Οι φίλοι [ 4 ]

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Συνεχίζουμε, με το παρόν σημείωμα, τη «στήλη» στην οποία φιλοξενούμε δημόσια κατατεθειμένες απόψεις φίλων, δημοσίων προσώπων και άλλων που διαβάσαμε στα social media και που, είτε συμφωνούμε με αυτές και τις προσυπογράφουμε, είτε κάτι μάς έμαθαν, είτε μας προβλημάτισαν, είτε απλώς τις ζηλέψαμε. Ελπίζουμε να αρέσει και σε εσάς (και ίσως να παρακολουθείτε στο εξής κάποιους από αυτούς, εάν βέβαια δεν το κάνετε ήδη). Καλή ανάγνωση, ευχαριστώ πολύ.

[1] Πέπη Σιάμπαλη (19.11.18): Έχω φύγει από το κέντρο της Αθήνας από το 1995. Μέχρι τότε έμενα στο ηρωικό Παγκράτι και εργαζόμουν στη Σταδίου. Κατάφερα να μετακομίσω τόσο κατοικία όσο και δουλειά και από τότε ζω ευτυχής στο χωριό μου. Υπάρχουν όμως και κάποιες φορές που πρέπει να πάω στην Αθήνα. Κάθε φορά απογοητεύομαι και περισσότερο. Σήμερα τρόμαξα. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και ζεστή, περπατούσα στην Ακαδημίας και χαιρόμουν τον ήλιο και τον αττικό ουρανό. Ώσπου έστριψα στην οδό Μασσαλίας. Το σημείο αυτό είναι πεζόδρομος, δεξιά το Οικονομικό της Νομικής κι αριστερά κάποιο μικρό πάρκο. Φρίκη! Δεξιά έβλεπα φοιτητές κι αριστερά περίπου δέκα άτομα διάσπαρτα στο πάρκο, που έκαναν χρήση και πάρε-δώσε σκληρών ναρκωτικών. Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου κι ακούμπησα στο πεζούλι της σχολής, γιατί ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω. Το φάντασμα μιας κοπέλας μαζί με ένα αγόρι τρυπιόντουσαν, η σύριγγα είχε αίμα κι όλα αυτά γινόντουσαν δέκα μέτρα από τα μάτια μου. Δεν ήθελα να τα γράψω όλα αυτά, δεν μπορώ να πιστέψω όσα είδα. […] Πώς αφήσαμε να γίνει έτσι η Αθήνα;

[2] Γιάννης Κοτσιφός (19.11.18): Χτες το βράδυ αυτοκίνητο έπεσε πάνω σε μηχανή που περίμενε στο φανάρι να ανάψει πράσινο και πέταξε τον οδηγό στο οδόστρωμα — ευτυχώς χωρίς σοβαρές συνέπειες, χάρη στον σωστό εξοπλισμό που εκείνος φορούσε: κράνος και τεχνικό μπουφάν. Το φωσφοριζέ αδιάβροχο η οδηγός του αυτοκινήτου δεν το είδε, ή τέλος πάντων το αγνόησε, για έναν αδιαπραγμάτευτο λόγο: ήταν μεθυσμένη. Η τροχαία μέτρησε 1,7 g/l με τη συσκευή αλκοτέστ. Αυτό σημαίνει ότι η οδηγός ήταν τύφλα με κάθε μέτρο (το όριο για τον συγκεκριμένο τρόπο μέτρησης είναι 0,25 g/l). Στο αυτοκίνητο ήταν και άλλα τέσσερα άτομα. ΤΕΣΣΕΡΑ άτομα, και ούτε ένα δεν είχε φροντίσει να μην πιει ώστε να οδηγήσει, ούτε ένα δεν είχε την πρόνοια να πει στην οδηγό ότι δεν είναι σε θέση να οδηγήσει, ούτε ένα δεν αρνήθηκε να μπει στο αυτοκίνητο με τη συγκεκριμένη οδηγό, η οποία σε τρεις ή έξι μήνες, ανάλογα με το πόσο τής χαρίστηκε η Τροχαία, θα έχει πάλι την άδεια οδήγησης και ώς τότε, πιθανότατα, θα οδηγεί δίχως αυτήν. Ούτε οι στατιστικές ούτε οι εκστρατείες ενημέρωσης ούτε οι προσπάθειες ευαισθητοποίησης μπορούν να αντιμετωπίσουν συμπαγείς συμμαχίες αναισθησίας και ηλιθιότητας. Οι διαρκείς έλεγχοι και οι εξοντωτικές ποινές είναι η μοναδική και ελάχιστη ελπίδα. Και το έμπρακτο παράδειγμα στα παιδιά μας.
Αρχή φόρμας

[3] Διονύσης Κατρανίτσας (23.11.18): Θα μπορούσα να έχω την προσοχή σας για ένα λεπτό; Μόλις μας επέβαλαν πρόστιμο 500 € γιατί δεν είχαμε κατάλογο ειδών σε Μπράιγ.

