Στο φουλ μπαίνουν οι μηχανές για Διερευνητικές επαφές Ελλάδας-Τουρκίας  και για Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό σε μια συγκυρία η οποία φαίνεται  απλώς να συνδέεται με την προσπάθεια εξωραϊσμού της διεθνούς εικόνας της Τουρκίας και του ηγέτη της  σε μια στιγμή που οι ευρωτουρκικές σχέσεις είναι  σε οριακή καμπή και η αβεβαιότητα κυριαρχεί σχετικά  με την επόμενη ημέρα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων  υπό την Προεδρία Μπάιντεν.

Ο Τραμπισμός έπεσε από τον ουρανό; Το πλήθος που επιτέθηκε και κατέλαβε το Καπιτώλιο εμφανίσθηκε από το πουθενά; Ο Ντ. Τραμπ προφανώς δεν έγινε, σε μια ημέρα αυτό που όλοι καταδικάζουν σήμερα, ούτε οι οπαδοί του που επιτέθηκαν στο Καπιτώλιο έπεσαν από τον ουρανό στις 6 Ιανουαρίου.

Σε «επιχείρηση γοητείας» και εξωραϊσμού της εικόνας της σε Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον επιδίδεται συστηματικά τις τελευταίες ημέρες η Τουρκία, καθώς η αγωνία για την επόμενη ημέρα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, αλλά και η συσπείρωση αντίρροπων δυνάμεων που προκαλεί η επεκτατική πολιτική της στην περιφέρεια φέρνουν την τουρκική ηγεσία ενώπιον δύσκολων διλημμάτων.

Σοβαρή αναδιάταξη συμμαχιών και ισορροπιών στον Αραβικό κόσμο με ευρύτερες διαστάσεις, προκαλεί η συμφωνία που υπέγραψαν οι πέντε χώρες του Κόλπου και η Αίγυπτος για ομαλοποίηση των σχέσεων με το Κατάρ, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη ημέρα στον Λευκό Οίκο.

Η παθογένεια του αλβανικού πολιτικού συστήματος και η ροπή προς έναν όχι πάντοτε λανθάνοντα ανθελληνισμό είναι γνωστή και ήταν προφανές ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από το στόχαστρο οποιαδήποτε πτυχή των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Ακόμη περισσότερο όταν αφορά ζητήματα όπως των θαλασσίων ζωνών που έχουν φορτιστεί πολιτικά και συνδέονται με την ισχυρή τουρκική επιρροή στο αλβανικό πολιτικό σύστημα. Όμως η συζήτηση είναι περί όνου σκιάς.

Όλο και πιο βαθιά γίνεται καθημερινά η επιρροή που ασκούν στον τούρκο ηγέτη Ταγίπ Ερντογάν δυο ισχυρές ομάδες και ιδεολογικά ρεύματα, το εθνικιστικό ακροδεξιό κίνημα των Γκρίζων Λύκων και οι εκφραστές του πολιτικού Ισλάμ, Αδελφοί Μουσουλμάνοι που συνδέονται όμως πλέον και με ριζοσπαστικά σουνίτικα στοιχεία.

Η αβεβαιότητα είναι ίσως ο μεγαλύτερος εχθρός στην άσκηση μιας εξωτερικής πολιτικής που στηρίζεται σε δεδομένα και «παγκόσμιες σταθερές». Το 2021 ξεκινά με το αισιόδοξο μήνυμα της έναρξης των εμβολιασμών κατά του κορονοϊού, ωστόσο ο ακόμη μεγαλύτερος παράγοντας αβεβαιότητας και απροβλεψιμότητας, που δεν είναι άλλος από την Τουρκία, παραμένει. Το αμέσως επόμενο διάστημα η Αθήνα θα έχει να διαχειρισθεί εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις.

Με τον πιο ανέξοδο και σίγουρο τρόπο η Τουρκία έχει εξασφαλίσει την νίκη στον επικοινωνιακό πόλεμο και την επιτυχία των υβριδικών επιχειρήσεων της, προκειμένου και να εξοικειώσει την ελληνική κοινή γνώμη στις διεκδικήσεις της όσο παράλογες κι αν ακούγονται, ενώ με την γνωστή τακτική του «πες πες κάτι θα μείνει στο τέλος», θέλει να φέρει σε ακόμη πιο δύσκολη θέση την ελληνική πλευρά.

