Της Μαρίας Χούκλη
Λίγα χιλιόμετρα από την Αλιστράτη Σερρών βρίσκεται ένα από τα πιο εντυπωσιακά υπόγεια σπήλαια στην Ελλάδα. Με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, σε μοναδικούς σχηματισμούς, προϊόντα υπομονής της φύσης που δεν τσιγκουνεύεται τον χρόνο για να δημιουργήσει αριστουργήματα.
Σε μια από τις στροφές της επιβλητικής διαδρομής ο επισκέπτης συναντά έναν σταλακτίτη και έναν σταλαγμίτη που απέχουν ένα-δυο χιλιοστά, σχεδόν αγγίζονται. Θα χρειαστεί να περάσουν δεκαετίες -σαράντα χρόνια, σύμφωνα με την εξαιρετική ξεναγό μας- για να ενωθούν, για να καλύψουν αυτήν την απειροελάχιστη απόσταση. Διάστημα που υπερέβαινε το προσδόκιμο υπόλοιπο της ζωής πολλών από τους θεατές της χθόνιας δημιουργίας. Οι πιο μικροί θα είναι μεσήλικες όταν θα επιτελεστεί η ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Άτοπες ίσως οι συγκρίσεις αλλά η εικόνα των χρονοβόρων διαμορφώσεων εκεί στα έγκατα της γης, θυμίζει την αργόσυρτη πορεία της χώρας να περάσει στην απέναντι όχθη της ομαλότητας.
Ατέλειωτη μοιάζει η απόσταση που μας χωρίζει από μια κανονική συνέχεια. Όλο πλησιάζουμε στο τέλος της προηγούμενης δοκιμασίας και όλο απομακρύνεται το πέρας της διαδρομής.
Κάθε φορά σχεδόν αγγίζουμε το καλύτερο μετά και έπειτα διαπιστώνουμε ότι έχει μεγαλώσει αβάσταχτα το άνυσμα που χρειάζεται να διανύσουμε.
Εκεί βρισκόμαστε μια ακόμη φορά, να ατενίζουμε το αγεφύρωτο διάστημα ανάμεσα στο τώρα και στο αύριο. Ένα καφκικό σκηνικό, σαν μαρτύριο του Τάνταλου. Σταγόνα -σταγόνα χτίζεται η επόμενη μέρα, η οποία με γυμνό μάτι ελάχιστα διαφέρει από την προηγούμενη. Η διάβρωση όμως προχωρά, κατατρώει και τα εναπομείναντα τοιχώματα, τα αποσαθρώνει, μας αποσαθρώνει πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας. Ζωή δεν είναι ό,τι ονειρευόμαστε αλλά ό,τι ζούμε.
Το στοίχημα πλέον είναι να κινηθούμε πιο γρήγορα από τη φθορά, να επηρεάσουμε εμείς την πορεία και το πρόσημο των εξελίξεων, να σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε αιώνιοι. Εκεί κάτω στα έγκατα της γης συνειδητοποιείς ότι τα φυσικά φαινόμενα δεν εκβιάζονται, οι σταλακτίτες θα συναντήσουν τους σταλαγμίτες όταν και όπως το επιβάλλουν οι συμπαντικοί νόμοι. Στην επιφάνεια της γης μπορούμε να ορίσουμε εμείς την τύχη μας. Μπορούμε;
