Κάποτε σε εκδήλωση για τους LGBT στο Λευκό Οίκο και ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα μιλούσε στους προσκεκλημένους, κάποιος από το πλήθος άρχισε να φωνάζει και να ρωτάει διάφορα. Ο Αμερικανός πρόεδρος έκρινε απρεπή όλη τη σκηνή σήκωσε το δείκτη του χεριού του, είπε ένα παρατεταμένο «no no no» και ενώ ο άνδρας επέμενε να φωνάζει του απάντησε αυστηρά: “you are in my house”. Ξεκαθαρίζοντας ότι δε θα ανεχθεί αυτού του είδους τη συμπεριφορά μέσα στο Λευκό Οίκο.
Το θερμό χειροκρότημα που ακολούθησε δεν ήταν αντίδραση κλακαδόρων οπαδών του Ομπάμα, αλλά πολιτών που είχαν επίγνωση σε τι διαφέρει ένα κυβερνητικό μέγαρο από ένα καφενείο ή ένα γήπεδο και πως συμπεριφέρεσαι στον αρχηγό ενός κράτους. Το “you are in my house” δεν ήταν η έκφραση αυταρχισμού ή ιδιοκτησιακής αντίληψης για το Λευκό Οίκο, αλλά η ασπίδα στο κύρος των θεσμών και των προσώπων που τους εκπροσωπούν.
Η συζήτηση λοιπόν για το «επεισόδιο» στο Μέγαρο Μαξίμου ξεστράτισε σε λάθους δρόμους. Δεν αφορά τη δημοσιογραφία. Ούτε πόσο σκληρή και πόσο επιθετική και πόσο ακτιβιστική και πόσο αποκαλυπτική μπορεί και επιτρέπεται να είναι. Ούτε πως πρέπει να απαντά η εξουσία. Η κυρία Ινγκεμποργκ Μπέουχελ καπηλεύτηκε την ιδιότητα του δημοσιογράφου για να γίνει η ίδια θέμα και θέαμα. Σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε μια παράσταση.
Θα μείνουν στο φωτογραφικό της άλμπουμ οι καλλιτεχνικές φωτογραφίες από το Μέγαρο Μαξίμου. Αυτές που δείχνουν τους δυο πρωθυπουργούς ως θολές φιγούρες δεξιά και αριστερά από το γείσο του κατακόκκινου καπέλου της και μια σκοτεινή με την καπελωμένη σκιά της στη βαριά τζαμένια πόρτα του πρωθυπουργικού μεγάρου.
Η κυρία Ινγκεμποργκ Μπέουχελ που ζει στην Ελλάδα 40 χρόνια και δηλώνει πως είναι η πατρίδα των παιδιών της δεν αποχωρίστηκε το κόκκινο καπέλο της ούτε όταν Έλληνες συνάδελφοι, δημοσιογράφοι, θέλησαν να ενημερώσουν το ελληνικό κοινό για το who is who της.
Στην πατρίδα των παιδιών της η κ. Μπέουχελ μπορεί να ζει όπως θέλει και να λέει ότι θέλει. Μπορεί να βάζει το καπελάκι της και στραβά και ίσια και με το ταμπελάκι «δημοσιογράφος» να έχει πρόσβαση παντού. Να λέει κατάμουτρα τον Μητσοτάκη ψεύτη, να υποστηρίζει πως η Ελλάδα είναι μια βάρβαρη χώρα που πνίγει πρόσφυγες και μετανάστες και ζώντας στη γαλήνη της Ύδρας να λέει τι ΘΑ έκανε στα «μούτρα» του Ερντογάν αν ζούσε στην Τουρκία.
Στο Μαξίμου δεν αντιδίκησε ένας πρωθυπουργός με μια μαχητική δημοσιογράφο. Ο Μητσοτάκης χρησιμοποίησε τον θεατρικό ακτιβισμό του κόκκινου καπέλου και τον έκανε ηχείο. Της εθνικής θέσης και στάσης έναντι μιας πιθανής νέας απόπειρας εργαλειοποίησης των μεταναστών και προσφύγων.
