Της Μαρίας Χούκλη
“...Σας εξομολογούμαι ότι πριν δύο χρόνια, όταν μόλις αναλάμβανα την Πρωθυπουργία, όλοι, οι τελευταίοι, οι πάντες στο εξωτερικό με
αντιμετώπιζαν ως τον Πρωθυπουργό μιας χώρας αναξιόπιστης, μιας χώρας που ήταν έτοιμη να καταρρεύσει. Σήμερα με αντιμετωπίζουν ως τον υπεύθυνο Πρωθυπουργό μιας Ελλάδας που όλοι σέβονται, που όλοι υπολογίζουν. Αυτό το μεγάλο
στοίχημα το έχει κερδίσει ο λαός με τις θυσίες του...”
Απόσπασμα πρωθυπουργικής ομιλίας. Έχει και συνέχεια.
“...Τώρα που ξεκινά η ανάκαμψη, τώρα χρειάζεται νέα ώθηση ώστε η ανάκαμψη να γίνει ανάπτυξη που θα διαρκέσει...
Υπήρχαν και υπάρχουν όμως πάντα εκείνοι που δεν το καταλαβαίνουν...γιαυτό κορυφώνουν τις προσπάθειές τους να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα πριν η χώρα απογειωθεί. Και είμαστε ακριβώς στο σημείο της απογείωσης!
... Θέλουν να δυναμιτίσουν τις εξελίξεις, πριν μπούμε οριστικά στο δρόμο της Ανάπτυξης ...γιατί πλησιάζει η ώρα να
βγούμε οριστικά από την εποχή των Μνημονίων...
Θυμίζω, προεξοφλούσαν ότι η Κυβέρνηση στην Βουλή θα χάσει τη «δεδηλωμένη». Δεν τους βγήκε! Σήμερα κανείς δεν αγωνιά αν η Κυβέρνηση θα έχει τη στήριξη 151 βουλευτών...”
Οταν η Ιστορία έχει κέφια και σπάει πλάκα μαζί μας.
“...Κι ύστερα, για σκεφτείτε και το άλλο: γύρω μας, στην περιφέρειά μας, φλέγεται το σύμπαν: για σκεφτείτε, ενώ αυτά συμβαίνουν γύρω μας και πολλοί δεν ξέρουν τι ξημερώνει αύριο για τον κόσμο, στην Ελλάδα ...να μπούμε στην περιπέτεια πρόωρων εκλογών, δηλαδή σε νέο κίνδυνο αστάθειας και ακυβερνησίας και βεβαίως, σε νέες προστριβές με τους εταίρους μας...”
Είναι αποσπάσματα από την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο του 2014.
Δεν θα μπορούσε, όμως, να έβγαιναν τα ίδια λόγια και από το στόμα του Αλέξη Τσίπρα, τώρα τρία χρόνια μετά; Ας μείνουμε στα γεγονότα.
Πληθαίνουν οι ευρω-παράγοντες με τελευταίο τον Jeroen Dijsselbloem αλλά και γερμανικά media που επιδαψιλεύουν εύσημα στον Έλληνα πρωθυπουργό για τη συνέπεια που επέδειξε στην υλοποίηση του τρίτου μνημονίου.
Οι στεγνοί αριθμοί δείχνουν βελτίωση -έστω και αναιμική -των δεικτών της οικονομίας, το επιβεβαιώνει και ο διοικητής της ΤτΕ, υπάρχουν πρόδρομα σημάδια καλυτέρευσης των διαθέσεων αγορών έναντι της Ελλάδας.
Τόσο στην Ευρώπη, όσο και διεθνώς υπάρχει αυξημένη αβεβαιότητα που αν κλιμακωθεί, δεν θα μας αφήσει ανεπηρέαστους.
Προφανώς, επιφανειακή η ομοιότητα των χρονικών στιγμών. Έχει δίκιο ο Ηράκλειτος, δεν γίνεται να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι. Άλλοι οι πρωταγωνιστές, οι ικανότητες, οι προθέσεις, τα επιτεύγματα και τα λάθη τους, οι επιπτώσεις των λαθών τους στη χώρα, άλλο το ευρω-ατλαντικό momentum, άλλες οι απειλές και οι ευκαιρίες στην Ελλάδα και παγκοσμίως.
Ωστόσο, το τότε και το τώρα μοιάζουν ως προς την ευθραυστότητα. Και τότε και τώρα, κοινή η αίσθηση ότι περπατάμε πάνω σε λεπτό στρώμα πάγου που κινδυνεύει να υποχωρήσει από μια ενάντια μεταβολή των πραγμάτων. Από τα συμβαίνοντα, εκτός συνόρων ελάχιστα μπορούμε να επηρεάσουμε. Δείτε τι έγινε στην Καταλονία. Αλλά και εντός συνόρων, μόλις η κυβέρνηση κάνει πίσω από όσα δεσμεύτηκε να εφαρμόσει -για να μην δυσαρεστήσει το αριστερίζων ακροατήριο της- τρίζει η επιφάνεια του πάγου. Μόλις κινηθεί αποφασιστικά προς την εφαρμογή δεσμεύσεων ανάλογων με εκείνες προηγούμενων κυβερνήσεων και που είχε πολεμήσει ασύγγνωστα, τότε ξυπνούν ισχυροί κραδασμοί στο εσωτερικό της. Όμως, και όταν η αξιωματική αντιπολίτευση σηκώσει ψηλά το θέμα των εκλογών, οι πιστωτές σκοτεινιάζουν και προειδοποιούν τι θα σήμαιναν πρόωρες κάλπες. Αλλά και ελβετικού τύπου αντιπολίτευση, προκαλεί στους πολίτες απογοήτευση και ιδιώτευση.
Εκεί βρισκόμαστε. Να φοβόμαστε, μην τυχόν κουνήσει η πεταλούδα τα φτερά της.
