Λίγοι υποστηρικτές της Πράσινης Συμφωνίας αντιλαμβάνονται την κρίσιμη σημασία του αλουμινίου (βωξίτη) και κράμματα αυτού στην κατασκευή των λεπίδων, του σασσί και των υποστηριγμάτων των αιολικών, του αργύρου (ασήμι) στα φωτοβολταϊκά (με χρήση λεπτής επιστρώσης άργυρου κάτω από τη πολυσιλικονική επιφάνεια), του λιθίου, του κοβαλτίου, του μαγνησίτη (λευκόλιθου), του νικελίου (λατερίτη), στην παραγωγή μπαταριών αποθήκευσης, προ πάντων των EV, όπου μια σημερινή μπαταρία ιόντων λιθίου τύπου καθόδου NEC απαρτίζει το ένα τρίτο της αξίας τέτοιων οχημάτων.

Ένα καίριο μάθημα που μας έχει διδάξει η πανδημία του κορoνοϊού είναι ότι απαιτείται να προσανατολισθεί η οικονομία της Ελλάδος περισσότερο προς την εξωστρέφεια, συμπληρωματικά μεν αλλά και πέραν της εξάρτησης της από την ηγεμονία του τουρισμού. Αυτή η ανάγκη για εξωστρεφή ανάπτυξη γίνεται ακόμη πιο επιτακτική αν ληφθεί υπόψη ότι μετά το 2022, η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει τις υφιστάμενες μεταρρυθμιστικές δεσμεύσεις της Ενισχυμένης Εποπτείας, για συμμάζεμα στα ελλείμματά, με υποχρέωση για πρωτογενή πλεονάσματα 2,2% του ΑΕΠ σταθερά μέχρι το 2060.

Τις τελευταίες μέρες εκδηλώνεται κατακλυσμός παρουσιάσεων και αναφορών περί του πολλά υποσχόμενου και λίαν προσεχώς αναμενόμενου νομοσχεδίου για την ηλεκτροκίνηση οχημάτων. Και η μεγάλη αυτή προβολή οφείλεται, πέραν της αυτονόητης σημασίας του θέματος, στο ότι αποτελεί βασικό πυλώνα της ευρύτερης πολιτικής ενέργειας και κλιματικής αλλαγής της κυβέρνησης.

Αν ο Thomas Malthus ζούσε σήμερα, θα διέβλεπε τις «παράλληλες απώλειες» μιας κατά τα άλλα καλοπροαίρετης παγκοσμιοποίησης. Την οποία αβίαστα θα ανέφερε ως ένα άλλο «ανάχωμα» ενάντια μιας επιταχυνόμενης ξανά, λόγω της προόδου της ιατρικής αυτή τη φορά, (παγκόσμιας) πληθυσμιακής γιγάντωσης.