Της Βίβιαν Ευθυμιοπουλου
Πριν από 3-4 χρόνια είχαμε τη “φαεινή ιδέα” να γράψουμε στο twitter ότι ο Κώστας Καραμανλής είναι ένας διανοούμενος της πολιτικής. Σπάσαμε κάθε (ατομικό) ρεκόρ στο “τρολάρισμα” που δεχτήκαμε ενώ είναι πασίγνωστο ότι μιλώντας πολιτικά δεν είμαστε κοντά στον συγκεκριμένο πολιτικό.
Από μια άποψη έπρεπε να είναι αναμενόμενο γιατί η σχέση του Κώστα Καραμανλή με το διάβασμα και τα βιβλία είναι ελάχιστα γνωστή όπως και των περισσότερων Πρωθυπουργών, πριν τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διατηρούσε πάντα δύο στοίβες βιβλίων: μία στο γραφείο του και μία στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι του. Για τον Κώστα Σημίτη τι να πούμε; Ο Κώστας Καραμανλής διαβάζει μανιωδώς και ο Γιώργος Α. Παπανδρέου είναι το καταλληλότερο πρόσωπο για να συζητήσει κανείς μαζί του τις “ιδέες αιχμής” ενώ εξίσου μανιακός αναγνώστης είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Κι όμως, κανείς τους δεν θέλει να φανερώσει στους Έλληνες τη σχέση του με το διάβασμα και τα βιβλία. Αντιθέτως, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από αφηγήσεις προσώπων που έχουν συνεργαστεί μαζί τους ότι συνειδητά δεν προβάλλουν τη σχέση τους με το διάβασμα μην και θεωρηθούν “ελίτ”.
Ο λόγος που το θυμηθήκαμε είναι γιατί μόλις χθες ο πρόεδρος Ομπάμα που συνηθίζουμε (και σωστά) όλοι να θαυμάζουμε ως δεινό διαχειριστή της προσωπικής του εικόνας υποσχέθηκε ότι τις επόμενες ημέρες θα “ανεβάσει” στην προσωπική του σελίδα στο facebook τη λίστα με τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που διάβασε τη χρονιά που πέρασε, με τον τρόπο που συνηθίζει να το κάνει κάθε χρόνο άλλωστε.
Πριν τον Αλέξη Τσίπρα οι Έλληνες Πρωθυπουργοί είχαν να επιδείξουν πολύ καλές σπουδές και πολύ μεγάλη θεωρητική επάρκεια για ένα πλήθος ζητημάτων. Κι όμως, αρνήθηκαν να δείξουν στον ελληνικό λαό αυτή τους την πλευρά. Αρνήθηκαν να γίνουν παραδείγματα προκοπής, αριστείας, ευρυμάθειας. Ενδιαφέρθηκαν περισσότερο να επιδείξουν τις επιδόσεις τους στο ζεϊμπέκικο παρά στο διάβασμα με αποτέλεσμα βέβαια όταν οι πολίτες θύμωσαν με το πολιτικό σύστημα να επιλέξουν να κυβερνήσει κάποιος που δεν έχει διαβάσει στη ζωή του ούτε ένα βιβλίο με τα γνωστά σε όλους μας πλέον αποτελέσματα.
Η χώρα χρειάζεται επειγόντως πολιτικούς που αναγνωρίζουν στο λαό το δικαίωμα να έχει υψηλά ως ηθικά και πνευματικά πρότυπα τους πολιτικούς που θα δουν τους εαυτούς τους ως leaders και δεν θα λειτουργούν ως “followers” που κολακεύουν το κατώτερο εγώ των πολιτών λέγοντάς τους αποκλειστικά όσα θέλουν ν' ακούσουν.
Ας αποκαλυφθούν οι πολιτικοί μας ως πνευματικοί άνθρωποι. Ας μιλήσουν για βιβλία και για όσα ενδιαφέροντα διάβασαν καλώντας τους πολίτες να διαβάζουν περισσότερο. Ας φωτογραφηθούν με βιβλία, με συγγραφείς, ας τους δουν οι Έλληνες μπροστά σε πάγκους βιβλιοπωλείων. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να περάσουν το μήνυμα στους Έλληνες ότι αξίζουν καλύτερα.
