχουν ξεμπερδέψει με το «φίδι» οριστικά και αμετάκλητα.
Κάτι ανάλογο οφείλει να γίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς ανάλογα φαινόμενα ευδοκιμούν απ' άκρου εις άκρο της. Μόλις χθες το απόγευμα, για του λόγου το αληθές, σήμανε συναγερμός στο Λονδίνο μετά από μαχαίρωμα ενός πιστού σε τζαμί, στο κέντρο της βρετανικής πρωτεύουσας. Οι υπεύθυνοι είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν ότι η επίκληση του «δημοκρατικού τόξου» κάθε τόσο δεν αποτελεί λύση διαρκείας...
Ένας από πολλούς
Το σίγουρο είναι πως ο 43χρονος δράστης Τόμπιας Ρ. δεν αποτελεί, δυστυχώς, ένα μεμονωμένο φαινόμενο στην μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης. Ο άνθρωπος ο οποίος – όπως αποτυπώνεται στο αποκρουστικό μανιφέστο του – θεωρεί πως από τη χώρα του «προήλθε ότι καλύτερο και πιο όμορφο έχει να παρουσιάσει σήμερα η ανθρωπότητα», δεν αποκλείει ακόμη και την εξαφάνιση από τον χάρτη ολόκληρων χωρών για να «καθαρίσει» ο πλανήτης, είναι απλώς ένας ανάμεσα σε χιλιάδες.
Μπορεί να μην είναι όλοι οι ομοϊδεάτες του έτοιμοι ή πρόθυμοι να σηκώσουν όπλο για να εκτελέσουν, όμως φροντίζουν να υπάρχει εύφορο έδαφος για εκείνους που είναι αποφασισμένοι – χωρίς να αποκλείεται κάποια στιγμή να κάνουν κι αυτοί το ίδιο.
