Του Αλέξανδρου Σκούρα
Την Παρασκευή άφησε την τελευταία του πνοή ο δισεκατομμυριούχος βιομήχανος, φιλάνθρωπος και υποστηρικτής πολλών φιλελεύθερων και συντηρητικών οργανώσεων, Ντέιβιντ Κοχ. Μαζί με τον αδερφό του, Τσάρλς, ο Ντέβιντ Κοχ (προφέρεται Κόουκ) δημιούργησε τη 2η μεγαλύτερη ιδιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ, ευεργέτησε τις τέχνες, τον πολιτισμό, την επιστήμη και την έρευνα. Ήταν σταθερά υπέρμαχος πολλών φιλελεύθερων θεμάτων που πάντοτε ξένιζαν του συντηρητικούς με τους οποίους συχνά συμπορευόταν όπως το μεταναστευτικό, την αποποινικοποίηση της κάνναβης, ή το γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Παράλληλα, ήταν πάντοτε ένας σταθερός υπερασπιστής της ελεύθερης αγοράς, του καπιταλισμού, και του περιορισμένου κράτους.
Με την πολιτική ασχολήθηκε ενεργά μία φορά το 1980, όταν και ήταν υποψήφιος για την αντιπροεδρία των ΗΠΑ με το ελευθεριακό κόμμα (Libertarian Party). Στη συνέχεια, υποστήριξε και δημιούργησε αρκετές, δεξαμενές σκέψεις, ακτιβιστικές οργανώσεις που προωθούσαν την κοσμοθεωρία του. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Ντέιβιντ Κοχ ήταν για την κεντροδεξιά ότι είναι ο Τζόρτζ Σόρος για την αριστερά. Στη διάρκεια της ζωής του, ιδιαίτερα στις πολιτικές και κομματικές επιλογές του, έκανε αρκετά λάθη. Όμως το σημαντικό με την ύπαρξη ανθρώπων σαν τον Κοχ είναι ότι πρόκειται για επιχειρηματίες που έχουν το θάρρος της γνώμης τους και το χρήμα να το υποστηρίξουν.
Μπορεί οι πλουσιότεροι Έλληνες επιχειρηματίες να έχουν ένα μικρό κλάσμα του πλούτου των Κοχ όμως δεν παύουν να είναι άνθρωποι με αρχές, ιδέες και απόψεις. Στην Ελλάδα, οι πλουσιότεροι συμπολίτες μας δίνουν αρκετά από τα χρήματά τους σε αγαθοεργίες και φιλανθρωπικούς σκοπούς. Άλλοι το κάνουν φανερά και άλλοι χωρίς τα φλας της δημοσιότητας και σίγουρα έχουν βοηθήσει τη χώρα να σταθεί όρθια στις πιο δύσκολες στιγμές της. Όμως, οι τοποθετήσεις των πλουσιότερων και πιο επιτυχημένων συμπολιτών μας για θέματα πολιτικά και ιδεολογικά σπανίζουν.
Ο Κοχ ήθελε με τις πολιτικές και τις ιδέες που προωθούσε, αρκετά συχνά ενάντια στα συμφέροντα της εταιρίας του, να δώσει στους συμπολίτες του τη δυνατότητα να ζήσουν πιο ελεύθεροι σύμφωνα με τις φιλελεύθερες αρχές του. Δεν πέτυχε πάντα ούτε είχε πάντα δίκιο, όμως προσπάθησε.
Θα ήταν σπουδαία εξέλιξη για τη χώρα μας να μιμηθούν το παράδειγμα του Κοχ ή του Σόρος οι πιο πετυχημένοι συμπολίτες μας.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για τη ζωή του Ντέιβιντ Κοχ, προτείνω το σχετικό άρθρο του Γιάννη Μαντζίκου το οποίο δεν αναπαράγει απλώς τα σκιάχτρα της αριστεράς που θα βρείτε στα υπόλοιπα ενημερωτικά site.
