Τι συνέβη στην Θεσσαλονίκη πριν από τον Νοέμβριο
Όταν στις 25 Φεβρουαρίου του 2020 ανακοινώθηκε το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού στην Θεσσαλονίκη προκάλεσε πανικό στην πόλη. Αυτό το αίσθημα φόβου επεκτάθηκε καθ΄ όλη την διάρκεια της πρώτης καραντίνας από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο κάνοντας την πλειοψηφία των πολιτών να τηρήσουν τα μέτρα σχολαστικά. Η πειθαρχία είχε σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό των κρουσμάτων σε μεγάλο βαθμό. Ασφαλώς και κατά την άνοιξη που μας πέρασε υπήρχαν εξάρσεις του ίου σε περιοχές της Μακεδονίας όπως η Πτολεμαΐδα και η Κοζάνη ή ακόμα και ένα χωριό στον νομό Πέλλας, όπου ένα πάρτι ήταν αρκετό για να μπει όλο το χωριό σε καραντίνα.
Παρ΄ όλα αυτά ο ιός παρέμενε σχετικά περιορισμένος όταν στα τέλη Μαΐου βγαίναμε από το πρώτο «lockdown» τα κρούσματα ήταν ελάχιστα. Η εικόνα αυτή αντικατοπτριζόταν στα νοσοκομεία της πόλης όπου τα ύποπτα κρούσματα που προσέρχονταν στα ΤΕΠ ήταν ελάχιστα. Επίσης και τα συμπεράσματα που έβγαιναν από την ανάλυση των λυμάτων της πόλης επιβεβαίωναν αυτή την μεγάλη ύφεση του ίου. Η μεγάλη επιτυχία της άνοιξης δημιούργησε την ψευδαίσθηση σε μεγάλη μερίδα των πολιτών ότι τελειώσαμε με την ιστορία της πανδημίας ή ότι ο ιός δεν είναι τόσο τρομακτικός όσο λένε και έτσι ήρθε η χαλάρωση με τις θεωρίες συνομωσίας να κερδίζουν έδαφος.
Στις αρχές Ιουνίου η είδηση ότι νεαρή φοιτήτρια προερχόμενη από το εξωτερικό όντας θετική στον ίο έκανε πάρτι 30 ατόμων στην περιοχή του Πανοράματος προκάλεσε αναστάτωση στην πόλη. Τότε σε ιατρικά «πηγαδάκια» είχε σχηματιστεί ένα σενάριο- που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον- για το πώς θα μπορούσε αυτό το πάρτι να δημιουργήσει μια σοβαρή εστία μόλυνσης στην πόλη:
Οι προσκεκλημένοι νεαροί στο πάρτι θα κολλούσαν και θα το μετέδιδαν στις οικογένειες τους άρα θα είχαμε πάνω από 20 σπίτια σε μια περιορισμένη περιοχή να νοσούν. Αυτά τα σπίτια διαθέτουν οικιακές βοηθούς οι οποίες μεταβαίνουν στην περιοχή εργασίας τους με τα λεωφορεία της γραμμής «58» όπου κάθε ήμερα στοιβάζονται, σε λεωφορεία που χωράνε 70 άτομα, 100 με 140 άτομα. Όσες μάσκες και να φοράς όταν βρίσκεσαι παστωμένος κάτω από τόσο άθλιες συνθήκες η μετάδοση πρέπει να θεωρείται σίγουρη. Με αυτόν τον τρόπο τα κρούσματα θα πολλαπλασιάζονταν και θα διοχετεύονταν σε όλη την πόλη.