Μία σχολιάστρια γράφει από κάτω: «Ναι, έχουν ξεκινήσει τους ελέγχους. Πρέπει να απευθυνθείς στον Φάρο Τυφλών, να δηλώσεις ότι θέλεις σειρά για έκδοση καταλόγου». Και κάποιος άλλος μετέφερε το σχετικό ΦΕΚ: Σύμφωνα με την ΥΑ 91354/2017 «Κωδικοποίηση Κανόνων Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (Κανόνες ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ.)», ενότητα 7.2, άρθρο 70 «Τήρηση τιμοκαταλόγου» παράγραφος Β, τα καταστήματα μαζικής εστίασης και αναψυχής οφείλουν να συμμορφωθούν, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, για την υποχρέωσή τους ως προς την τήρηση ενός τουλάχιστον τιμοκαταλόγου με αναγραφή των προσφερόμενων ειδών του στον Κώδικα Braille. Σε διαφορετική περίπτωση, προβλέπονται για όσους δεν τις τηρήσουν διοικητικές κυρώσεις και πρόστιμα. Βάσει της Ελληνικής Νομοθεσίας και συγκεκριμένα κατά το Ν.4488/2017, η ελληνική γραφή Μπράιγ (Braille) αναγνωρίζεται ως ο τρόπος γραφής των τυφλών Ελλήνων πολιτών. Πρέπει λοιπόν στο εξής να υπάρχει η σχετική μέριμνα ώστε και οι τυφλοί πελάτες των καταστημάτων, για λόγους ίσης μεταχείρισης, να έχουν τους καταλόγους τους στην κατά Νόμο αναγνωρισμένη γραφή τους και να έχουν ισότιμη πληροφόρηση, όπως και οι βλέποντες.

[4] Βάσω Κιντή (24.11.18): Από την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το άσυλο στο πρόγραμμα της ΝΔ για την παιδεία: «Τα 2/3 των περιστατικών βίας εντός των πανεπιστημίων σημειώθηκαν κατά την περίοδο 2011-2014, όταν δηλαδή δεν υπήρχε η έννοια του ασύλου». Ακριβώς! Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση και χρησιμοποίησε τα πανεπιστήμια ως πεδίο μάχης για να πάρει την εξουσία με πλήρη περιφρόνηση στον ρόλο τους. Δεν έφταιγε η κατάργηση του ασύλου από τον νόμο 4009 για το πλήθος των περιστατικών βίας. Έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους συμμάχους του, αυτούς που τώρα προστατεύει. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραδώσει τα πανεπιστήμια σε αυτούς που τα νέμονται (με όλους τους τρόπους) και προφανώς αυτοί δεν έχουν λόγο να αντιδράσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο προστάτης τους.

[5] Βασίλης Καλανδαρίδης (24.11.18): So proud.

Μετά από αυτές τις δύο μόνο λέξεις, ακολουθούσε ένας σύνδεσμος. Κάναμε κλικ και διαβάσαμε τα εξής:

Αγαπητέ ανάδοχε, η δράση μας στη Σιέρα Λεόνε συνεχίζεται και, όπως πάντα, θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σου μερικές από τις επιτυχίες μας, αφού οφείλονται και σ' εσένα! Ενδεικτικά, λοιπόν, σου λέμε ότι στις κοινότητες όπου δουλεύουμε το 2017:

- Στην κοινότητα της Φριτάουν στηρίξαμε 3 δασκάλους να παρακολουθήσουν μαθήματα εξ αποστάσεως στη Σχολή Εκπαιδευτικών. Τα περισσότερα σχολεία της κοινότητας δεν έχουν εκπαιδευμένους και καταρτισμένους δασκάλους, ώστε να διδάσκουν αποτελεσματικά τους μαθητές. Έτσι, στηρίζοντας τους δασκάλους να αναβαθμίσουν τις σπουδές τους, η ActionAid αναβαθμίζει και το επίπεδο της εκπαίδευσης. Και φυσικά τα αποτελέσματα στις επιδόσεις και στο ενδιαφέρον των μαθητών για το σχολείο είναι άκρως ενθαρρυντικά και μας προτρέπουν να συνεχίσουμε να στηρίζουμε την επιμόρφωση των δασκάλων μας!

- Στην ίδια περιοχή, προμηθεύσαμε 5 σχολεία με βασικό εξοπλισμό, όπως βιβλία, κιμωλίες, σφουγγάρια, πίνακες, χάρακες κλπ., κι έτσι 1.200 μαθητές έχουν ευκαιρία για καλύτερη εκπαίδευση!

