Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Πληροφορήθηκα χθες από μία ανάρτηση φίλου ότι η εξεγερμένη νεολαία των Εξαρχείων (κατ' άλλους πολιτοφυλακή) έχει τοποθετήσει ένα πανό στο μέσον της πλατείας που γράφει τα εξής: «Το μετρό έρχεται. Βία στη βία της ανάπλασης». Από κάτω το γράφει και στα αγγλικά, για τα μέλη του διεθνούς κινήματος. Οι ίδιοι μάλιστα συνεπείς αγωνιστές, μαθαίνουμε, έχουν «απειλήσει επανειλημμένα ότι θα τινάξουν την πλατεία στον αέρα αν γίνει ο σταθμός του μετρό εκεί». Θα απαντήσουν στη βία της ανάπλασης με τη δική τους βία. Την ωραία, την κανονική. Ο αγαπητός φίλος κατέληγε ως εξής:
Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο λόγος που ο πρόεδρος του Αττικό Μετρό ανακοίνωσε χτες ότι ο υπόγειος σταθμός δεν θα μεταφερθεί από την πλατεία, αλλά οι είσοδοι θα βρίσκονται αλλού. Για την ακρίβεια, η μία είσοδος θα βρίσκεται δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο — και για τον λόγο αυτό ο Σταθμός θα έχει το όνομα «Εξάρχεια-Αρχαιολογικό Μουσείο» (!). Είναι δηλαδή σαν να έχουν τετραγωνίσει τον κύκλο.
Η ανάρτηση αναφέρεται στη δήλωση του προέδρου της Αττικό Μετρό, καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στις 22 του μηνός, την προηγούμενη Παρασκευή, ότι η εταιρία και ο Οργανισμός Ανάπλασης του Ιστορικού Κέντρου κατέληξαν επιτέλους σε λύση για το θέμα του σταθμού στην πλατεία Εξαρχείων.
Κάποιος σχολιάζει από κάτω ότι «είναι απολύτως αδιανόητο να είναι “παράμετρος” στον σχεδιασμό ή συμπεριφορά μιας χούφτας αλητών. Το πρόβλημα λύνεται σε δύο μέρες αν αφήσουν την αστυνομία να κάνει την δουλειά της», ενώ μία άλλη σχολιάστρια του εξηγεί: «Δεν υπάρχει “πολιτική βούληση” για κάτι τέτοιο».
Τώρα, πραγματικά είναι κάπως ακατανόητο όλο αυτό. Η εξεγερμένη νεολαία των Εξαρχείων (κατ' άλλους πολιτοφυλακή) δεν θα είχε πρόβλημα με έναν σταθμό του μετρό στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Ή με έναν σταθμό στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης. Οι σταθμοί του μετρό δεν την ενδιαφέρουν καθαυτοί. Οι είσοδοι είναι που την ενδιαφέρουν. Και τα έργα της κατασκευής τους, που κρατούν κάτι χρόνια. Και η μορφή που προσδίδουν στην «αναπλασμένη» περιοχή μετά της περαίωσή τους. Εν προκειμένω δε, την ενδιαφέρει η είσοδος ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ Εξαρχείων. Εννοώ, αν ο σταθμός επιβίβασης είναι ΚΑΤΩ από την πλατεία, σε μεγάλο βάθος, και οι είσοδοι ΜΑΚΡΙΑ από την πλατεία, ακόμη και αν επικοινωνούν με έναν κυλιόμενο ή μη διάδρομο μήκους εκατό μέτρων, διακοσίων μέτρων ή, ας πούμε, ενός χιλιομέτρου, κείται πέραν τού πεδίου των ενδιαφερόντων τους. Άρα;
Άρα πράγματι δεν θα γίνει ο σταθμός στα Εξάρχεια. Πάει αυτό. Θα γίνει στο Μουσείο.
Ή όχι;
The plot thickens.
Γκούγκλαρα λίγο και έπεσα σε ένα δημοσίευμα του πολύ καλού ιστοτόπου Athenstransport, από τις 6 Νοεμβρίου του 2018. Εκεί διαβάζουμε τα εξής:
Αλλαγή στη χωροθέτηση των εξόδων αλλά και της ονομασίας του μελλοντικού σταθμού της γραμμής 4 του Μετρό στα Εξάρχεια ζητά η Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε., η εταιρεία που δημιουργήθηκε με σκοπό την προώθηση έργων ανάπλασης στην Αθήνα. Σύμφωνα με την πρόταση του οργανισμού προς την Αττικό Μετρό, προτείνεται οι έξοδοι του σταθμού να μεταφερθούν από την πλατεία Εξαρχείων σε δύο νέες θέσεις στις διασταυρώσεις των οδών Στουρνάρα και [Σπύρου] Τρικούπη και Τοσίτσα και [Σπύρου] Τρικούπη, οι οποίες και αναμένεται να πεζοδρομηθούν. Παράλληλα, προτείνεται η αλλαγή της ονομασίας του σταθμού από «Εξάρχεια» σε «Εξάρχεια-Μουσείο», αναδεικνύοντας το σύμπλεγμα πολιτισμού του Μουσείου-Πολυτεχνείου. Σκοπός των αλλαγών αυτών είναι να εξυπηρετηθούν καλύτερα το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Εθνικό Αρχαιολογικό και το Επιγραφικό Μουσείο και η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά και να διατηρηθεί αναλλοίωτη η «ιστορική πλατεία Εξαρχείων». Αν και η θέση του σταθμού δεν πρόκειται να μετακινηθεί από την πλατεία Εξαρχείων, καθώς κάτι τέτοιο θα απαιτούσε νέες μελέτες και εμπλοκή στον διαγωνισμό που βρίσκεται σε εξέλιξη, η πρόταση της Ανάπλασης Αθήνας είναι ουσιαστικά να δημιουργηθεί μία υπόγεια διάβαση από την οδό Στουρνάρα ώς την οδό Τοσίτσα.
