Η προειδοποιητική απεργία στον ΕΦΚΑ, ενάντια στην απόφαση της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας να βγάλει με κάθε πρόσφορο μέσο και εργαλείο από την ομηρία χιλιάδες συνταξιούχους, είναι ένα σπάραγμα ανήθικου συνδικαλισμού.
Του συνδικαλισμού που ακόμη και υπ΄αυτές τις συνθήκες «ζει» για τον εαυτό του και για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του.
Και αντιμετωπίζει σαν μια στοίβα σκονισμένων φακέλων, τους χιλιάδες ανθρώπους που περιμένουν τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ να μετρήσουν ένσημα και να αποδώσουν συντάξεις, χρόνια μετά την αποχώρηση τους από την εργασία.
Μερίδα συνδικαλιστών και εργαζόμενων, υπό την σκέπη της ΑΔΕΔΥ, ζητάει από τον Κωστή Χατζηδάκη να μην ανοίξει την πόρτα του Δημόσιου Ταμείου για τους ιδιώτες.
Ξανά η εικόνα ενός «κάστρου» - όπως δείχνουν να αντιλαμβάνονται το Δημόσιο κυρίως όσοι βρίσκονται εντός του - που δεν πρέπει να ανοίξει για τους «εχθρούς».
Εχθρός ο ιδιώτης δικηγόρος.
Εχθρός ο ιδιώτης λογιστής.
Εχθρική πράξη το σχέδιο να κληθούν κάποιοι εξ αυτών των ανθρώπων μέσα σε σαφώς προσδιορισμένο πλαίσιο να συνεργαστούν με το Δημόσιο και τον ΕΦΚΑ ώστε να κάνει αυτό για το οποίο θεωρητικά υφίσταται.
Στην προκειμένη περίπτωση, να δώσει στους πολίτες ό,τι δικαιούνται, στο σωστό χρόνο και με διαδικασίες που δεν θα τους προσβάλουν.
Επικαλούνται οι συνδικαλιστές, ίσως όχι εντελώς άδικα κούραση του προσωπικού, ελλείψεις ανθρώπων και υλικοτεχνικής υποδομής κ.α .
Κάποιος κυνικός , κάποιος αντικρατιστής, ίσως κάποιος απλώς κοινωνικά ευαίσθητος θα ρωτούσε: τι πρέπει να πουν και πως να αντιδράσουν οι εν αναμονή συνταξιούχοι χωρίς εισόδημα και αξιοπρέπεια;
Στην κούραση, στην έλλειψη μέσων και στην έλλειψη τρόπου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων προτείνεται μια ρεαλιστική λύση.
Αλλά δεν είναι η sur mesure λύση που γνώριζε ο συνδικαλισμός για να κρατιέται στα μέτρα του…
Ο αρμόδιος υπουργός λέει ότι θα τηρηθεί η δέσμευση της κυβέρνησης και μέσα στο μήνα θα φέρει τη νομοθετική ρύθμιση για τους πιστοποιημένους λογιστές και δικηγόρους που θα συνεργαστούν στο μεγάλο αυτό project.
Από το βαθμό της επιτυχίας θα φανεί και η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να επεκτείνει την περίμετρο ασφάλειας και σε ότι δεν βρίσκεται εντός της «νησίδας» του στενού δημόσιου τομέα, όπου δεν φτάνει κανένα κύμα, καμιά πανδημία, καμία απώλεια.
