Του Νίκου Φιλιππίδη
Ο Sun-taik Kwon είναι ο δήμαρχος της πέμπτης σε μέγεθος πόλης της Νοτίου Κορέας Daejeon. Αντίστοιχα ο Seung-jae Lee είναι ο κυβερνήτης της επαρχίας Chungcheong όπου βρίσκεται ο εν λόγω δήμος.
Οι υπογραφές και των δύο πολιτικών με ευχαριστίες συνόδευαν την ευχαριστήρια κάρτα και το εταιρικό δώρο, που έλαβαν (και) οι Έλληνες επιχειρηματίες που έχουν συναλλαγές με τις εταιρείες της περιοχής για την Πρωτοχρονιά.
Στην ευχετήρια κάρτα, αφού ευχαριστούσαν τους επιχειρηματίες που επέλεξαν τα προϊόντα της Daejon, εξέφραζαν την ελπίδα να συνεχιστεί αυτή η υποστήριξη και το 2017.
Κάτι δηλαδή σαν τον δήμαρχο και τον περιφερειάρχη μιας ελληνικής περιοχής που θα επέλεγαν με αυτόν τον απλό τρόπο να σταθούν στο πλάι των ελληνικών επιχειρήσεων.. Για να έχουμε μια κλίμακα σύγκρισης, μια αντίστοιχη προσπάθεια ελληνικού δήμου να σταθεί στο πλάι του επενδυτή, ήταν αυτή του δήμου Τροιζηνίας ο οποίος καλωσόρισε τον επενδυτή (σωτήρα..) Αρτέμη Σώρρα..
Το πρόβλημα είναι ότι χωρίς ζεστό χρήμα από το εξωτερικό δεν πάμε πουθενά. Το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας βελτιώθηκε κυρίως λόγω της μείωσης των εισαγωγών, αλλά και της δυνατότητας επανεξαγωγής επεξεργασμένου πετρελαίου.
Οι λίγες δυναμικές κραταιές επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό, παλεύουν μόνες τους. Χωρίς κρατική υποστήριξη, αλλά και χωρίς υποστήριξη από την τοπική αυτοδιοίκηση των περιοχών που εδρεύουν. Στις περισσότερες εκθέσεις πάνε μόνες τους, χωρίς υποστήριξη. Οι κινήσεις εξωστρέφειας τους βασίζονται είτε στο σπινθηροβόλο πνεύμα του ιδιοκτήτη τους (όταν δεν απασχολείται από την γραφειοκρατία) ή σε κάποιον φωτισμένο και ικανό στέλεχος τους το οποίο «ξέμεινε» στην Ελλάδα.
Επιπλέον πρέπει να ανταγωνιστούν στον σκληρό διεθνή στίβο, πληρώνοντας τριπλάσια επιτόκια σε σχέση με ανταγωνιστικές χώρες, πολύ ακριβότερο ρεύμα, υψηλότατους και απρόβλεπτους φόρους και δυσβάστακτο γραφειοκρατικό κόστος. Πρέπει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας εξαιτίας της κατάστασης των ελληνικών τραπεζών και της αρνητικής πιστωτικής επέκτασης, της απροθυμίας των ξένων προμηθευτών να παράσχουν πιστώσεις –ειδικά μετά την τραγωδία της επιβολής κεφαλαιακών περιορισμών– αλλά και εξαιτίας της καθυστέρησης με την οποία το υπουργείο Οικονομικών επιστρέφει τον ΦΠΑ, στραγγαλίζοντας έτσι τις μόνες επιχειρήσεις που μπορούν να κρατήσουν
ζωντανή την ελληνική οικονομία.
Η Ελλάδα είναι πια φθηνή, έχει δυνατότητες και εξαιρετικά ικανό ανθρώπινο δυναμικό. Αλλά για να καταστεί πειστικός προορισμός σημαντικών κεφαλαίων θα χρειασθούν μεταρρυθμίσεις και βέβαια την ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων, ακόμα και των δημάρχων...
