Πρωινό με επίθεση στους θεσμούς παρουσία των συντρόφων του στον ΣΥΡΙΖΑ και μετά... προγραμματισμένες τηλεδιασκέψεις με Ντάισελμπλουμ, Βίζερ και λοιπές δυνάμεις περιλάμβανε το χτεσινό πρόγραμμα του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου.
Σωστός ντόκτορ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ, ο κ. Τσακαλώτος. Απορίας άξιο πως την παλεύει να εκπροσωπεί ένα ολόκληρο κυβερνών κόμμα και να τους κρύβει τόσα πολλά από όσα γίνονται και μάλιστα να τους λέει άλλα από αυτά που συμβαίνουν κατά πρόσωπο. Αυτά όμως αφορούν τους κομματικούς, τους υπόλοιπους Έλληνες τους αφορά η εξέλιξη των συζητήσεων.
Ο υπουργός που σύμφωνα με τον αναπληρωτή του Γιώργο Χουλιαράκη διαπραγματεύεται μια κακή συμφωνία, όφειλε μια απάντηση στους θεσμούς. Αν δέχεται δηλαδή το πλαίσιο συμφωνίας που συμφώνησε την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την άφιξη της τρόικας στην Αθήνα και την επίτευξη συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο (SLA) πριν το Eurogroup της επόμενης Δευτέρας 20 Φεβρουαρίου. Το ενδεχόμενο να έρθουν στα μέσα της εβδομάδας παραμένει ανοιχτό.
Ο υπουργός Οικονομικών σε αυτή τη φάση διαπραγματεύεται ένα πράγμα μόνο. Να μειώσει όσο μπορεί τον λογαριασμό των μέτρων. Δεν ήταν τυχαία η επίθεση και του πρωθυπουργού στους υπολογισμούς του ΔΝΤ ειδικά για το γεγονός ότι δεν λαμβάνει υπόψη τα «φορολογικά επιτεύγματα» της κυβέρνησης που οδήγησαν σε υπεραπόδοση των στόχων του προϋπολογισμού του 2016, καθώς οι οικονομολόγοι του ταμείου θεωρούν ότι δεν μπορούν να τους πιάσει η κυβέρνηση και φέτος.
Στη ρητορική της η κυβέρνηση κατηγορεί το ΔΝΤ ότι «δεν το ενδιαφέρει το πλεόνασμα του 2019, αλλά το χρησιμοποιεί ως πίεση για να οδηγήσει την κυβέρνηση σε μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό και το ασφαλιστικό, τη στιγμή που το Καλοκαίρι η κυβέρνηση έλαβε μέτρα στα συγκεκριμένα θέματα». Αυτό λέει όμως πραγματικά το ΔΝΤ;
Τόσο στο κείμενο που διέρρευσε μετά το δ.σ. του ταμείου την περασμένη Δευτέρα όσο και σε αυτό της Ντέλιας Βελκουλέσκου που δόθηκε επίσημα τον Νοέμβριο, επισημαίνονταν όχι απλά η εισπρακτική μείωση του αφορολόγητου. Αλλά μέσω αυτού η διεύρυνση της φορολογικής βάσης με ταυτόχρονη μείωση του φορολογικού βάρους στα μεσαία και μικρά εισοδήματα, με μια νέα προοδευτική κλίμακα ενδεχομένως και δημοσιονομικά ουδέτερη.
Εδώ είναι το απίθανο. Η κυβέρνηση προκειμένου να κλείσει άρον άρον (μετά τις δικές της καθυστερήσεις) την συμφωνία προσέρχεται στην διαπραγμάτευση με διάθεση να μετατρέψει ένα διαρθρωτικό μέτρο σε εισπρακτικό. Ρίχνει στην «πυρά» κάθε είδος εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις, διατηρώντας τον υψηλό φορολογικό συντελεστή 22% από το πρώτο ευρώ πάνω από το νέο αφορολόγητο.
Σας θυμίζει κάτι; Θα πει στους συνταξιούχους (αν τα καταφέρει να μην μειωθούν οι συντάξεις) ότι τους «έσωσε», όπως έκανε και την περασμένη Άνοιξη επί Κατρούγκαλου και στην συνέχεια με έμμεσο τρόπο θα τους επιβαρύνει. Το καλοκαίρι «έσωσε» την κύρια σύνταξη έως ένα ύψος και περιέκοψε την επικουρική. Τώρα θα «σώσει» πάλι (είπαμε αν τα καταφέρει) την κύρια σύνταξη και στη συνέχεια θα τους τα πάρει μέσω της μείωσης του αφορολόγητου.
Το πρόβλημα είναι ότι σε όλες τις περιπτώσεις την «νύφη θα την πληρώσουν» και όσοι έχουν ακόμα μισθωτή εργασία με νέα εντυπωσιακή αύξηση της φορολόγησής τους, καθιστώντας σε πολλές περιπτώσεις την εργασία στην Ελλάδα μη συμφέρουσα και τα οικονομικά ολόκληρων οικογενειών μη βιώσιμα. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί το ΔΝΤ δεν πιστεύει ότι θα πληρωθεί το «βουνό» των φόρων που έχει επιβληθεί και διαρκώς αυξάνει και την τρέχουσα χρονιά…