Και συνεχίζει το ίδιο δημοσίευμα:
Σύμφωνα με τα σχέδια της Αττικό Μετρό, η πλατεία Εξαρχείων πρόκειται να ανασκαφεί ολόκληρη κατά τη διάρκεια των έργων, ενώ σε αυτήν θα κατασκευαστεί η είσοδος-έξοδος του σταθμού, το φρέαρ του ανελκυστήρα, καθώς και φρεάτιο εξαερισμού του σταθμού. Πρόκειται δηλαδή να αλλάξει εντελώς πρόσωπο, κάτι που μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή της εικόνας παρακμής που παρουσιάζει τις τελευταίες δεκαετίες.
Οπότε λοιπόν, αυτή η μικρή παράγραφος, που είναι και όλο το ζουμί, πρέπει πλέον να αλλάξει και να γίνει ως εξής:
Σύμφωνα με τα έως σήμερα υφιστάμενα σχέδια της Αττικό Μετρό, η πλατεία Εξαρχείων επρόκειτο να ανασκαφεί ολόκληρη κατά τη διάρκεια των έργων, ενώ σε αυτήν θα κατασκευάζονταν η είσοδος-έξοδος του σταθμού, το φρέαρ του ανελκυστήρα, καθώς και φρεάτιο εξαερισμού του σταθμού. Επρόκειτο δηλαδή να αλλάξει εντελώς πρόσωπο, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην αλλαγή της εικόνας παρακμής που παρουσιάζει τις τελευταίες δεκαετίες.
Τέλος καλό λοιπόν, όλα καλά: ΔΕΝ θα αλλάξει πρόσωπο η πλατεία Εξαρχείων, και έτσι ΔΕΝ θα αλλάξει η εικόνας παρακμής που παρουσιάζει τις τελευταίες δεκαετίες.
Ησύχασα.
Ως προς αυτό. Διότι και πάλι έμεινα με την απορία.
Την εξής: είναι σίγουρες η Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε. και η Αττικό Μετρό ότι η εξεγερμένη νεολαία των Εξαρχείων (κατ' άλλους πολιτοφυλακή) δεν θα έχει πρόβλημα με την είσοδο στη συμβολή των οδών Στουρνάρα και Σπύρου Τρικούπη;
Γιατί αυτή η διασταύρωση τυχαίνει να βρίσκεται σχεδόν ΕΠΙ της πλατείας. Ενώ, αντιθέτως, η άλλη είσοδος, αυτή επί της Τοσίτσα και Σπύρου Τρικούπη (τις δύο εισόδους θα συνδέει, όπως είδαμε, μία υπόγεια διάβαση), απέχει 120 μέτρα: ικανή απόσταση ασφαλείας, νομίζουμε. Και ίσως πράγματι να έχει βρεθεί κάπου εκεί και χώρος για φρέαρ ανελκυστήρα, καθώς και για φρεάτιο εξαερισμού του σταθμού. Κι αν πάλι δεν βρέθηκε ακόμη, είμαστε σίγουροι πως οι καλοί μηχανικοί της εταιρίας θα σκαρφιστούν και θα υλοποιήσουν τις καλύτερες λύσεις.
Λοιπόν; Καθώς βρίσκουμε επιεικώς ανάξιες σχολιασμού και γελοίες τις εξηγήσεις που ακούμε από διαφόρους, ότι η είσοδος επί της Στουρνάρα θα δοθεί τάχα «αντιπαροχή» στην εξεγερμένη νεολαία των Εξαρχείων (κατ' άλλους πολιτοφυλακή) και στα βαποράκια της πλατείας, και ότι στην πράξη ΔΕΝ θα λειτουργεί —άλλωστε, θα είναι μονίμως σπασμένη—, πολύ θα θέλαμε να ακούγαμε κάποια πειστική απάντηση.
ΥΓ. Το επιπλέον κόστος (δεύτερη είσοδος-έξοδος, υπόγεια διάβαση κλπ.) ας μη μας απασχολεί. Τόσα και τόσα «επιπλέον» πληρώνουμε. Το σημαντικό είναι να επιτρέπεται στο μετρό να λειτουργεί στην περιοχή, εξυπηρετώντας τους επιβάτες. Οπότε η αλλαγή των σχεδίων φαίνεται σοφή κίνηση. Δεδομένων των αντιρρήσεων που ήγειρε η εξεγερμένη νεολαία των Εξαρχείων (κατ' άλλους πολιτοφυλακή).
