Του Αλέξανδρου Σκούρα
Ανήκω σε εκείνη τη μάλλον ολιγοπληθή ομάδα ανθρώπων που φύγαμε από την Ελλάδα τα πρώτα χρόνια της κρίσης αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον αλλού, επιστρέφοντας όμως τελικά για να δώσουμε τη μάχη της δημιουργίας και της αλλαγής από την πατρίδα μας. Χωρίς να έχω μετανιώσει για την απόφασή μου αυτή να επιστρέψω, αισθάνομαι πως καθημερινά οφείλω ξανά και ξανά να αποδεικνύω στον εαυτό μου ότι δεν έκανα λάθος για μένα και την οικογένειά μου παρά τις μεγάλες αντιξοότητες και τα προβλήματα της ελληνικής πραγματικότητας. Είμαι γι' αυτό πιστεύω ιδιαίτερα ευαίσθητος απέναντι στις πολιτικές που κατά καιρούς εξαγγέλλονται με διακηρυγμένο στόχο την αναστροφή του λεγόμενου brain-drain.
Μια τέτοια πολιτική ανακοινώθηκε εσχάτως από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Γιάννη Βρούτση. Το πιλοτικό πρόγραμμα «Ελλάδα ξανά» έχει ως στόχο των επαναπατρισμό 500 νέων Ελλήνων υψηλών προσόντων που ζουν και εργάζονται σήμερα στο εξωτερικό. Για να το πετύχει αυτό, η κυβέρνηση θα επιδοτεί για ένα χρόνο σε ελληνικές επιχειρήσεις το 70% της ελάχιστης αμοιβής τους (που ορίζεται σε 3.000 ευρώ), με την υποχρέωση οι επιχειρήσεις αυτές να διατηρήσουν τον εργαζόμενο με την ίδια αμοιβή για τουλάχιστον άλλους 12 μήνες.
Μολονότι είναι αξιέπαινο το ενδιαφέρον της κυβέρνησης συνολικά να κάνει κάτι για να προσελκύσει τους αποδημήσαντες πίσω στην Ελλάδα, μου φαίνεται πως κάτι δεν καταλαβαίνει καλά. Οι Έλληνες που φεύγουν δεν ζητούν έναν χρόνο επιδοτούμενης αμοιβής. Ζητούν αξιοκρατία, επιλογές καριέρας, αξιόπιστο θεσμικό και φορολογικό περιβάλλον, ένα κράτος που υπηρετεί και δεν καταδυναστεύει, ποιοτικές υποδομές παιδείας και υγείας, μια χώρα στην οποία δεν θα χρειάζεται να παλεύουν με τα θηρία για τα αυτονόητα.
Όλα αυτά βεβαίως θα μου πείτε χρειάζονται πολλή προσπάθεια για να αλλάξουν, και χρόνο μέχρι να φανεί ότι άλλαξαν. Αντιθέτως, η ανακοίνωση ενός προγράμματος επιδότησης μισθού και φαίνεται αμέσως, και δεν ακυρώνει τις προσπάθειες για τις σημαντικές αλλαγές που χρειάζονται.
Όμως, θα σας απαντήσω, μπορεί να στείλει ένα λάθος μήνυμα, ιδίως αν παρουσιαστεί ως αποκομμένη πρωτοβουλία - το μήνυμα ότι η πολιτεία κλείνει τ' αυτιά της απέναντι στα πολύ συγκεκριμένα, ρητά διατυπωμένα και τεκμηριωμένα παράπονα των Ελλήνων που μετανάστευσαν πιστεύοντας ότι μπορεί να καλύψει τις βαθιές αυτές πληγές με χανζαπλάστ, ρίχνοντας απλώς «λεφτά στην αγορά».
Η έμφαση λοιπόν πρέπει να είναι αλλού, στα σημαντικά. Τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα - ακόμη κι αν εκτοξεύονται με τις καλύτερες προθέσεις - δεν θα κάνουν τους νέους ανθρώπους να επιστρέψουν. Ίσα-ίσα: Όσοι έφυγαν, έφυγαν γιατί βαρέθηκαν αυτού του είδους τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.
