Tο εργασιακό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα συνιστά, κατά τον αρμόδιο Υπουργό, «μεγάλη μεταρρύθμιση που προσδίδει περισσότερη δύναμη στους εργαζόμενους και επιπλέον ισχύ στην οικονομία». Στην πραγματικότητα όμως αυξάνει σημαντικά τα προνόμια των εργαζομένων χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις θέσεις και τα συμφέροντα δύο άλλων, πολύ σημαντικών ομάδων, αυτές των εργοδοτών και κυρίως των ανέργων.

Το ελληνικό εργασιακό θεσμικό πλαίσιο, ο εκπεφρασμένος στόχος του οποίου είναι η «προστασία» του εργαζομένου, ήταν και είναι συγκρουσιακό και κυρίως απολύτως ξεπερασμένο σε σχέση τις ανάγκες της οικονομίας και τις σημερινές συνθήκες. Η απόσταση που το χωρίζει από ένα σύγχρονο και αναπτυξιακό πλέγμα ρυθμίσεων μεγάλωσε μάλιστα ακόμη περισσότερο εξαιτίας των αλλαγών και των νέων, υβριδικών, μοντέλων εργασίας που έφερε η πανδημία του κορονοϊού.