Το κόστος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στον Ελληνα φορολογούμενο είναι τεράστιο και ανυπολόγιστο. Μόνο το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό, θα κοστίσει κάτι λιγότερο από 100 εκατομμύρια ευρώ με τους μετριώτερους υπολογισμούς, για να παραδοθεί έτοιμο στην ΠΑΕ, η οποία δεν θα βάλει ούτε ευρώ από την τσέπη της!
Και φυσικά, όλες οι ποδοσφαιρικές ή μπασκετικές εταιρίες, μικρές και μεγάλες, έχουν κατά καιρούς αντλήσει τεράστια ποσά, είτε ως επιχορηγήσεις, είτε ως παραχωρήσεις, είτε ως διευκολύνσεις, προκειμένου να φτιάξουν εγκαταστάσεις και «συμπληρωματικά έργα ή για να τις χρησιμοποιήσουν με «ενοίκιο» 49 ή 99 χρόνων.
Κατά κάποιο τρόπο βολεύτηκαν και βολεύονται όλοι, χρησιμοποιώντας ως μέσο πίεσης το όνομα της ομάδας, τον κόσμο που κουβαλάει, μαζί με την απαίτηση για «ισονομία», επειδή κάποιος άλλος προηγουμένως έχει ωφεληθεί. Κάπως έτσι έφτιαξε γήπεδο ο Ολυμπιακός στο παλιό Καραϊσκάκη.
Ετσι ο μπασκετικός ΠΑΟΚ έφτιαξε το κλειστό στην Πυλαία, έτσι ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ θα αρχίσει να χτίζει τη «νέα Τούμπα» και έτσι ο Παναθηναϊκός τον Βοτανικό του, για τον οποίο (όπως υποστηρίζουν οι άνθρωποί του) δίνει αντάλλαγμα το σημερινό γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, το οποίο είναι αμφίβολο αν τού ανήκει.
Ηδη ο Δήμος της Αθήνας ζήτησε από το υπουργείο Ενέργειας χρηματοδότηση ύψους 88,9 εκατ. ευρώ, που αφορά αποκλειστικά τις εγκαταστάσεις στον Βοτανικό. Το ποσό καλύπτει το σύνολο του ποδοσφαιρικού γηπέδου, χωρητικότητας 34.000 θέσεων. Βέβαια, θα πρέπει να προσθέσουμε και τα εξασφαλισμένα τα 75 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, που εγκρίθηκαν από την Ε.Ε. και αφορούν το έργο της λεγόμενης «Διπλής Ανάπλασης».
Από αυτά, τα 43,6 προορίζονται για το κόστος υποδομών στην περιοχή του Βοτανικού (αποχέτευση, δρόμοι, χώροι πρασίνου, δίκτυα), τα 1,7 εκατ. αφορά το κόστος μελετών υποδομής για τον χώρο του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας που θα γίνει πάρκο, 6,6 εκατ. θα πάνε στις αθλητικές και κτιριακές εγκαταστάσεις του Δήμου Αθηναίων, 10 εκατ. για κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ 700 θέσεων κάτω από το πάρκο και άλλα συνοδευτικά που θα πρέπει να γίνουν στις δύο περιοχές.
Δεν έχει, φυσικά, νόημα να μπούμε σε αριθμούς και σε ποσά για κάθε έργο ξεχωριστά που αφορά ομάδες ποδοσφαίρου και μπάσκετ, γιατί θα... χάσουμε τη μπάλα! Κανείς δεν φτιάχνει οποιοδήποτε έργο με αποκλειστικά δικά του κεφάλαια ως ανώνυμη εταιρεία που είναι. Αντίθετα, επενδύουν με ξένα χρήματα, τα οποία τα θεωρούν δικαιωματικά «δικά τους», καταφεύγοντας με την παραμικρή αφορμή ή δυσκολία στην «ανεξάντλητη» κρατική δεξαμενή. Κανείς δεν θυμάται, πλέον, πόσα από τα χρέη του Κοσκωτά χαρίστηκαν στον Κόκκαλη και πόσα «διακανονίστηκαν» για να πάρει τον Ολυμπιακό.
Ακόμη και οι ομάδες που δεν μπορούν να βρουν τηλεοπτική στέγη στην ελεύθερη αγορά, τρέχουν στην ΕΡΤ, η οποία χωρίς πολλά - πολλά πληρώνει μερικές φορές περισσότερα απ’ όσα προσφέρουν τα ιδιωτικά κανάλια. Το πιο περίεργο είναι, ότι όλο αυτό θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό, μέχρι αυτονόητο. Δεν προκαλεί την παραμικρή αντίδραση από κανέναν. Οι σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες, που διευκολύνουν την κάθε φορά κατάσταση, ψηφίζονται σχεδόν παμψηφεί χωρίς την παραμικρή ένσταση. «Αφού φτιάξαμε στον Ολυμπιακό, θα φτιάξουμε στον Παναθηναϊκό» και πάει λέγοντας.
Δεν είναι, όμως, μόνο τα έργα. Εκατομμύρια ευρώ οφειλών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν διαγραφεί χωρίς να ανοίξει μύτη. Αθλητικές ανώνυμες εταιρείες έχουν αλλάξει ΑΦΜ και ονομασία για να γλιτώσουν χρέη. Και σα να μην φτάνουν όλα αυτά εξασφάλισαν πριν λίγες μέρες και πάγια επιχορήγηση από την φορολόγηση των στοιχηματικών εταιριών.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, συμφέρει και παρασυμφέρει...
