Ξεκινάμε με κάποιες παραδοχές:
Ο Μπόρις Τζόνσον είναι αρκετά λαϊκιστής και επαρκώς επικίνδυνος για να προκαλεί ανησυχία τόσο στη χώρα του όσο και στην Ευρώπη. Ο χειρισμός του στο θέμα του κλεισίματος της Βουλής το αποδεικνύει αυτό πέραν κάθε αμφιβολίας αφού το ανώτατο δικαστήριο της Αγγλίας έκρινε ότι έγινε παράτυπα.
Η μεγαλύτερη μερίδα των δεξιών στην Αγγλία είναι υπέρ του Brexit για λόγους που έχουν περισσότερο να κάνουν με την ξενοφοβία παρά με τη λαχτάρα τους να συνάψουν ζώνες ελεύθερου εμπορίου με όλο τον κόσμο και να απολαύσουν τις ευλογίες της ελεύθερης αγοράς χωρίς τις περιττές ρυθμίσεις των “γραφειοκρατών” των Βρυξελλών.
Από τον Κάμερον, στην Μέι και τώρα στον εκκεντρικό Τζόνσον, οι ηγέτες των συντηρητικών δεν μπορούν να συγκρατήσουν την κατάσταση της χώρας με αποτέλεσμα να επικρατεί μέσα και έξω από νησί η αβεβαιότητα, ο φόβος και η ανησυχία.
Όμως, μετά από τα τεκταινόμενα στο άλλο μεγάλο κόμμα της χώρας (προς το παρόν), τολμώ να πω ότι ο Κόρμπιν και οι εργατικοί θα είναι απείρως πιο επικίνδυνοι για τη χώρα τους και την Ευρώπη. Πρώτα από όλα, ο Κόρμπιν είναι χειρότερος λαϊκιστής από τους δεξιούς αντιπάλους του. Με το μανιφέστο που ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες, ο αριστερός ηγέτης της αντιπολίτευσης υποσχέθηκε να εφαρμόσει τα παρακάτω σύμφωνα με τον ΣΚΑΙ: αύξηση μισθών, τη μεγαλύτερη ποτέ επέκταση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αποκατάσταση των δικαιωμάτων των συνδικάτων, κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων, των ταχυδρομείων και των δικτύων ύδρευσης και ηλεκτροδότησης, τη δημιουργία μίας κρατικής εταιρείας παρασκευής γενοσήμων φαρμάκων που θα παρέχονται φθηνά στο δημόσιο σύστημα υγείας, κατάργηση των πανεπιστημιακών διδάκτρων και των χρεώσεων για τη φροντίδα ανηλίκων, αύξηση του συντελεστή φορολογίας για το πλουσιότερο 5% του πληθυσμού, μέτρα για την επείγουσα αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη διεθνή δικαιοσύνη. Υποσχέθηκε, τέλος, να είναι ένας «διαφορετικός» πρωθυπουργός, που θα ακούει τους πολίτες και που θα υπερασπίζεται «το 99% και όχι το 1%» του πληθυσμού.
Μάλιστα, το κόμμα του καταψήφισε πρόταση υποστήριξης υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κλείνοντας έτσι για ακόμα μια φορά το μάτι στους ευρωσκεπτικιστές της αριστεράς από τους οποίους και προέρχεται.
Είναι αλήθεια ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χτίστηκε πάνω σε ένα μικτό οικονομικό σύστημα που θέλει το κράτος ενεργό στην οικονομία και μεγάλο στην αναδιανομή. Όμως, η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση στέρησε από τους σοσιαλιστές αρκετά εργαλεία με τα οποία στο παρελθόν είχαν χρεοκοπήσει ή στερήσει προοπτικές ανάπτυξης από τις χώρες τους. Μετά από ένα Brexit, που προσωπικά ουδέποτε υποστήριξα, οι συντηρητικοί θα συνεχίσουν την επιτυχημένη οικονομική συνταγή των τελευταίων δεκαετιών χωρίς την Ε.Ε. αλλά και χωρίς μεγάλες διαφορές από την πεπατημένη. Ο Κόρμπιν από την άλλη, θέλει να επιστρέψει τη χώρα του σε κάτι που θυμίζει περισσότερο την Ελλάδα που χρεοκόπησε ή την χρεοκοπημένη Αγγλία της δεκαετίας του '70 πριν την έλευση της Θάτσερ παρά κάτι αισιόδοξο και δυναμικό.
Η ειρωνεία είναι ότι ο θεσμός που θα έφερνε στον Κόρμπιν τα μεγαλύτερα εμπόδια θα ήταν η κατά τους οπαδούς του Brexit “σοβιετική Ε.Ε.”.
Πλέον, το κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών αποτελεί τη μοναδική σοβαρή προοπτική για την σπουδαία αυτή χώρα.
