Σάββατο πρωί και ξαφνικά η επιστήμη ανακοινώνει ότι σε μια ουσία άγνωστη για τους περισσότερους, την κολχικίνη, βρέθηκε πιθανότατα αποτελεσματική θεραπεία για τον κορονοϊό. Ώστε να σωθούν δεκάδες χιλιάδες, ίσως κι εκατομμύρια ζωές.
Κι όμως, η «λαϊκή σοφία» του 21ου αιώνα, όπως εκφράζεται πια μέσω των social media, μάς λέει να αντιμετωπίζουμε με καχυποψία τις ελίτ, τις αυθεντίες, τους αρίστους. Μάλιστα, τους «επαναστάτες» του πληκτρολογίου ακολουθούν και λαϊκιστές πολιτικοί ψάχνοντας δεξαμενές ψήφων. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, οι Τσιόδρες των εθνικών επιτροπών των χωρών, οι ερευνητές των εργαστηρίων αντιμετωπίζονται από ένα διόλου αμελητέο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού ως οι «ενοχλητικές» μορφές που λένε στους άλλους τι να κάνουν.
Δυστυχώς, απόψεις σαν του Βρετανού λαϊκιστή Νάιτζελ Φάρατζ ότι ο ΠΟΥ δεν είναι τίποτα άλλο από μια ομάδα «έξυπνων ανθρώπων» που θέλουν «να μας εκφοβίσουν», συμμερίζονται πολλοί.
Μέσα στην καταστροφική κρίση της πανδημίας και τις αγωνίες για το τι μας ξημερώνει, συχνά παραβλέπουμε την τεράστια επανάσταση που πραγματοποίησε η επιστήμη μέσα σε λίγους μήνες, τον αγώνα δρόμου των ειδικών να σώσουν τον κόσμο και τις εκπληκτικές ιατρικές ανακαλύψεις που βρίσκονται πίσω από τα εμβόλια και τα φάρμακα κατά του κορονοϊού.
Τον Ιανουάριο του 2020, όταν πάρα πολλοί στην Δύση ούτε καν έδιναν σημασία στον καινούργιο ιό που εξαπλωνόταν στην Κίνα, ο γιατρός που ίδρυσε την BionTech ήταν σίγουρος ότι πρόκειται να εξελιχθεί σε πανδημία. Άρχισε να δουλεύει πάνω σε ένα πιθανό εμβόλιο άμεσα και λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, το εμβόλιο της Pfizer-BionTech κατά του covid-19 έγινε το πρώτο mRNA εμβόλιο στην ιστορία διαθέσιμο για ευρεία χρήση. Το εμβόλιο της Moderna ξεκίνησε την δοκιμαστική χορήγηση σε ανθρώπους μόλις τρεις μήνες αφότου ξέσπασε η πανδημία. Ακολούθησε η δημιουργία κι άλλων εμβολίων άλλων εταιριών.
Μέχρι πέρσι, τα εμβόλια βασίζονταν λίγο πολύ πάνω στις ίδιες αρχές μεθοδολογίας που ακολουθούσαμε εδώ και δυο αιώνες. Χρειάστηκε να περάσουν εννέα χρόνια μεταξύ της απομόνωσης του ιού της ιλαράς το 1954 και της αδειοδότησης ενός εμβολίου. Ο κόσμος περίμενε 20 χρόνια μεταξύ των πρώτων δοκιμών ενός εμβολίου κατά της πολιομυελίτιδας και της πρώτης άδειας που εκδόθηκε το 1955.
Το ότι οι επιστήμονες κατάφεραν να παράξουν αποτελεσματικό εμβόλιο κατά του κορονοϊού μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο δεν είναι κάτι μικρότερο από θαύμα και μια απόδειξη των ανθρώπινων δυνατοτήτων.
Όταν ξέσπασε η πανδημία, η λογική αντίδραση που θα περίμενε κανείς ήταν η συμμόρφωση όλων μας στις οδηγίες των ειδικών για την προστασία κατά ενός κοινού εχθρού. Αντιθέτως, πολλοί αρνιόντουσαν και αρνούνται να διαχωρίσουν την επιστημονική πραγματικότητα από την επιστημονική φαντασία. Τα γεγονότα από τις τοξικές φαντασιώσεις. Κι όμως, το ίδιο κομμάτι της κοινωνίας που αμφισβητεί τους επιστήμονες και σαμποτάρει ανεύθυνα την προσπάθεια για ανοσία αγέλης, δεν έχει κανένα πρόβλημα να πιστεύει ότι η γη είναι επίπεδη…
Αυτό που αποδεικνύεται, πάντως, απ’ αυτή τη δοκιμασία είναι ότι οι «ειδικοί» αλλάζουν τον κόσμο. Όχι οι «επαναστάτες» του facebook.