Η 28η Οκτωβρίου 2020 η ημέρα που σύμφωνα με τον Ελύτη «το Γένος έχει συνήθειο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό» έχει προοριστεί από τις συνθήκες να είναι η ημέρα με τα 1259 κρούσματα. Μια ημέρα ορόσημο στην μάχη κατά της πανδημίας αυτής. Μια ημέρα βάρος στην συνείδηση όλων μας. Δεν μπορούμε να πούμε ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί έκπληξη για τους εργαζομένους στον χώρο της υγείας. Για τον Θεό, δεν ζούμε έξω από τον κόσμο. Βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας… Αλλά για τις άσχημες ημέρες που είναι μπροστά μας δεν φτάνει να πούμε ότι ξέραμε ότι θα έρθουν, οι πανδημίες δεν κατανικώνται με προβλέψεις αλλά με σκληρή δουλειά όχι μόνον των εργαζομένων στην υγεία αλλά και όλης της κοινωνίας.
Πριν από δύο ημέρες ένας διάλογος ενδεικτικός του κλίματος που επικρατεί στους εργαζομένους στα νοσοκομεία έλαβε χώρα σε μεγάλη υγειονομική μονάδα της Β. Ελλάδας. Νεαρός ειδικευόμενος προσπαθούσε να πείσει συνοδό ασθενή για το γιατί απαγορεύεται το επισκεπτήριο αυτήν την εποχή. Η συνοδός κάποια στιγμή τον ρώτησε απορημένη:
« Μα καλά εσείς δεν φοβάστε που είστε εδώ μέσα;»
Για να λάβει την απάντηση:
« Και οι εργαζόμενοι στο Τσερνομπίλ φοβόντουσαν αλλά συνέχιζαν να κάνουν την δουλειά τους ακόμα και την ύστατη στιγμή»
Ο κόσμος έξω ρωτάει πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση έως αυτήν την ώρα. Η απάντηση δεν είναι ευχάριστη. Κάθε ημέρα στα επείγοντα συναντούμε μεγάλο αριθμό θετικών κρουσμάτων. Αυξανόμενος είναι ο αριθμός των ασθενών κάτω των σαράντα ετών. Και τα νοσοκομεία γεμίζουν με επιθετικό ρυθμό. Από την Πτολεμαΐδα και την Κοζάνη μας έρχονται μαρτυρίες εξάντλησης του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, το ίδιο και στις Σέρρες. Στην Θεσσαλονίκη οι ειδικευόμενοι ακούνε να επιστρέφει ένας όρος που είχαν πρωτοακούσει στο πρώτο κύμα της πανδημίας τον όρο της «επίταξης» που σημαίνει ότι όλοι οι ειδικευόμενοι ιατροί ανεξαρτήτως ειδικότητος θα κληθούν να εφημερεύσουν στις κλινικές για τον κορονοϊό. Μαζί με τα κρούσματα στην κοινωνία έχουν να αντιμετωπίσουν τα συνεχή ενδονοσοκομειακά θετικά περιστατικά. Ένα ή δύο κρούσματα σε συναδέλφους είναι αρκετά για να παραλύσει η κλινική, ακόμα και μια ολόκληρη πτέρυγα του νοσοκομείου.
Τώρα αυτές είναι οι συνθήκες. Τα ενδονοσοκομειακά κρούσματα όλο και αυξάνονται. Και τι να κάνουν σε αυτήν την κατάσταση οι γιατροί ; Οι ειδικευόμενοι και οι ειδικοί παραμένουν στις θέσεις τους. Δεν έχουν και άλλη επιλογή. Εκεί βρίσκονται, αγωνιούν, κοπιάζουν και φοβούνται. Εκεί κάνουν την δουλειά τους και περιμένουν.
Τι περιμένουν;
Τις δύσκολες ημέρες που είναι μπροστά μας. Ενώ ταυτόχρονα αγωνίζονται για να μην έρθει για τον κάθε έναν από αυτούς η ώρα που θα τους χτυπήσει την πόρτα το θετικό τεστ COVID-19.
Είμαστε υπερβολικοί; Όχι, δεν είμαστε. Ξέρουμε απλώς ότι μόλις σήμερα ο επόπτης του αγώνα σήμανε την έναρξη της πιο δύσκολης ώρας αυτής της ιστορίας που λέγεται πανδημία κορονοϊού.
*Ο κ. Παύλος Ι. Αλεξιάδης είναι Ιατρός
