Του Αλέξανδρου Σκούρα
Η πολιτική περίοδος που διανύουμε έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Το πιο ανησυχητικό από αυτά είναι η ευκολία με την οποία σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό φάσμα εκφράζεται για τους μουσουλμάνους πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Η ύπαρξή τους είναι εξ ορισμού πρόβλημα και στη συνέχεια περνάμε στις αναλύσεις όπου εκεί τα πράγματα γίνονται πιο σκοτεινά. Οι κυρίαρχες απόψεις που ακούει κανείς στις μέρες μας είναι ότι οι μουσουλμάνοι της Συρίας, του Αφγανιστάν, και του Ιράκ δεν μπορούν να αφομοιωθούν στη Δύση. Αρκετοί προσθέτουν ότι ανάμεσά τους υπάρχουν τρομοκράτες. Οι πιο προχωρημένοι μιλούν για λαθροεισβολές και αντί για προσφυγικό ή μεταναστευτικό πρόβλημα, το επαναπροσδιορίζουν ως λαθροεισβολικό.
Όποιος τους ακούει έχει δύο επιλογές. Ή θα καθίσει και θα μελετήσει μόνος του τα δεδομένα και τα επιχειρήματα ή θα φύγει τρομοκρατημένος απαιτώντας από την πολιτεία να τον προστατέψει από τις ορδές τζιχαντιστών που θέλουν να τον καταστρέψουν. Στην εποχή του ίντερνετ τα δεδομένα είναι εύκολα προσβάσιμα, αρκεί να βρει κανείς το χρόνο να τα μαζέψει. Η παρακάτω λίστα αποτελεί μία σύνοψη των δεδομένων της επίσημης αναφοράς της Europol για την τρομοκρατία στην Ευρώπη το 2019 που αφήνει εκτεθειμένους όσους μιλούν για σοβαρή απειλή του τρόπου ζωής μας, για αυτοκτονία της Ευρώπης και μιλούν για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σαν να είναι όλοι τους ζωσμένοι με εκρηκτικά, έτοιμοι να μας ανατινάξουν:
Πόσοι νεκροί στην Ευρώπη από Τζιχαντιστές;
Ξεκαθαρίζουμε ότι οποιοσδήποτε αριθμός υπερβαίνει το μηδέν αποτελεί πρόβλημα που χρήζει λύσης. Όμως, αν βγούμε στο δρόμο και ρωτήσουμε τους συμπολίτες μας, είμαι σίγουρος ότι αρκετοί θα έλεγαν χιλιάδες. Αυτό είναι δικαιολογημένο. Η εικόνα που δίνουν τα μέσα ενημέρωσης είναι αυτή της συνεχούς επίθεσης κατά του τρόπου ζωής μας. Τα πραγματικά στοιχεία λένε ότι το 2018 μόλις 13 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τρομοκρατικές ενέργειες τζιχαντιστών. Μάλιστα, η Europol σημειώνει ότι ο αριθμός αυτός είναι σημαντικά μειωμένος σε σχέση με το 2017 όπου οι νεκροί ανήλθαν στους 62.
Για να γίνει αντιληπτή η πιθανότητα αυτή, αρκεί να αναλογιστούμε ότι ο θάνατος από αεροπορικό δυστύχημα είναι τουλάχιστον 7-8 φορές πιο πιθανός από ότι είναι ο θάνατος από τζιχαντιστή.
Τρομοκρατία στην Ελλάδα; Την Ευρώπη;
Πολύς λόγος γίνεται για το γεγονός ότι στα νησιά και στα κέντρα κράτησης φιλοξενούμε πολλούς εν δυνάμει τρομοκράτες. Παρά την πολύ κουβέντα που γίνεται για το θέμα, ευτυχώς, έχουμε μηδαμινή δράση. Για ακόμα μία χρονιά, οι τζιχαντιστές δεν πραγματοποίησαν καμία τρομοκρατική επίθεση στην Ελλάδα το 2018. Αντίθετα, είχαμε επτά τρομοκρατικές επιθέσεις από αριστερούς τρομοκράτες. Ενδεικτικό είναι ότι από το 2014 μέχρι και το 2018, στη χώρα μας έγιναν μόνο δύο συλλήψεις υπόπτων για θρησκευτική τρομοκρατία ενώ μόνο πέρυσι συνελήφθησαν 20 άτομα ύποπτα για συμμετοχή σε αριστερές τρομοκρατικές οργανώσεις και ενέργειες. Μάλλον λάθος βαρύτητα δίνουμε στα δύο προβλήματα.
Το εντυπωσιακότερο από όλα τα στοιχεία της Europol είναι ότι η μεγαλύτερη πηγή τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη δεν είναι ούτε οι τζιχαντιστές ούτε οι αριστεροί (που πέρα από την Ελλάδα δραστηριοποιούνται σε 2-3 χώρες ακόμα). Αντίθετα, είναι οι εθνικιστές και οι αυτονομιστές, των οποίων η δράση σημειώνει σταθερή άνοδο τα τελευταία χρόνια.
(πηγή: Europol: European Union Terrorism Situation and Trend Report)
Ο σκοπός του σημερινού άρθρου, μέρες που είναι, δεν είναι να αρνηθεί τον φόβο και την ανησυχία που προκαλούν οι τρομοκρατικές ενέργειες των τζιχαντιστών. Κάτι τέτοιο θα ήταν μάταιο, πέρα από λανθασμένο. Όμως, έχει μεγάλη σημασία να ξέρουμε ως πολίτες ποιοι είναι οι πραγματικοί κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε γιατί χωρίς μία σωστή αξιολόγηση των δεδομένων γινόμαστε έρμαια των απανταχού λαϊκιστών. Ο κίνδυνος της (αισχρά) λεγόμενης λαθροεισβολής και της ανεξέλεγκτης τρομοκρατίας είναι σίγουρα υπερτιμημένος.