Πιο σφιχτός γίνεται ο εναγκαλισμός του Β. Πούτιν γύρω από τον Τ. Ερντογάν καθώς η Τουρκία αναζητεί με κάθε τρόπο εναλλακτικές που έστω και με μεγάλο κόστος θα διασώσουν το «περήφανο» πολιτικό προφίλ του ηγέτη της και θα κρατήσουν στον αφρό την Τουρκία, την ώρα που η πίεση τόσο από την Ουάσιγκτον όσο και από τις Βρυξέλλες για επιστροφή στο «μαντρί» είναι διαρκείς και κλιμακούμενες.

Κινήσεις και πρωτοβουλίες που μπορεί να αποδυναμώσουν την τουρκική παρέμβαση και επιρροή στην Λιβύη, επιχειρεί να ανατρέψει η Άγκυρα και στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η αιφνιδιαστική επίσκεψη του Χ. Ακάρ στην Τρίπολη αλλά και τα προσβλητικά σχόλια για την Ελλάδα με αιχμή το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας μας.

Τη ζωτική ανάγκη η Ελλάδα να διευρύνει και ισχυροποιήσει τον ρόλο της στο νέο «Μεγάλο Παιχνίδι» για την ιστορική αναδιάταξη της νέας περιφερειακής Αρχιτεκτονικής Ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, Μέσης Ανατολής και Βόρειας και Ανατ. Αφρικής και πέραν αυτών, αναδεικνύουν οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων. Άλλωστε, τις  επόμενες ημέρες αναμένεται η πιο σημαντική είδηση με την εξομάλυνση των σχέσεων των χωρών του Κόλπου με το Κατάρ δίνοντας τέλος σε μια ενδοαραβική σύγκρουση που από το 2017 έχει ανατρέψει τις ισορροπίες στην περιοχή.

Σε επιχείρηση για το ρετουσάρισμα της εικόνας της Τουρκίας ενόψει και της αλλαγής φρουράς στον Λευκό Οίκο, αλλά και της ανάγκης να ξεκινήσει η ζωτική για την τουρκική οικονομία συζήτηση για την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης με την ΕΕ, επιδίδεται η τουρκική ηγεσία και στο πλαίσιο αυτό αναμένεται τις προσεχείς ημέρες η πρόσκληση για την έναρξη των διερευνητικών επαφών με την Ελλάδα.

Κι όμως κάτι γίνεται λάθος στη Βόρεια Μακεδονία. Χθες, ενώ ο πρόεδρος της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης συνέχιζε την περιοδεία του στη Βόρεια Μακεδονία απολαμβάνοντας την ένθερμη υποδοχή σύσσωμης της ηγεσίας της χώρας, ο Ζ. Ζάεφ ανακοίνωνε ότι το έργο για τη διανομή του φυσικού αερίου που θα φθάνει στη χώρα μέσω Ελλάδας και με κοινοτική χρηματοδότηση θα το αναλάβουν τουρκικές εταιρίες.

Σε τραγική απομυθοποίηση του αφηγήματος ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα έβαζε ανάχωμα στην τουρκική διείσδυση στα Βαλκάνια και ότι ανέτρεψε την επιρροή της Τουρκίας στη Βόρεια Μακεδονία βάζουν η επίσημη επίσκεψη του προέδρου της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στα Σκόπια και ο φιλοτουρκικός οίστρος του προέδρου της χώρας Σ. Πενταρόφσκι.

Τα εξυπνακίστικα και αλαζονικά σχόλια επιστρατεύει ο εντεταλμένος από το Ερντογανικό καθεστώς για τη διαχείριση των άνωθεν επιλογών στην εξωτερική πολιτική, Μ. Τσαβούσογλου, στρεφόμενος κατά της Ελλάδας και του ΥΠΕΞ Ν.Δένδια, μέσω twitter προκειμένου να δικαιολογήσει στο αφεντικό του, το σοβαρό επεισόδιο στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.

Βήμα για την επανάληψη όλων των τουρκικών θέσεων και ισχυρισμών για το Κυπριακό, αλλά και για την «τουρκική» μειονότητα στην Θράκη και τους «μουσουλμάνους της Δωδεκανήσου», βρήκε και πάλι η Τουρκία στην υπουργική Σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης που έγινε στον Νίγηρα.

