Τα κρατούμενα στην περίπτωση του Αργύρη Γιαννίκη είναι τρία: καλά προετοιμασμένος, γνώστης της περιβόητης ελληνικής πραγματικότητας και έτοιμος να κάνει το επόμενο βήμα. Ο προπονητής του ΠΑΣ Γιάννινα μετά την πρόκριση της ομάδας του στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας επί του Παναθηναϊκού με δύο νίκες 2-1, παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο, είναι το πιο... καυτό όνομα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κι αφού μένει ελεύθερος το καλοκαίρι – και δεν έχει ανανεώσει ακόμη με τον σύλλογο της Ηπείρου που φέρεται να του πρότεινε νέο συμβόλαιο – έχει μπει στο... μάτι κάποιων εκ των μεγάλων που ενδιαφέρονται για προπονητή ενόψει της επόμενης σεζόν.
Οπότε στην ερώτηση αν ο 40χρονος έχει τα απαραίτητα προσόντα για να δουλέψει σε μεγαλύτερο κλαμπ, η απάντηση είναι ναι. Η επόμενη ερώτηση είναι: έχει το οποιοδήποτε μεγάλο κλαμπ την απαραίτητη υπομονή για να συνεργαστεί μαζί του; Διότι κάτι που περνάει απαρατήρητο μεταξύ της φοίτησής του στην περίφημη σχολή της Κολωνίας, των παραλληλισμών με τον Δημήτρη Γραμμόζη που πήγε στην Σάλκε, του συμμαθητή του και... «φαινομένου» κόουτς της Λειψίας, Γιούλιαν Νάγκελζμαν, της δουλειάς του σε γερμανικές ομάδες όπως η Καρλσρούη, η Ινγκολσταντ, η Ροτ Βάις Εσεν και η Ααλεν, είναι πως στα Γιάννινα είχαν τον ίδιο προπονητή για 5,5 χρόνια πριν τον Γιαννίκη – τον Γιάννη Πετράκη. Ηξεραν πως και δύσκολες μέρες θα έρχονταν και πως θα έπρεπε να στηρίξουν τον κόουτς, αλλά και πως είχε γίνει δουλειά με τον προηγούμενο τεχνικό.
Στον Παναθηναϊκό, από τον Νοέμβριο του 2010 όταν προσέλαβε τον Ζεσουάλδο Φερέιρα μέχρι και την περίοδο Ντάνι Πογιάτος, οι μόνιμοι προπονητές του έχουν προσδόκιμο... ζωής 441 μέρες. Στην ΑΕΚ, είναι ακόμη μικρότερο. Από τον Οκτώβριο του 2010 όταν ανέλαβε ο Μανόλο Χιμένεθ ως και το «αντίο» του Μάσιμο Καρέρα, ο χρόνος που έχει ένας «μόνιμος» κόουτς είναι 259 μέρες. Στον ΠΑΟΚ, από την πρόσληψη του Μάκη Χάβου τον Οκτώβριο του 2010 ως το τέλος της εποχής Αμπέλ Φερέιρα, οι «μόνιμοι» προπονητές έχουν 327 μέρες κατά μέσο όρο στη διάθεσή τους για να δείξουν την αξία τους. Στον Ολυμπιακό, από την πρόσληψη του Εβαλντ Λίνεν ως και προτού ανοίξει ο «κύκλος» του Πέδρο Μαρτίνς, ο «μόνιμος» κόουτς έμενε στον πάγκο του κατά μέσο όρο 260 μέρες.
Οι «ερυθρόλευκοι» απολαμβάνουν τους καρπούς της σταθερότητας με τον Πορτογάλο στον πάγκο τους. Κι αποδεδειγμένα όσοι είναι καλά προετοιμασμένοι και εργάστηκαν για καιρό σ' ένα κλαμπ παρουσίασαν έργο. Για παράδειγμα, ο Χουάν Φεράντο στο Βόλο. Εμεινε 904 μέρες στον σύλλογο – τον ανέβασε δύο κατηγορίες και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξασφάλιση της παραμονής του στην Σούπερ Λιγκ την περασμένη σεζόν. Σε 54 ματς εκεί είχε ρεκόρ 29-11-14. Ο Νταμίρ Κάναντι που επίσης έμεινε για δύο χρόνια, στο πρώτο πέρασμά του από τον Ατρόμητο, έκανε καλή δουλειά. Ο Γιαννίκης στον ΠΑΣ ήδη μετράει 612 μέρες.
Ο «Agi» όπως αποκαλούσαν τον Γιαννίκη στην Καρλσρούη και στο Εσεν πάντοτε εντυπωσίαζε τους εργοδότες του με τις γνώσεις του και την αναλυτική ικανότητά του. Ξέρει πώς να τους παρουσιάζει την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα με μια μεγάλη δόση ρεαλισμού. Αυτό είναι το μεγάλο όπλο του.
Ο ΠΑΣ στον αγωνιστικό χώρο το εκμεταλλεύεται όπως και τη γερμανική φιλοσοφία του προπονητή του. Η πίεση που ασκεί ωθεί τους αντιπάλους σε λάθη – ο ΠΑΣ είναι η 4η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος σ' αυτό, ενώ στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες που αφορούν στην άμυνα είναι στο... πάνω μισό της κατάταξης. Επιθετικά, υστερεί μια και λείπει το πολύ ταλέντο από αυτές τις θέσεις, αλλά παραμένει μια ικανότατη ομάδα να κάνει ζημιά σε αντίπαλους που δεν είναι καλά οργανωμένοι. Σ' αυτό έχει συμβάλλει και μια σταθερή γραμμή δουλειάς. Δεν είναι τυχαίο.
Ωστόσο, αν επιλέξει να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του και πάει σε μεγάλη ελληνική ομάδα, η τύχη είναι αυτή που θα χρειαστεί πάνω απ' όλα ιδίως στην αρχή μια και η υπομονή των παραγόντων και του περιβάλλοντος αυτών των ομάδων εξαντλείται εύκολα.
