Η κυβέρνηση κατάφερε να περάσει την πρώτη φάση της πανδημίας με άριστα. Λίγοι, σε σχέση με άλλες χώρες, νεκροί, τα νοσοκομεία άντεξαν, οι πολίτες ανταποκρίθηκαν στα σκληρά μέτρα. Εδώ και λίγες εβδομάδες η κυβέρνηση με αργά και σίγουρα βήματα προσπαθεί να μας φέρει στη νέα πραγματικότητα κατά την οποία θα ζούμε με τον κορονοϊό. Χθες άνοιξε και η εστίαση, ένας από τους κλάδους που έχει πληγεί πολύ σκληρά από την πανδημία.
Τα εργαλεία που έχει η κυβέρνηση στα χέρια της για την επαναφορά της οικονομικής δραστηριότητας δεν είναι πολλά. Η κύρια κατηγοριοποίηση των διαφόρων ειδών των επιχειρήσεων γίνεται μέσω των Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (ΚΑΔ) τους οποίους και επιλέγουν οι επιχειρηματίες όταν ανοίγουν την επιχείρησή τους. Η υπαγωγή ενός ευρύτατου φάσματος οικονομικής δραστηριότητας μέσα σε έναν κωδικό κρύβει πολλές παγίδες και αρκετές ατέλειες. Κάθε επιχείρηση, ανεξαρτήτως του κλάδου στον οποίο ανήκει, είναι μοναδική. Κάποια πράγματα που μπορεί να ισχύουν για τη μία ίσως να μην ισχύουν για μία άλλη ανταγωνιστική επιχείρηση.
Ένα τέτοιο παράδειγμα, που τυχαίνει να το γνωρίζω αρκετά καλά λόγω της ενασχόλησης συγγενικού μου προσώπου, αφορά τα κέντρα ευεξίας που προσφέρουν υπηρεσίες εκγύμνασης μέσω μηχανημάτων ηλεκτρομυοδιέγερσης. Τα κέντρα αυτά πρωτοεμφανίστηκαν στη χώρα μας πριν τέσσερα χρόνια και σήμερα λειτουργούν περισσότερα από 200 σε όλη τη χώρα. Ο ΚΑΔ τους είναι ο 9604 που αναφέρεται γενικά σε όλα τα Κέντρα Σωματικής Ευεξίας (όπως τα spa κλπ.).
Η εκγύμναση με μηχανήματα ηλεκτρομυοδιέγερσης προϋποθέτει ότι κάθε αθλούμενος φορά δικό του ρούχο άθλησης, η διάρκεια της άσκησης είναι 20 λεπτά και κατά βάση αναερόβια (δηλαδή χωρίς λαχάνιασμα ή ανέβασμα παλμών), και απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους που δεν έχουν πολύ χρόνο για γυμναστική ή αυτούς που δεν μπορούν να διατηρήσουν υψηλό φρόνημα ώστε να κάνουν με συνέπεια την απαραίτητη για την υγεία μας γυμναστική.
Σχεδόν όλα τα κέντρα που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία λειτουργούν αποκλειστικά με ραντεβού και ποτέ δεν βρίσκονται στον ίδιο χώρο πάνω από 3-4 άτομα. Σύμφωνα με το σύλλογο ιδιοκτητών μηχανημάτων ηλεκτρομυοδιέγερσης, η απόσταση του προπονητή από τους αθλούμενους είναι στο ένα μέτρο.
Αν λάβουμε υπόψη όλα τα παραπάνω, είναι φυσικό να υποθέσουμε πως από τη στιγμή που έχουν ανοίξει τα εστιατόρια, οι καφετέριες, τα κλειστά γυμναστήρια και όλες οι υπόλοιπες επιχειρήσεις που ξεκίνησαν να λειτουργούν από τις αρχές Μαΐου, τα κέντρα φυσικής ευεξίας που παρέχουν αυτόν τον τύπο εκγύμνασης θα έπρεπε και αυτά να έχουν ανοίξει. Δυστυχώς όμως, όταν το κράτος αποφασίζει να κατηγοριοποιήσει κάθε επιχείρηση με έναν εξαψήφιο ή τετραψήφιο κωδικό, ορισμένοι επιχειρηματίες θα βρεθούν στη «λάθος πλευρά» της κωδικοποίησης.
Μία ακόμα ιδιαίτερη πλευρά που αφορά αυτή την περίπτωση είναι ότι οι ιδιοκτήτες αυτών των κέντρων είναι λίγοι, δεν έχουν κάποιο ισχυρό lobby να τους στηρίζει και δεν κουβαλούν και πολλές ψήφους. Κατά συνέπεια, οι στιγμές αγωνίας και απόγνωσης που βιώνουν λόγω του lockdown δεν είναι ηχηρές και δεν φτάνουν στα δελτία ειδήσεων, όπως γίνεται με άλλους κλάδους που λόγω μεγέθους και επιρροής φιγουράρουν στις οθόνες και τις τηλεοράσεις μας καθημερινά.
Η ιστορία των κέντρων ηλεκτρομυοδιέγερσης δεν είναι η μοναδική στη χώρα. Υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις που βιώνουν τις αρνητικές συνέπειες της πανδημίας χωρίς να επιφέρουν μεγαλύτερα ρίσκα για εξάπλωση του ιού από άλλους κλάδους που επανέρχονται στην καθημερινότητα.
Αν η κυβέρνηση έχει σοβαρές επιφυλάξεις για το άνοιγμα ορισμένων επιχειρήσεων, ορθώς καθυστερεί το άνοιγμά τους. Αν τις κρατάει κλειστές επειδή δεν υπήρχε κατάλληλος ΚΑΔ, τότε μιλάμε για κάτι άλλο, πολύ πιο σοβαρό και πολύ πιο άδικο.