Το καλοκαίρι όλοι οι Θεσσαλονικείς μεταφέρονται στην Χαλκιδική όπου τα ανεξέλεγκτα πάρτι απογευματινά και βραδινά ήταν καθημερινό φαινόμενο. Συνέχεια γινόμασταν μάρτυρες μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εικόνων προκλητικών συνωστισμών σε πάρτι. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πραγματοποιήθηκε στο πρώτο πόδι όπου τρείς θετικοί μπάρμαν και ένας θετικός θαμώνας αρκούσαν για να αποτελέσει εστία μόλυνσης για τους τροφίμους γηροκομείου στο Ασβεστοχώρι. Το μέτρο που ήθελε τα νυχτερινά μαγαζιά να κλείνουν στις δώδεκα ήρθε πολύ αργά έπρεπε να είχε επιβληθεί αμέσως μετά το τέλος της πρώτης καραντίνας. Επιπλέον η καθολική χρήση μάσκας επιβλήθηκε στην ήδη κόκκινη Χαλκιδική μετά τις 15 Αυγούστου που παραδοσιακά αδειάζει από τουρίστες άρα ένα μεγάλο μέρος των φορέων του ίου επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη.
Ο Σεπτέμβριος μπήκε με την εικόνα στα λύματα της πόλης όλο και να χειροτερεύει. Το μέτρο της νυχτερινής απαγόρευσης απέδωσε ελάχιστα ενώ τα νυχτερινά πάρτι έδιναν και έπαιρναν. Η πολιτεία φαινόταν απρόθυμη στην επιβολή νέων πιο δραστικών μέτρων και το κακό συνεχιζόταν.
Ο Sars- Cov2 μας έχει αποδείξει με τον καλύτερο τρόπο ότι είναι ένας ιός με παρά πολύ υψηλή και γρήγορη μεταδοτικότητα, αλλά πώς έφτασε η Θεσσαλονίκη στο πολεμικό σκηνικό του Νοεμβρίου; Για να πάρει στην πόλη μας τόσο τραγικές διαστάσεις δεν ήταν αρκετό μόνον το όργιο του καλοκαιριού αλλά χρειαζόμασταν μια μεγάλη μολυσματική «δόση εφόδου» που ήρθε μαζί με τους χιλιάδες φοιτητές, τον ΟΑΣΘ με τις άθλιες συνθήκες στα λεωφορεία, τις θρησκευτικές εορτές της πόλης και συνδυάστηκε με την κόπωση του κόσμου στα νέα μέτρα. Πάλι η ίδια ιστορία! Οι αδιάφοροι νέοι μαζί με τους υπόλοιπους απερίσκεπτους που συνωστίζονται, γλεντάνε δεν καταλαβαίνουν τίποτα και μεταδίδουν αλλά τώρα ήσαν χιλιάδες και μετέδωσαν σε χιλιάδες οι όποιοι με την σειρά τους μόλυναν χιλιάδες και το τζίνι του ίου βγήκε από το μπουκάλι…
Ποιό συγκεκριμένα στις 20 Οκτωβρίου καταγράφηκε για πρώτη φορά από την έναρξη της πανδημίας τριψήφιος αριθμός κρουσμάτων (125). Τις ημέρες που ακολούθησαν και ειδικότερα το διάστημα από τις 22 έως τις 27 Οκτωβρίου στην περιφερειακή ενότητα Θεσσαλονίκης διαγνώστηκαν 1.158 κρούσματα, σε σύνολο πανελλαδικά 5.341 (μέσο ποσοστό 21,7%) με το μέσο όρο των κρουσμάτων ανά ημέρα στην περιοχή να ανέρχεται στα 193. Το επόμενο εξαήμερο, από την 28η Οκτωβρίου έως και τις 2 Νοεμβρίου στην περιφερειακή ενότητα Θεσσαλονίκης, διαγνώστηκαν συνολικά 2.697 κρούσματα, κατά 1.539 δηλαδή περισσότερα σε σχέση με το προηγούμενο εξαήμερο, ποσοστό αύξησης 132,9%!
Έτσι στις 3 Νοεμβρίου η Θεσσαλονίκη μπήκε στον δεύτερο «lockdown». Το οποίο να σημειωθεί ότι οι διοικητές των ΥΠΕ ζητούσαν να επιβληθεί μια εβδομάδα νωρίτερα. Τώρα σηκώνουμε όλοι τον σταυρό του μαρτυρίου με έναν ανεξέλεγκτο ιό που κάθε ήμερα δίνει στην πόλη μας (περίπου) 800 νέα κρούσματα. Και σήμερα τι ; Το σήμερα όμως αποτελεί μια άλλη ιστορία που θα την περιγράψουμε στο επόμενο κείμενο.
