Αν μια χώρα έχει αυτό το διάστημα ανάγκη να βελτιώσει τη διεθνή της εικόνα, αυτή είναι η Κίνα. Απ’ ό,τι δείχνουν τα διαθέσιμα δεδομένα, η πανδημία όχι μόνο ξεκίνησε από εκεί - αυτό είναι το λιγότερο - αλλά και έγινε ανεξέλεγκτη λόγω των γνωστών πια τάσεων για μυστικότητα και συγκάλυψη των κρίσεων που χαρακτηρίζουν σταθερά όλα τα αυταρχικά κράτη.
Έτσι λοιπόν η Κίνα, σε μια προσπάθεια να διορθώσει τη ζημιά που υπέστη, έχει ξεκινήσει μια διεθνή εκστρατεία φιλίας που παίρνει κυρίως τη μορφή της δωρεάς υγειονομικού υλικού. Αυτή όμως η δωρεά έχει «κινεζικά χαρακτηριστικά». Αναλογιστείτε μόνο το εξής: Όπως επεσήμανε χθες ο αρχισυντάκτης διεθνών ειδήσεων του Economist, Ρόμπερτ Γκεστ απαντώντας σε σχετική ερώτησή μου στο πλαίσιο του Europe Liberty Forum η Κίνα ακολουθεί κι εδώ όπως συνήθως δύο μέτρα και δύο σταθμά: Ενώ όταν στην αρχή της πανδημίας η Κίνα ήταν ο παραλήπτης αντίστοιχης διεθνής βοήθειας έθετε ως ρητό όρο να μη δοθεί δημοσιότητα από τους δωρητές, τώρα που βρίσκεται στη θέση του δωρητή απαιτεί από τις χώρες-παραλήπτριες να γίνεται δημόσια αναφορά στη συμβολή της.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας αναγνώρισε, όπως επιβάλλουν οι διεθνείς καλοί τρόποι τη δωρεά υγειονομικού υλικού της Κίνας στη χώρα μας.
Δεν υποστηρίζω ότι δεν πρέπει να δεχθούμε αυτή τη βοήθεια εφόσον τη χρειαζόμαστε σε μια ώρα ανάγκης. Άλλωστε από τη στήλη αυτή είχα διαφωνήσει έντονα με την απόφαση της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αρνηθεί τη δωρεά επιχειρήσεων να κατασκευάσουν σχολικές βιβλιοθήκες για να μη λερώσει τα χέρια της στη συμβολική αυτή χειραψία (τότε ακόμη επιτρέπονταν οι χειραψίες!) με τον ιδιωτικό τομέα.
Χρειάζεται όμως προσοχή, ώστε να μη συμβάλλουμε αχρείαστα σ’ αυτή την τεράστια εκστρατεία δημοσίων σχέσεων της Κίνας - μιας χώρας με κάκιστες επιδόσεις στην ελευθερία του λόγου και του τύπου, με εκτεταμένα δίκτυα επιτήρησης και ελέγχου του πληθυσμού που ξεφεύγουν από κάθε λογική ελευθερίας του ατόμου, μια χώρα που δεν διστάζει να χρησιμοποιεί τον εκφοβισμό στις διμερείς της σχέσεις, μια χώρα της οποίας το καθεστώς, προσκολλημένο σε έναν καταστροφικό αυταρχισμό, ενδεχομένως ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για όσα περάσαμε τους τελευταίους μήνες.
Προσοχή λοιπόν και πλήρη διαφάνεια στις σχέσεις μας με την Κίνα, μια χώρα που δεν πρέπει να ξεχνάμε, ούτε σύμμαχος μας είναι, ούτε δημοκρατικός μας εταίρος.
