Του Αλέξανδρου Σκούρα
Εκτός κι αν ζείτε κάτω από κάποιον βράχο, μάλλον θα έχετε ακούσει τις τελευταίες εβδομάδες το ΜΑΜΑ του Sin boy, ένα αναπάντεχο σουξέ που μόλις μέσα σε ένα μήνα έχει καταγράψει 19 εκατομμύρια θεάσεις στο YouTube
Αν μάλιστα προσέξετε τόσο ώστε να ακούσετε τους συχνά δυσδιάκριτους στίχους του κομματιού, θα δείτε ότι κρύβουν μπόλικες ιδέες για την πολιτική και την οικονομία.
Πρώτα απ' όλα ο Sin boy περηφανεύεται ότι το αυτοκίνητό του, με το οποίο μπορεί να μπαίνει στις στροφές με διακόσια (προσοχή: μην το δοκιμάσετε στο σπίτι σας!) δεν είναι “μαμά” - δηλαδή είναι “πειραγμένο”, “φτιαγμένο”, έχει υποστεί μετατροπές σε σχέση με την εργοστασιακή του κατάσταση.
Βεβαίως, συνεργεία τροποποίησης υπάρχουν και στην κομμουνιστική Κούβα. Από ανάγκη. Εκεί, λόγω της απομόνωσης του καθεστώτος, δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα ανταλλακτικά για να συντηρήσει κανείς το αυτοκίνητό του, οπότε οι Κουβανοί χρειάζεται να καταφεύγουν σε διάφορες έξυπνες πατέντες. Στην καπιταλιστική όμως Δύση, αν κανείς το θέλει πραγματικά και μπορεί να διαθέσει τα απαιτούμενα χρήματα, μπορεί να κάνει πολλά πράγματα στο αυτοκίνητό του, από μικρές βελτιώσεις μέχρι ολικές αναμορφώσεις τύπου “Pimp my Ride”. Είναι ένας θρίαμβος του καταμερισμού εργασίας, και της δύναμης των αγορών να απαντούν όχι μόνο στις άμεσες ανάγκες μας, αλλά και στις πιο παιγνιώδεις επιθυμίες μας.
Αμέσως μετά, ο Sin boy μας πληροφορεί για την πρόθεσή του να μεταναστεύσει στον Παναμά. Ναι μεν θα το κάνει για να αποφύγει τους αστυνομικούς, ναι μεν το “Παναμά” ομοιοκαταληκτεί με το “μαμά” - πράγμα που μάλλον συνέβαλε καθοριστικά στην επιλογή της συγκεκριμένης χώρας - όμως η σύμπτωση αυτή θα φέρει τον Sin boy σε μια χώρα φορολογικό παράδεισο, με εξαιρετικά χαμηλή φορολογία.
Μετά απ' αυτό, ένας μουσικός συνεργάτης του Sin boy μας πληροφορεί για την κάπως παράδοξη εργασιακή του διαρρύθμιση: Έχει κάνει γραφείο το αυτοκίνητο και δεν αποθηκεύει νούμερα στο κινητό. Παρ' όλα αυτά η παρέα κάνει μια σημαντική μετάβαση: “Νομίζουν ότι βγάζω φράγκα από τα drugs, bro / Δεν ξέρουν ότι βγάζω από τα raps, bro” όπως διευκρινίζεται. Η μαύρη οικονομία, παρά τη φαινομενική της ευελιξία δεν είναι βιώσιμη λύση, καθώς δεν δίνει πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς, πιστωτικά και επενδυτικά εργαλεία, ενώ πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της σύλληψης.
Έτσι, το να βγάζει κανείς “φράγκα από τα raps, bro”, ακούγεται μια ιδιαίτερα ελκυστική λύση. Και είναι αυτό εφικτό χάρη σε πλατφόρμες όπως το YouTube που επιτρέπουν χάρη στις διαφημίσεις που προβάλλουν να απολαμβάνουμε - εντός ή εκτός εισαγωγικών - τα κομμάτια του Sin boy δωρεάν, και ταυτόχρονα ο δημιουργός τους να αμείβεται για το έργο του. Κι αυτό ένας θρίαμβος των αγορών που εκεί όπου δουλεύουν κανονικά επιτρέπουν σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους να πανηγυρίζουν λέγοντας “Απ'' τον πάτο περάσαμε τη μεσαία τάξη (yah)”.
Καλή συνέχεια λοιπόν στον Sin boy και την παρέα του στις νόμιμες καλλιτεχνικές και επιχειρηματικές τους επιδιώξεις και στους υπόλοιπους εύχομαι “Σολωμό και μόνο Fiji (Fiji) / Βόλτες γύρω απ'' το Παρίσι”.
