Του Αλέξανδρου Σκούρα
Σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι απανταχού αμερικανοί θα γιορτάσουν την ημέρα των ευχαριστιών. Είναι μία πολύ σημαντική, κοσμική εορτή που προηγείται των καταναλωτικών οργίων της Black Friday και φέρνει κοντά τις οικογένειες στα πατρικά τους σπίτια μία φορά τον χρόνο. Εξέχουσα θέση στην γιορτή αυτή έχει η μαγειρική: γαλοπούλα, γέμιση, κράνμπερι, κολοκυθόπιτα και στη συνέχεια ο λήθαργος που προκύπτει από το βαρύ στομάχι. Κάπως έτσι μοιάζει, φαινομενικά, αυτή η γιορτή και υπό αυτό το πρίσμα ταιριάζει απόλυτα στις προκαταλήψεις μας περί αμερικανιάς.
Όμως, όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα μας σε ο,τι αφορά την Αμερική, η ανάγνωση αυτή είναι επιφανειακή. Η ημέρα των ευχαριστιών αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τις θετικές πτυχές της Αμερικής που συχνά ο υπόλοιπος κόσμος, εσκεμμένα ή από παράλειψη, αγνοεί. Κάθε χρόνο, την τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου ξεδιπλώνεται το μεγαλείο της αμερικανικής κοινωνίας των πολιτών. Οι εύποροι ανοίγουν τα σπίτια τους στους φτωχούς, οι πολίτες θυμούνται και ευχαριστούν τους ένστολους, και οι φιλανθρωπικές οργανώσεις ετοιμάζουν Λουκούλεια γεύματα στους δρόμους. Δεν είναι ευρέως γνωστό, όμως οι Αμερικανοί είναι με διαφορά πρώτοι στις κοινοφελείς δωρεές και τον εθελοντισμό παγκοσμίως με μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη.
Το νόημα της ημέρας αυτής είναι ακριβώς αντίθετο με τον καταναλωτισμό που οι απανταχού εχθροί της Αμερικής προσπαθούν να την ταυτίσουν. Αντίθετα, είναι η μέρα εκείνη που παίρνουμε μία απόσταση από την καθημερινότητα και μετράμε τις ευλογίες μας. Αν γίνει αυτό αντιληπτό, η εξάπλωση του εορτασμού αυτού, που είναι αποκλειστικά βορειοαμερικανικής προέλευσης, είναι επίκαιρη και επιτακτική. Σήμερα ο κόσμος μας, όσο και αν τα ΜΜΕ και οι λαϊκιστές προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, είναι στην καλύτερη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας. Χώρες που μέχρι πριν λίγα χρόνια φημίζονταν για τα πεινασμένα παιδιά και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, είναι πλέον δυναμικά αναπτυσσόμενες με λαούς υγιέστερους, πλουσιότερους και πιο μορφωμένους. Αυτό παρατηρεί και η Παγκόσμια Τράπεζα και προβλέπει ότι η ακραία φτώχεια πρόκειται να αποτελέσει παρελθόν μέσα στα επόμενα 15 χρόνια.
Βέβαια, η συνταγή κατά της φτώχειας και της μιζέριας στον πλανήτη είναι η ίδια που πλούτισε την Αμερική. Ελεύθερη αγορά, κράτος δικαίου, και ατομική ιδιοκτησία είναι οι μηχανές που δημιουργούν τις συνθήκες για την ανθρώπινη ευημερία και για αυτές, ακόμα και η προβληματική Ελλάδα μας, μπορεί να ευχαριστεί. Είναι σκόπιμο ως κοινωνία να αναρωτηθούμε λοιπόν τι από όσα αντιγράφουμε από τις ΗΠΑ είναι «αμερικανιά», δηλαδή προϊόν της ποπ κουλτούρας που λόγω παγκοσμιοποίησης φτάνει στη χώρα μας ως φτηνή απομίμηση και τι πραγματικά έχει τη δυναμική να αγγίξει την ψυχή μας. Έχω την εντύπωση πως ένας λαός σαν τον δικό μας, με τις κακουχίες, την φτώχεια, και την τυραννία που έχει βιώσει ιστορικά, είναι σε θέση να εκτιμήσει μία ημέρα τον χρόνο τα θετικά της ζωής που όπως και να το δούμε είναι περισσότερα από αυτά των παππούδων μας.
Χρόνια πολλά και καλύτερα λοιπόν, σε όλο τον κόσμο.
