Του Αλέξανδρου Σκούρα
Χθες, ο αναπληρωτής υπουργός υγείας κ. Πολάκης, σε ένα ακόμα παραλήρημα, επιτέθηκε σε δημοσιογράφους και τα «αφεντικά» τους με τον πλέον χυδαίο τρόπο. Αφού τους κατηγόρησε διότι βρίσκονται σε «εντεταλμένη υπηρεσία» και αρνήθηκε να απαντήσει κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με τους ανύπαρκτους τίτλους σπουδών πρώην διευθυντή νοσοκομείου και τον θάνατο δύο παιδιών στο νοσοκομείο της Λαμίας, ο αναπληρωτής υπουργός είπε στους εμβρόντητους δημοσιογράφους «όλοι σας και μόνος μου, σας έχω».
Ο υπουργός Πολάκης ενοχλήθηκε, σύμφωνα με τα λεγόμενά του που μπορείτε να δείτε στο τέλος του άρθρου, από τον τρόπο με τον οποίο οι δημοσιογράφοι και τα τηλεοπτικά μέσα καλύπτουν το έργο της κυβέρνησης. Σας θυμίζει κάτι αυτή η στάση; Φυσικά. Ο όλος διάλογος ήταν σαν να βλέπαμε τον Έλληνα Ντόναλντ Τραμπ σε μία από τις συνηθισμένες πλέον επιθέσεις του αμερικανού προέδρου προς τον τύπο της χώρας του. Ποιες όμως είναι οι προεκτάσεις αυτών των συμπεριφορών από μέλη μιας κυβέρνησης;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η ελευθερία του τύπου, που συμπεριλαμβάνει και το δικαίωμα των δημοσιογράφων να μεροληπτούν υπέρ ή κατά μιας κυβέρνησης φανερά και ξεκάθαρα, είναι απαραίτητη σε μία ευνομούμενη πολιτεία για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος εξ αυτών είναι ο έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας. Χωρίς ελευθεροτυπία, οι κυβερνήσεις έχουν τη δυνατότητα να δρουν ανεξέλεγκτες και να καταχράζονται την εξουσία που τους προσδίδουν οι πολίτες. Αν ο κος Πολάκης υποθέτω θεωρεί τον εαυτό του δημοκράτη, θα πρέπει να επανεξετάσει τη στάση του έναντι των «εχθρικών» προς αυτόν και την κυβέρνησή του δημοσιογράφων και να συνειδητοποιήσει ότι η παρουσία τους και οι ενοχλητικές τους ερωτήσεις βελτιώνουν την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Το ίδιο θα ισχύσει και όταν αύριο κυβέρνηση θα είναι οι σημερινοί πολιτικοί αντίπαλοι του κ. Πολάκη φυσικά.
Μία δεύτερη προέκταση της στάσης και των λεγομένων του υπουργού, εντάσσεται στα πλαίσια του ακραίου λαϊκιστικού χαρακτήρα της σημερινής κυβέρνησης. Το βασικό θεμέλιο του λαϊκισμού, που μας απασχολεί διεθνώς τα τελευταία χρόνια, βασίζεται πάντοτε σε έναν άξονα όπου οι κυβερνήσεις ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν το λαό και οι πολιτικοί τους αντίπαλοι τις ελίτ και τα μεγάλα συμφέροντα. Έτσι, δημιουργείται μία αφήγηση που θέλει τους υποστηρικτές της κυβέρνησης ως συμμάχους των απλών πολιτών και την αντιπολίτευση ή τα μη ελεγχόμενα μέσα ως εχθρούς του λαού. Η τομή αυτή αποτελεί πληγή που δηλητηριάζει την κοινωνία συνολικά και από ότι φαίνεται θα αργήσει να κλείσει.
Η τρίτη προέκταση της προκλητικής στάσης του υπουργού προκύπτει από την κριτική που άσκησε στους δημοσιογράφους. Κατά τη διάρκεια της, προσβλητικής για τη δημοκρατία μας, συνδιάλεξής του με τους εκπροσώπους του τύπου, ο κος Πολάκης εξέφρασε άποψη για τα κίνητρα, την επιλογή στιγμιοτύπων, το μοντάζ, και το περιεχόμενο των δελτίων ειδήσεων. Δεν μας εκπλήσσει που ένας πολιτικός ενοχλείται από το πως κάνουν οι δημοσιογράφοι τη δουλειά τους. Είναι αυτονόητο πως ο αν ο κος Πολάκης μπορούσε να επιβάλλει την άποψή του για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στα κανάλια, όλα τα δελτία ειδήσεων θα έμοιαζαν με αυτό της ΕΡΤ. Το θράσος όμως που χρειάζεται προκειμένου ένας πολιτικός να κατηγορεί αδιάκριτα τους εκπροσώπους της τέταρτης εξουσίας, είναι αυτό που μας προβληματίζει περισσότερο. Ως γνωστόν, η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα. Ο κος Πολάκης μπορεί να έχει μία ψευδαίσθηση ισχύος και μεγαλείο, λέγοντας στα μέσα ενημέρωσης «όλοι σας και μόνος μου, σας έχω» όμως εμείς οι πολίτες, ασχέτως του κόμματος που υποστηρίζουμε και των πολιτικών μας πεποιθήσεων, είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε τέτοιου είδους συμπεριφορές τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Το πρόβλημα του λαϊκισμού που εκφράζει ο κος Πολάκης με τη στάση του έναντι του τύπου είναι κάτι βαθύτερο από την ιδιοσυγκρασία του χαρακτήρα του ή το στυλ του. Επηρεάζει την γενικότερη πολιτική κουλτούρα του τόπου μας προς μία αρνητική κατεύθυνση που ενδεχομένως να οδηγήσει σε πιο ακραίες και πιο αρρωστημένες καταστάσεις από αυτές που περνάμε σήμερα. Η κατάσταση είναι σοβαρή και χρήζει προσοχής.
Δείτε το και μόνοι σας: