Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να διαβάσει κανείς το “Becoming-Η δική μου ιστορία” (εκδόσεις”AΘENS BOOKSTORE Publications” και σε μετάφραση Ρηγούλας Γεωργιάδου και Τάσου Δρεπανιώτη). Πρόκειται για την αυτοβιογραφία της Μισέλ Ομπάμα. Είναι το βιβλίο που αυτές τις μέρες πουλάει εννιά αντίτυπα το δευτερόλεπτο και έχει γίνει ήδη το ταχύτερα πωλούμενο βιβλίο της χρονιάς.
Για εμάς όμως ο βασικός λόγος που προτείνουμε να το διαβάσετε βρίσκεται στον ίδιο τον τίτλο: “Becoming”, πώς μια έγχρωμη γυναίκα από μια κατώτερη προς μεσαία οικογένεια στο Σικάγο έφτασε να γίνει Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ.
Τι είναι αυτό που οδηγεί ένα άτομο σε μια πρωτοφανή για τα δικά του δεδομένα επιτυχία;
Πώς μπορεί μια έγχρωμη γυναίκα, κόρη ενός εργάτη και μιας νοικοκυράς περιστασιακά εργαζόμενης, με περιορισμένους οικονομικούς πόρους να βρεθεί να σπουδάζει σε Ivy League Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, ζηλευτά και απρόσιτα ακόμα και σε νέους με οικονομική και κοινωνική επιφάνεια;
Πώς είναι δυνατόν μια γυναίκα από το Νότιο Σικάγο και μια συνοικία που κατοικούσαν κυρίως έγχρωμοι να βρεθεί εταίρος στην κορυφαία δικηγορική εταιρεία της πόλης της, μετά την αποφοίτησή της από το δεύτερο Ivy League πανεπιστήμιο, το Χάρβαρντ;
Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις είναι που κάνουν το συγκεκριμένο βιβλίο ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα για κάθε συνειδητοποιημένο και πολιτικοποιημένο πολίτη.
Δεν έτυχε αλλά πέτυχε. Ένα μόνο παράγοντα της ζωής της Μισέλ Ομπάμα ρύθμισε η τύχη: την οικογένεια που γεννήθηκε. Οι γονείς της μπορεί να ήταν φτωχοί και να υπολόγιζαν μέχρι και το τελευταίο σεντ αλλά είχαν θέσει για τα παιδιά τους ως υπέρτατη αξία όχι το χρήμα αλλά τη μόρφωση. Επένδυσαν τα πάντα στα παιδιά τους, οι Ρόμπινσον. Για τα υπόλοιπα φρόντισε το αμερικανικό σύστημα, αυτό που κάνει εφικτό κάθε “αμερικανικό όνειρο”.
Η Μισέλ Ομπάμα έγινε δεκτή στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον επειδή προηγουμένως είχε αποφοιτήσει από ένα κορυφαίο δημόσιο, πρότυπο σχολείο του Σικάγο. Αυτό, το δημόσιο, πρότυπο σχολείο της άνοιξε το δρόμο και της άλλαξε τη ζωή.
Αν και αριστούχος, στο Πρίνστον έγινε δεκτή εξαιτίας των πολιτικών ποσόστωσης όμως άπαξ και έφτασε εκεί την περίμενε ένα άλλο δίκτυο υποστήριξης που προωθούσε τους άξιους και τους προκομμένους. Δικτύωση, γυναίκες μέντορες που φάνηκαν γενναιόδωρες μαζί της και την έσπρωξαν μπροστά, αυτή, μια έγχρωμη, νεαρή γυναίκα να βρεθεί από το Πρίνστον στο Χάρβαρντ κι από εκεί να ασκεί εταιρικό δίκαιο σε μια από τις καλύτερες δικηγορικές εταιρείες.
Αλλά το American Dream δεν σταματάει εκεί. Αφού γνώρισε τον Μπάρακ Ομπάμα και συνδέθηκε μαζί του, σύντομα ένιωσε την ανάγκη να αλλάξει καριέρα κι από τη μεγάλη δικηγορική εταιρεία να εργαστεί σε μια ΜΚΟ. Κι εκεί υπήρχε το ανάλογο δίκτυο ανθρώπων, μεντόρων, οργάνωσης ώστε να κάνει αυτή τη μετάβαση εφικτή και ωφέλιμη για την ίδια αλλά και για την κοινότητα που υπηρέτησε στο Δήμο του Σικάγο.
Πολλοί πιστεύουν ότι η ισχύς των ΗΠΑ είναι πρωτίστως οικονομική. Κάνουν λάθος. Η χώρα αυτή είναι μεγάλη γιατί επιτρέπει σ' ένα έγχρωμο κορίτσι μια εργατικής οικογένειας από το Σικάγο να σχεδιάσει τη ζωή της και να καταφέρει τους στόχους της επειδή είναι άξια. Η χώρα αυτή είναι μεγάλη γιατί έχει θεσμούς και μηχανισμούς κοινωνικής κινητικότητας.
Το βιβλίο είναι ένα υπέροχο κατασκεύασμα, με διακριτές, βέβαια, αδυναμίες (το ύφος της Μισέλ Ομπάμα κάτι φορές γίνεται ενοχλητικά διδακτικό) αλλά γραμμένο για να δημιουργεί εικόνες, δημιουργώντας στον αναγνώστη την εντύπωση ότι παρακολουθεί ένα φαντεζί, αμερικανικό σήριαλ στο Netflix.
Έτυχε να διαβάσουμε το βιβλίο το Σαββατοκύριακο που η Νέα Δημοκρατία παρουσίασε το πρόγραμμά της για την Παιδεία γιαυτό και σταθήκαμε στις εξαγγελίες για τα πρότυπα δημόσια σχολεία. Το δημόσιο σχολείο του ελληνικού λαού θα έπρεπε να γίνει η εθνική μας εμμονή. Η Παιδεία αλλάζει τη ζωή των ατόμων με τρόπο που δεν μπορούν καν να ονειρευτούν τα ίδια.
Διαβάστε το οπωσδήποτε.
