(Επιμέλεια: Αγγελική Κώττη)
Οι άνθρωποι των Γραμμάτων και της Τέχνης, που σε μεγάλο βαθμό έχουν στερηθεί τη φυσική επαφή με το κοινό τους, είναι, ωστόσο, εκείνοι που πάντοτε βοηθούν τον κόσμο να ξεπεράσει μεγάλες δυσκολίες. Απευθυνθήκαμε σε αυτούς για να μας περιγράψουν τη ζωή τους εν μέσω κορονοϊού, εγκλεισμού, θλίψης και αγωνίας, αλλά όχι απελπισίας. Γιατί είναι από τους ελάχιστους που μπορούν να μας παρηγορήσουν.
Η ηθοποιός Σοφία Φιλιππίδου, δραστήρια και ζωντανή πάντοτε, συνέχισε να κάνει πολλά και θαυμαστά και στις εποχές που #menoume_spiti. Με τη θετική της αύρα και την μοναδική της γενναιοδωρία, δημιουργεί φυλαχτά για τους φίλους της, κατασκευάζει μάσκες- έργα τέχνης με την ελληνική σημαία κ.α. μαγειρεύει, φροντίζει να μεταδίδει το φως που έχει μέσα της στο κοινό της μέσω κοινωνικών δικτύων, αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση. Η Σοφία Φιλιππίδου μάς έστειλε το εξής κείμενο, γραμμένο για το Liberal.gr:
«Στις 13 Μαρτίου αποφάσισα να αναστείλω όλες μου τις δραστηριότητες και να κάτσω σπίτι. Στις 12 Μαρτίου ημέρα Τρίτη (κάποιες ημερομηνίες στην ζωή μας δεν τις ξεχνάμε ποτέ) στην αίθουσα του μοντάζ στην Σχολή Σταυράκου, μοντάραμε με μία συνεργάτιδα μου το τρέιλερ για την παράσταση μας IONESCO BLUES. Εκεί έμαθα πως η σχολή θα κλείσει -αρχικά- για 15 μέρες…και χτύπησε μέσα μου το πρώτο καμπανάκι. Έτσι άρχισε και ο δικός μου εγκλεισμός.
Τις πρώτες μέρες στο σπίτι ασχολήθηκα με την τελειοποίηση του μοντάζ μέσω διαδικτύου. Το μοντάζ από το τηλέφωνο και μέσω messenger ήταν μια πρωτόγνωρη μαγική εμπειρία που εξήψε την φαντασία μου. Εντωμεταξύ οι ειδήσεις για το κακό αγρίευαν και ο αριθμός των θυμάτων ανέβαινε δραματικά. Ο φόβος ερχόταν ύπουλα να εγκατασταθεί μέσα μου. Το μπαλκόνι, τα φυτά μου, οι σπόροι και το φύτεμα ήταν το πρώτο μου καταφύγιο, μετά έπιασα το πλέξιμο…-είχα μια παιδική φούστα που ήθελα πάντα να μακρύνω … έπειτα άρχισα να φτιάχνω χειροποίητα φυλαχτά και τέλος έφτιαξα την πρώτη μου χειροποίητη χειρουργική μάσκα!
Μου δίνει μεγάλη χαρά η δημιουργία…μ’ αυτήν απαντάω στον φόβο….δεν βαρυγκωμώ, δεν γκρινιάζω! Σ αυτό το εφιαλτικό σενάριο «παίζουμε» όλοι (αυτό είναι ίσως ένα πρώτο μήνυμα της πανδημίας) Τώρα αρχίζει δειλά να εμφανίζεται αυτό που οι εισηγητές του θεάτρου του Παραλόγου ονόμασαν έλλειψη νοήματος.
Δεν ξέρω σε τι κόσμο θα βγούμε. Υποψιάζομαι σε πολύ χειρότερο…Οι άνθρωποι αρνούνται να ψάξουν την ισορροπία τους μέσα στην θλίψη, τον πόνο, την απόρριψη: Η μύηση και η αυτογνωσία (η αναγέννηση του εσωτερικού μας κόσμου) απαιτεί θυσίες. Πιο εύκολο είναι να λέμε πως ο «τιμωρός» ιός είναι ένας κατασκευασμένος εκδικητικός Θεός και να παρακαλάμε να έρθει ένας νέος ‘Μεσσίας’.»
* Η ηθοποιός Σοφία Φιλιππίδου, δραστήρια και ζωντανή πάντοτε, συνέχισε να κάνει πολλά και θαυμαστά και στις εποχές που #menoume_spiti. Με τη θετική της αύρα και την μοναδική της γενναιοδωρία, δημιουργεί φυλαχτά για τους φίλους της, κατασκευάζει μάσκες- έργα τέχνης με την ελληνική σημαία κ.α. μαγειρεύει, φροντίζει να μεταδίδει το φως που έχει μέσα της στο κοινό της μέσω κοινωνικών δικτύων, αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση. Η Σοφία Φιλιππίδου μας έστειλε το παραπάνω κείμενο, γραμμένο για το Liberal.gr.
