Του Νίκου Φιλιππίδη
18 Μαρτίου του 2016 οι Financial Times μετέδιδαν σε ρεπορτάζ του Peter Spiegel από τις Βρυξέλλες ότι σε μια στιγμή οργής του προς τους θεσμούς, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τους πρότεινε να συνεχίσουν τη διαπραγμάτευση στον προσφυγικό καταυλισμό της Ειδομένης.
Λίγα χρόνια πριν, στις 2 Σεπτεμβρίου του 2011 ο τότε υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου, Ευάγγελος Βενιζέλος, είχε πει στην τρόικα το περίφημο «The meeting is over» («Η συνεδρίαση τελείωσε»), που οδήγησε στην αποχώρηση της τρόικας από την Αθήνα.
Τα δύο περιστατικά με απόσταση 4,5 περίπου χρόνων είχαν ως κοινή κατάληξη την ελληνική υποχώρηση και εν τέλει την αύξηση του λογαριασμού των μέτρων. Στην πρώτη του 2011, την κίνηση Βενιζέλου, ακολούθησε η υπαναχώρηση και εν τέλει η θεσμοθέτηση του χαρατσιού της ΔΕΗ, του ΕΕΤΗΔΕ. Στη δεύτερη αυτή του Τσακαλώτου το 2016, της έκρηξης του υπουργού Οικονομικών ακολούθησε η μείωση του αφορολόγητου, στα 8.600 ευρώ.
Μόλις προχτές ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, την πρώτη μέρα του νέου γύρου διαβουλεύσεων με τους θεσμούς, είχε μια από τις γνωστές πλέον εκρήξεις του. Σύμφωνα με πληροφορίες, με αφορμή τα περίφημα αντίμετρα και τις διαφορετικές ερμηνείες που δίνουν κυβέρνηση και θεσμοί για την ενεργοποίησή τους αλλά και για το περιεχόμενό του, απείλησε ευθέως με πλήρη διακοπή των διαπραγματεύσεων αποχωρώντας μαζί με την υπόλοιπη κυβερνητική ομάδα από το Χίλτον.
Η υπαναχώρησή του, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ήταν άμεση, στέλνοντας μήνυμα προς τους θεσμούς ότι όσα έγιναν ήταν «περασμένα, ξεχασμένα» και συνεχίζουν κανονικά τις διαβουλεύσεις.
Το κόστος του νέου ελληνικού «τσαμπουκά» δεν είναι σαφές ακόμα, αν και όλοι μπορούν να το φανταστούν.
Επί της ουσίας η τελευταία διαφωνία Τσακαλώτου με τους θεσμούς, για το περιεχόμενο των θετικών μέτρων που θα μπορούν να ενεργοποιηθούν σε περιπτώσεις υπεραποδόσεων του προγράμματος, δείχνει και τα ιδεολογικά «κωλύματα» που εξακολουθούν να κατατρέχουν την κυβέρνηση. Ο υπουργός Οικονομικών συνεχίζει να αποστρέφεται αναπτυξιακά μέτρα που συνδέονται ευθέως με την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Για παράδειγμα ανθίσταται τόσο επί της μείωσης των συντελεστών φορολόγησης φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων όσο και επί των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών...