- Στην κοινότητα της Μπο, 809 μαθητές από ευάλωτες οικονομικά οικογένειες έλαβαν τσάντες και γραφική ύλη και μπορούν πλέον να παρακολουθούν τα μαθήματά τους χωρίς ελλείψεις.

- Στην Κάμπια ενισχύσαμε 5 ομάδες γυναικών με ζώα εκτροφής (50 κατσίκες και 75 κοτόπουλα), κατασκευάσαμε τα κοτέτσια και τους στάβλους που χρειάζονται και εξασφαλίσαμε την παρακολούθηση των ζώων από κτηνιάτρους.

- Στο Κόνο, 510 γυναίκες από τις Ομάδες Μητέρων απέκτησαν μηχανές άλεσης για τους καρπούς και τα φύλλα της κασσάβας, ώστε να μπορούν πιο εύκολα να τα αλέθουν σε σκόνη και να τα πωλούν.

- Αποκαταστήσαμε τα πηγάδια σε 5 σχολεία της περιοχής Κόνο, παρέχοντας ασφαλές πόσιμο νερό σε 1.200 μαθητές και καταπολεμώντας έτσι τις ασθένειες που πλήττουν τους μαθητές από την κατανάλωση μολυσμένου νερού.
Και είναι πολλά ακόμα αυτά που καταφέραμε στη Σιέρα Λεόνε και τη χρονιά που πέρασε! Τίποτε από αυτά, όμως, δεν θα ήταν εφικτό χωρίς τη συμβολή υποστηρικτών όπως εσύ. Σε ευχαριστούμε από καρδιάς!

ΥΓ. Και ένα δικό μου (22.11.18): Γράφω πολύ καιρό τώρα για τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η Θεσσαλονίκη. Οι Αθηναίοι δεν μπορείτε να καταλάβετε για τι πράγμα μιλάμε. Η πόλη είναι στα τελευταία της. Σχεδόν δεν μοιάζει Σαλονίκη πια. Δεν εντοπίζω το πρόβλημα αποκλειστικά στον Σαββίδη, μολονότι ένα πελώριο ποσοστό Θεσσαλονικέων σε κρίσιμες θέσεις πίνουν νερό στ' όνομά του — η διείσδυση του Ρώσου ολιγάρχη σε πλείστους όσους τομείς είναι πελώρια, άνευ προηγουμένου και δεν μπορεί καν να αποτυπωθεί σήμερα. Οι μηχανισμοί του βρίσκονται παντού και τα πάντα περνάνε από τα χέρια του, εδώ και καιρό. Αλλά αυτό είναι ένα μόνο από τα μείζονα προβλήματα της πόλης.

Το κυριότερο είναι η αντεπίθεση που ετοιμάζει (με ή χωρίς τη βοήθειά του) το βαθύ, οπισθοδρομικό, πατριδοκάπηλο, εθνικιστικό κομμάτι της πόλης — επίθεση που θα είναι οξεία και θα μας μαυρίσει την ψυχή. Και τη ζωή. Ένα κομμάτι που είναι οργισμένο διπλά από τη δημαρχία Μπουτάρη. Προσωπικά, αν θα ήθελα κάτι, δεν είναι να σώσουμε τα πάντα — δεν γίνεται, καθώς το φούσκωμα της Ακροδεξιάς θα συνεχιστεί στη Βόρεια Ελλάδα, με επίκεντρο πάντα τη Θεσσαλονίκη. Θέλω όμως τουλάχιστον να μη χαθεί ο Δήμος. Να μη χαθούν όσα έκανε ο Μπουτάρης για να πνεύσει καθαρός αέρας στην πόλη, και για να μας μείνει ένα προπύργιο αντεπίθεσης. Η πόλη έχει πάντα σπουδαίες δυνατότητες, κι ας είναι τώρα καθημαγμένη. Για αυτό θα ήθελα έναν σοβαρό κοινό υποψήφιο δήμαρχο από τη ΝΔ, το Κίνημα Αλλαγής και το Ποτάμι. Έναν γερό, δυνατό, προοδευτικό άνθρωπο, καλό γνώστη της πόλης, που θα τον στηρίξουν με νύχια και με δόντια τα τρία κόμματα, και θα τον αφήσουν, αφού εκλεγεί, να δουλέψει, τόσο πάνω στους δρόμους που άνοιξε ο κυρ Γιάννης, όσο και σε όσα δεν μπόρεσε, δεν ήθελε, δεν προλάβαινε ή δεν κατάφερε να κάνει. Η αντεπίθεση της Μεσαίας Τάξης (και της Φιλελεύθερης Δημοκρατίας) που τόσο έχει πληγεί όλα αυτά τα χρόνια μπορεί, και πρέπει, να ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη. Αλλιώς τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ, μα πάρα πολύ άσχημα.