Όσοι και όσες πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα των ΗΠΑ της Ευρώπης «είτε μέσα από μία συνολική μεταρρύθμιση της Συνθήκης είτε μέσα από ένα νέο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα για την εγκαθίδρυση μιας πολιτικής ένωσης κρατών, συμπεριλαμβανομένης της εξωτερικής πολιτικής, της πολιτικής ασφάλειας, της πολιτικής άμυνας, της δημοσιονομικής και της ενεργειακής πολιτικής», παράλληλα με «την πλήρη κατάργηση της ομοφωνίας σε ολόκληρο το σύστημα λήψης αποφάσεων της ΕΕ», μπορούν να συνυπογράψουν το ψήφισμα που προτείνει η Άννα Διαμαντοπούλου.

Αναρωτιόμαστε γιατί τελικά να εστιάζουμε στο αίτημα του Κουφοντίνα αντί να κοιτάξουμε πρώτα αν ο διαχωρισμός των κρατουμένων γενικά, δηλαδή ο λόγος της μεταφοράς του στον Δομοκό που επικαλείται η Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής, είναι στην σωστή κατεύθυνση προς το συμφέρον όλων των κρατουμένων;

Η θριαμβολογία για «το χρήμα που θα πέσει χρήμα στην αγορά από τις Βρυξέλλες» γίνεται ανησυχία μακροπρόσθεσμα για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οδεύουμε προς ισχυροποίηση της ΕΕ ή προς κρίση χρέους που θα την αποδυναμώσει σταδιακά; Οι πέντε λόγοι ανησυχίας για την ΕΕ λόγω του «λεφτόδεντρου των Βρυξελλών».

Η πρόσφατη ατελέσφορη Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. με αντικείμενο τα όρια χρηματοδότησής της για τα επόμενα 7 χρόνια κατέδειξε - όπως και σε προηγούμενα χρόνια - το αδιέξοδο των εμμονών για αυξήσεις των δημοσίων δαπανών σε επίπεδο Ε.Ε. μέσω των αυξήσεων των δημοσίων εσόδων της.

Η πρόκληση στο ζήτημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών είναι πώς κυβέρνηση και πολίτες θα ξεπεράσουμε τον φόβο που προκαλεί η μετάβαση στην Ελευθερία. Διότι όπως η αξιολόγηση, έτσι και η καινοτομία είναι επακόλουθο της Ελευθερίας.