Το «κάρο μπροστά από το άλογο» επιχειρούν να βάλουν πάλι οι Βρυξέλλες σε ότι αφορά την αναζήτηση ισορροπιών στις ευρωτουρκικές σχέσεις, ενώ η τουρκική ηγεσία συνεχίζει να πουλά φιλοευρωπαϊκά φούμαρα στους ευρωπαίους φίλους της, όπως έκανε χθες ο κ. Ερντογάν που αφού ευχαρίστησε την Γερμανίδα καγκελάριο Α. Μέρκελ εξέφρασε την… βούληση της Τουρκίας για να ανοίξει «νέα σελίδα» στις ευρωτουρκικές σχέσεις.

Με επιστολή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του  ΟΗΕ, η Άγκυρα ζητάει και τα ρέστα για το επεισόδιο  με παρεμπόδιση  από την ίδια της ολοκλήρωσης της  νηοψίας που επιχείρησε να πραγματοποιήσει η γερμανική φρεγάτα «Hamburg» σε τουρκικό πλοίο που είχε προορισμό  την Μισράτα της Λιβύης. Παρουσιάζεται η τουρκική εκδοχή για το επεισόδιο, με την ΄Άγκυρα να δηλώνει ότι δεν δεσμεύεται από τις «ερμηνείες» της ΕΕ. <b>Δείτε τις επιστολές.</b>

Νέα ισχυρά μηνύματα εναντίον της Άγκυρας έστειλαν χθες η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία βάζουν ακόμη πιο βαθιά πόδι στην Ανατολική Μεσόγειο συμμετέχοντας ως παρατηρητής στο Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου. Ταυτόχρονα το Ισραήλ αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο μελλοντικής συνεργασίας με τις χώρες του Κόλπου στην αντιπυραυλικής άμυνας.

Στον «αδύναμο κρίκο», την ηγεσία της ΕΕ, στρέφεται η Άγκυρα προκειμένου να ξεφύγει από την αβεβαιότητα την οποία προκαλεί η απόφαση της Ουάσιγκτον να επιβάλει κυρώσεις, κίνηση η οποία απομακρύνει την χώρα από την Δύση λόγω και των αντιδράσεων της ηγεσίας της. Η Τουρκία έχει κατορθώσει μέσα σε πέντε χρόνια να της έχουν επιβληθεί κυρώσεις από την Ρωσία, από την ΕΕ και τώρα από τις ΗΠΑ για την αγορά του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400.

Με μια από τις τελευταίες της αποφάσεις η απερχόμενη αμερικανική κυβέρνηση, δημιουργεί νέα δεδομένα στην περιοχή που επηρεάζουν όλο το πλέγμα των σχέσεων της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ και τη Δύση, επιβάλλοντας έστω και ήπιες αρχικά κυρώσεις στην τουρκική πολεμική βιομηχανία λόγω της επιμονής της Τουρκίας να διατηρήσει στο οπλοστάσιο της τους ρωσικούς πυραύλους S400. 

Τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα κλιμακωθεί η επικοινωνιακή αντεπίθεση τη Τουρκίας, η οποία ενθαρρυμένη από την απροθυμία της ΕΕ να αντιδράσει και την αναμενόμενη μακρά περίοδο χάριτος που θα προσφέρει η κυβέρνηση Μπάιντεν για τον επανακαθορισμό των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, θα προβάλει την λογικοφανή πρόταση: Διάλογο άνευ όρων και προϋποθέσεων με την Ελλάδα.

Το θολό μήνυμα που έστειλαν οι 27 προς την Τουρκία κρύβει τον κίνδυνο όχι μόνο να μην λειτουργήσει αποτρεπτικά, αλλά αντιθέτως να ενθαρρύνει την Τουρκία στην επεκτατική πολιτική της, ενώ αποκαλύπτει την αδυναμία της Ε.Ε. να λειτουργήσει ενιαία και αποφασιστικά απέναντι σε μια αναθεωρητική δύναμη που επιβάλει δια της βίας τις πολιτικές της ακόμη και εις βάρος της Ευρώπης.

Ενώ οι διαδικασίες και στο εσωτερικό της Ε.Ε. κορυφώνονταν, προκειμένου η Ένωση να ασχοληθεί πλέον σοβαρά με το «Τουρκικό Πρόβλημα» και να επανακαθορίσει το πλαίσιο των ευρωτουρκικών σχέσεων, δεν είναι μόνο οι ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία που υποστηρίζουν την πολιτική κατευνασμού, αλλά κορυφαίοι κοινοτικοί παράγοντες με πρώτο τον Ζ. Μπορέλ παίζουν άθλια παιγνίδια εις βάρος της Ελλάδας.