Ένα ανησυχητικό καμπανάκι για την ανθρώπινη ελευθερία

Του Αλέξανδρου Σκούρα

Λίγες μέρες πριν δημοσιεύθηκε ο φετινός Δείκτης Ανθρώπινης Ελευθερίας από το Fraser Institute, το Cato Institute, το Ίδρυμα Friedrich Naumann και τους συνεργάτες τους. Ο Δείκτης ταξινομεί 162 χώρες ανάλογα με τις επιδόσεις τους σε μια σειρά από θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες, βάσει στοιχείων που αφορούν το 2017.

Το ανησυχητικό κεντρικό πόρισμα της φετινής μελέτης είναι πως η ελευθερία συνεχίζει να υποχωρεί σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς οι χώρες που χειροτέρεψαν σε σχέση με πέρυσι τις επιδόσεις τους είναι περισσότερες από τις αντίστοιχες που τη βελτίωσαν.

Σε ότι αφορά τις επιμέρους κατατάξεις, στις πρώτες πέντε θέσεις παραμένουν η Νέα Ζηλανδία, η Ελβετία, το Χονγκ Κονγκ, ο Καναδάς και η Αυστραλία, ενώ τις τελευταίες πέντε θέσεις καταλαμβάνουν το Ιράκ, το Σουδάν, η Υεμένη, η Βενεζουέλα και η Συρία. Οι μεγαλύτερες βελτιώσεις σημειώθηκαν στη Λευκορωσία, το Ανατολικό Τιμόρ, το Τσαντ, τη Γκαμπόν και το Σουρινάμ.

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την πολύ μέτρια 57η θέση, σημειώνοντας άνοδο τριών θέσεων σε σχέση με την προηγούμενη μελέτη και επιμέρους επιδόσεις 8.07/10 στο πεδίο των ατομικών ελευθεριών, 6,59 στην οικονομική ελευθερία και 7,33 στην ανθρώπινη ελευθερία. Σε σχέση με τα στοιχεία του 2008, η Ελλάδα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χώρες με σημαντική επιδείνωση στις επιδόσεις της (από 7,77 σε 7,33).

Καθόλου τιμητική δεν είναι εξάλλου η θέση της χώρας μας μεταξύ των χωρών της ανατολικής Ευρώπης, όπου κατατάσσεται 17η έναντι 22 χωρών με μόλις τη Σερβία, τη Μολδαβία, τη Λευκορωσία, τη Ρωσία και την Ουκρανία να σημειώνουν χειρότερες επιδόσεις. Χαρακτηριστικά, σε σύγκριση με το ελληνικό σκορ του 7,33 η Εσθονία βαθμολογείται με 8,46, η Ρουμανία με 8,11, η Κύπρος με 7,93, η Αλβανία με 7,84, η Βουλγαρία με 7,78 και η Βόρεια Μακεδονία με 7,34.

Βεβαίως, τα στοιχεία αυτά αφορούν το 2017. Έκτοτε έχουν αλλάξει αρκετά στη χώρα. Το ζητούμενο όμως είναι να συνεχίσουν να αλλάζουν, και μάλιστα με τους ρυθμούς και την αποτελεσματικότητα που χρειάζεται ώστε η βελτίωση να καταγράφεται τόσο στην καθημερινότητα των πολιτών, όσο και στους κρίσιμους διεθνείς δείκτες.

Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Οι δείκτες θα συνεχίσουν να καταγράφουν την εξέλιξη της χώρας, και οι πολίτες θα συνεχίσουμε να κρίνουμε την εξέλιξη αυτή βάσει των αποτελεσμάτων που θα παραχθούν για τις ζωές μας. Ραντεβού λοιπόν του χρόνου τέτοια εποχή για να δούμε πόσο μακριά, και προς ποια κατεύθυνση, θα έχουμε πάει, να δούμε αν η Ελλάδα είναι μια ευχάριστη εξαίρεση στην απαισιόδοξη παγκόσμια τάση!